بوشهر استانی‌ است که در جای جای کشور آن را یک استان صنعتی و کشاورزی می‌دانند. صنایع نفت و گاز، کشتی‌سازی، کشاورزی خارج از فصل، تولید خرما، پرورش و صید میگو و... از جمله مشاغلی است که مردمان این دیار مدت‌هاست به آنها مشغول هستند اما شاید باور کردنش سخت باشد اگر بگوییم اشتغال در بخش خدمات در این استان بسیار پررنگ‌تر از اشتغال  مردم در بخش‌های کشاورزی و یا حتی صنعت است.

نکته جالب توجه این است که اشتغال بوشهری‌ها در بخش خدمات از دیگر استان‌های کشور که بخش صنعت در آنها بسیار کمرنگ است هم پیشی گرفته است تا جایی که در این خصوص پس از تهران رتبه دوم کشور را به‌خود اختصاص داده است.

اطلاعات مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که در میان استان‌های کشور، سهم خدمات در اشتغال استان‌های تهران، بوشهر و سیستان و بلوچستان از باقی استان‌های کشور بیشتر است.

بر اساس این گزارش، در فصل تابستان نرخ مشارکت اقتصادی در جمعیت ۱۰ ساله به بالا در کل کشور 4/40 درصد بوده است که این شاخص در بین مردان 9/64 درصد و در بین زنان 9/15 درصد محاسبه شده است. همچنین بررسی‌ها حاکی از آن است این شاخص برای بوشهر عدد 4/36 درصد را نشان می‌دهد و این بدان معنی است که نرخ مشارکت اقتصادی در بوشهر از میانگین کشوری پایین‌تر است. آمارهای بانک مرکزی نشان می‌دهند که تنها دو استان قم و ایلام نرخ مشارکتی پایین‌تر از استان بوشهر دارند و بوشهر از این حیث در رده 29 کشور قرار گرفته است.

 این در حالی است که بررسی نرخ مشارکت اقتصادی نشان می‌دهد که در تابستان سال ۱۳۹۵ در مقایسه با تابستان سال ۱۳۹۴، این شاخص در جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر 5/1 درصد افزایش داشته است. با این حال، نرخ مشارکت در نقاط شهری 6/1 درصد، در نقاط روستایی ۱/۱ درصد، در بین مردان 8/0 درصد و در بین زنان ۲/۲ درصد افزایش یافته است.

بیشترین نرخ مشارکت اقتصادی متعلق به استان زنجان با 1/45 درصد، خراسان شمالی با 8/43 درصد، اردبیل با 6/43 درصد است. کمترین نرخ مشارکت اقتصادی متعلق به قم با 3/35 درصد، ایلام با 8/35 و بوشهر با 4/36 درصد کمترین نرخ مشارکت اقتصادی است.   

در تابستان سال ۱۳۹۵ نرخ بیکاری جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر در کل کشور 7/12 درصد بوده است. این شاخص در بین مردان 4/10 درصد و در بین زنان 8/21 درصد محاسبه شده است. همچنین نرخ بیکاری در نقاط شهری 4/14 درصد و در نقاط روستایی 9/7 درصد است.

آمار مربوط به نرخ بیکاری هم نشان می‌دهد استان‌های مرکزی با نرخ 8/6 درصد بیکاری، همدان با نرخ ۸ درصد بیکاری و  زنجان با نرخ 2/8 درصد بیکاری حاوی کمترین بیکاران کشور و استان‌های چهارمحال و بختیاری با نرخ 8/19 درصد، اصفهان با نرخ 4/17 درصد و البرز با نرخ 4/15 درصد بیشترین جمعیت بیکار را در خود جای داده‌اند.

بوشهر نیز با نرخ بیکاری دو رقمی 2/11 درصد در تابستان 1395، جزء استان‌های میانی کشور محسوب می‌شود در حالی که تا سال‌های گذشته این نرخ در استان تک‌رقمی بود و این نشان‌دهنده افزایش بیکاری در این استان است.

 همچنین اطلاعات مربوط به نسبت اشتغال نشان می‌دهد نسبت اشتغال جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر ۳۵ درصد بوده است، این نسبت برای مردان 2/58 و در بین زنان 5/12 درصد است. این نسبت در نقاط روستایی 8/38 درصد و در نقاط شهری ۳۴ درصد است.

گفتنی است در استان‌های کشور نیز به ترتیب زنجان با 4/41 درصد، استان‌های آذربایجان غربی با 6/39 درصد و آذربایجان شرقی با ۳۹ درصد بالاترین نسبت اشتغال را در میان استان‌های کشور داشته و  استان‌های سیستان و بلوچستان با 4/28 درصد، قم  و لرستان 2/31 سه استان دارای پایین‌ترین نسبت اشتغال در کشور بوده‌اند.

اطلاعات مربوط به سهم اشتغال نیز نشان می‌دهد سهم شاغلان ۱۰ ساله و بیشتر در بخش خدمات 1/49 درصد، در بخش صنعت 5/31 درصد و در بخش کشاورزی 4/19 درصد بوده است.

همچنین سهم کشاورزی در اشتغال استان‌های خراسان شمالی با 8/39 درصد، آذربایجان غربی با 7/38 درصد و 4/36 درصد از باقی استان‌ها بیشتر بوده است و در مقابل سهم کشاورزی در اشتغال تهران با 8/1 درصد، قم با چهار درصد و البرز با 4/3 درصد از باقی استان‌ها کمتر است.

همچنین بررسی‌ها درباره سهم اشتغال هر استان در بخش صنعت نشان می‌دهد استان البرز با 7/44 درصد، استان یزد با 9/43 درصد و استان اصفهان با 4/42 درصد استان‌هایی هستند که صنعت سهم بالایی در اشتغال آنها دارد و در مقابل صنعت در اشتغال، کمترین سهم را در استان‌های آذربایجان با ۲۰ درصد، اردبیل 3/23 درصد و کرمانشاه با 9/23 درصد دارد.

 بیشترین سهم خدمات در اشتغال نیز در میان استان‌های کشور به تهران با 8/65 درصد، بوشهر با 9/62 درصد و سیستان و یلوچستان با 1/55 درصد  و کمترین سهم خدمات در اشتغال به زنجان با 6/32 درصد، خراسان شمالی با 6/34 درصد و آذربایجان شرقی با 7/36 درصد است.

وضعیت اشتغال در بخش خصوصی و عمومی هم نشان می‌دهد درصد شاغلان در بخش خصوصی (کارفرمایان، کارکنان مستقل، مزد و حقوق‌بگیران بخش خصوصی و تعاونی و کارکنان فامیلی بدون مزد)، 9/83 درصد و در بخش عمومی 1/16 درصد بوده است.