کریم جعفری:
موضع‌گیری ما ایرانی‌ها در مسائل متعدد اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و حتی ورزشی زبانزد خاص و عام است. افراط و تفریطی که در رفتارهایمان داریم به‌جای خود، اما برخورد با مسائل مختلف هم جای خود دارد. با یک موضوعی که در همه جوامع طبیعی است خیلی تند برخورد می‌کنیم و با مساله‌ای که در جوامع دیگر نکوهیده است هیچ برخوردی نداریم. این نوع رفتارها تنها از جامعه ایرانی ما بر می‌آید و بس.
طی دو روز گذشته مساله‌ای با نام «قبرخواب‌ها»یی که در گورستانی در نصیرآباد شهریار به جای گرمخانه‌های تدارک‌دیده شده، قبرهای بدون سر و صدا را انتخاب کرده‌اند فضای مجازی را در خود فرو برد. در این میان جامعه چنان واکنش تندی به خود نشان داد که حتی رئیس‌جمهور نیز تصمیم گرفت به این واکنش جامعه پاسخ مثبت دهد. اما سوال این است که، همین صدا و سیمایی که این روزها قبرخواب‌های نصیرآباد را در بوق کرده و بر آنتن‌های انحصاری خود جار می‌زند از دریچه لنز دوربین این ارگان انحصاری در دیگر کشورها وجود ندارند؟ مگر خبرنگارهای این ارگان در کشورهای غربی و شرقی و غیره دنبال سوراخی نیستند تا اینگونه انسان‌ها را از چالشان بیرون بکشند و شتکی بزنند و گزارشی تهیه کنند که آهای فرار نکنید و نروید که بهشت همین‌جا است و بعدا مشخص می‌شود که بسیاری از همین آقایان یقه چفتی تابعیت دوگانه دارند یا فرزندان و دامادها و عروس‌های آن‌طرف آبی دارند!!!
اگر این مسائل در غرب وجود دارد، در کشور ما که به یمن هشت سال ویرانی اقتصاد کشور و تحریم‌های کمرشکن اگر وجود نداشته باشد، اندکی عجیب است. همین هزاران میلیارد تومانی که در دولت فخیمه مورد حمایت جریان سیاسی مخالف دولت از بیت‌المال غارت شد و به بیت‌الحال‌هایی ریخته شد که کسی نمی‌تواند ردی از آن بیابد، اگر دزدیده نمی‌شد و درست تقسیم می‌شد، آیا امروز فقیری در کشور وجود داشت؟
در طرح یارانه‌ای که یک‌شبه توسط همان دولت با ریختن ماهیانه بیش از چهار هزار میلیارد تومان به کیسه کسانی که بنز و پورشه سوار بودند، اگر اندکی دقت صورت می‌گرفت آیا یارانه به افراد مستمند نمی‌رسید که بعدها همه تلاش کنند که کسی یارانه نگیرد؟
متاسفانه در کشور ما در قبال برنامه‌هایی مانند فساد سازمان یافته، دزدی، ارتشا و نابسامانی سازمانی کسی حرفی نمی‌زند، مسائلی که ممکن است یک صدهزارم آن در کشوری مانند کره‌جنوبی رئیس‌جمهور را به‌زیر بکشد، در کشور ما تنها خبرش منتشر می‌شود تا مردم روز به روز به نظام بی‌اعتمادتر شده و از اقتدار واقعی نظام کاسته شود. ای کاش کسانی بودند که به این موارد هم واکنش نشان می‌دادند تا اوضاع اینگونه که هست نبود.
در همی کشور کره‌جنوبی که ما با کمال افتخار ساخته‌های خودرویی و برقی و نفتی آنها را استفاده می‌کنیم چون با فساد اقتصادی و اداری مبارزه می‌کنند، نه قبرخوابی دارند و نه دنبال گرمخانه هستند. کره‌جنوبی با 46 میلیون نفر جمعیت و مساحتی کمتر از استان فارس خودمان، نهمین اقتصاد بزرگ جهان را دارد، نه نفت دارد و نه گاز و نه معدن مس و آهن و طلا. آنها طلایی دارند بنام احساس مسوولیت که به‌موقع از آن استفاده می‌کنند و اگر کسی تخلف کرد، از عرش به فرش می‌آید.
کره جنوبی را مثال زدم تا فردا کسی را ما را متهم به غربگرایی نکند، اگر فردا هم نگویند که کره وابسته به امریکا است.
