بامداد جنوب- مهدی محمدی:

 چند روز پیش بود که گزارشی در رسانه‌های استان در مورد منفعت‌طلبی استان‌ همسایه به منابع بزرگ و ملی پارس جنوبی منتشر شد. اما آنچه مشخص است، با توجه به همه شواهد، انگار در استان بوشهر همه چیز برعکس است. شمال و جنوب و مرکز هر یک باید سازی بزنند و در این میان این تنها «منافع» شخصی، گروهی و یا تیمی است که حرف اول و آخر را می‌زند. بوشهر، این روزها حال و روز خوشی ندارد، این را می‌توان از همه شرایط موجود در استان دید. در حالی که خبرهای عجیب و غریبی از تغییرات «لحظه‌ آخری» و «تلافی‌جویانه» به‌گوش می‌رسد، اما واقعیت آن است در این استان مدیریت یک‌پارچه و همسانی شاهد نیستیم و هر کس در حوزه استحفاظی خود حاکمی بلامنازع است.

 جوانان بوشهری این روزها از بیکاری رنج می‌برند و شاخص فلاکت بیداد می‌کند. به باور ما، بوشهر از شمال تا جنوب، یک استان است، میان دیلمی و جمی، با دشتستانی و دیری هیچ تفاوتی وجود ندارد (دستکم برای خبرنگاران بامداد جنوب) ما به‌نظر می‌رسد عده‌ای در حال تفکیک کردن، خوب و بد کردن و ایجاد اختلاف بوده و هستند و این را می‌توان از خلال مصوبه‌ای که چندی پیش در فرمانداری عسلویه و با پیشنهاد خانم سکینه الماسی صورت گرفت، بیشتر درک کرد. این مصوبه در واقع، شروع اختلاف میان اهالی جنوب استان با مرکز و شمال خواهد بود. مجموعه بزرگ پارس جنوبی پس از سال‌ها رکود به همت دولت تدبیر و امید بار دیگر چرخ‌هایش در حال چرخیدن است و امید می‌رفت که این مجموعه محملی برای سر کار رفتن هزاران جوان بیکار بوشهری باشد، اما آنگونه که به گوش ما رسیده، در جنوب استان نماینده چهار شهرستان جنوبی به همراه فرماندارِ منسوب به نماینده دولت، ساز دیگری کوک کرده و در حال تغییر روال هستند. هر چند ما امیدواریم که آنچه ما برداشت کرده‌ایم اشتباه باشد، اما مصوبه‌ای که رونوشت آن به دست ما رسیده نشان می‌دهد که اوضاع به‌گونه دیگری است.

چندی پیش در نشست نماینده شهرستان‌های جنوبی و فرماندار عسلویه با مدیرعامل مجتمع گازی پارس جنوبی برای اشتغال نیروها دو بند توافق مصوب شد، مصوبه‌ای که با توجه به کلمات آن به‌نظر می‌رسد که هیچ پشتوانه مطالعاتی و تحقیقی ندارد و زایده یک تفکر ساعتی بوده است. بر اساس این مصوبه، قرار شده که 55درصد از جذب نیرو در بخش پشتیبانی از از شهرستان عسلویه و 35درصد باقیمانده هم از شهرستان‌های جم، دیر و کنگان صورت بگیرد. این بند یک تبصره هم خورده است و آنکه همه نیروهای پشتیبانی به‌صورت روزکار بوده و می‌بایست در منطقه ساکن باشند.

در بند دوم این مصوبه آمده است که در قسمت‌های فنی پالایشگاه ششم 55درصد از جذب باید از بومیان استان بوشهر صورت بگیرد. در تبصره‌ای که بر این تصمیم آمده چنین درج شده است: ضمناً اولویت جذب بومیان استان بوشهر، اول با شهرستان عسلویه، سپس سایر شهرستان‌های استان نسبت به محل سکونت نزدیک‌تر به عسلویه است.

در وهله اول این تصمیم بسیار خوب و همه چیز هم در آن عالی به‌نظر می‌رسد. اما مشخص است که سرکار خانم الماسی و حتی فرماندار منسوب و منصوب نماینده دولت، در این مصوبه اهداف دیگری داشته‌اند. خانم نماینده با توجه به همه شواهد می‌خواهد با تصویب چنین مواردی، برای دوره بعد نمایندگی خود سرمایه‌ای فراهم کند و تکلیف فرماندار هم که کلا مشخص است و ما در چند نوبت در روزنامه در این مورد مطالبی را قلمی کرده‌ایم.

با این حال، بوشهری‌زدایی و تعریف جدید از نیروی بومی‌ از همین دو بند می‌بارد. بند اول که هیچ جایگاهی برای شش شهرستان پرجمعیت استان درنظر گرفته نشده است. اصلا شرایط بومی بودن را هم مشخص نکرده‌اند. این روزها در همین شهرستان جم که سرکار خانم الماسی از اهالی آنجا است، نزدیک به 40درصد جمعیت ساکن بوشهری نیستند و از سایر مناطق کشور، به‌ویژه شهرستان‌های استان‌های همجوار به این منطقه مهاجرت کرده و آنجا ماندگار شده‌اند. 

در شهرستان کنگان نیز وضع به همین صورت است. وقتی اولویت را با دوری و نزدیکی به عسلویه فرض می‌کنید، شهروند دیلمی، گناوه‌ای، بوشهری و دشتستانی چه گناهی کرده‌اند؟ در حالی که این روزها کافی است به اسناد خرید و فروش، رهن و اجاره و آمار ساکنان شهرک‌های مختلف در کنگان دقت کنید، بیش از نیمی از جمعیت اصلا استان بوشهری نیستند، اما چون ساکن شده‌اند، پس اولویت دارند و با یک نامه و آدرس سکونت می‌توانند خیلی ساده در فازهای مختلف پارس جنوبی شغلی برای خود دست و پا کنند.

از سوی دیگر، بیش از نیمی از جمعیت استان بوشهر در دو شهرستان بوشهر و دشتستان حضور دارند، با این حال این دو شهرستان بر اساس مصوبه اشتغال ذکر شده، در موقعیت‌های شغلی پشتیبانی تنها 10درصد شانش دارند و در مورد دوم هم چون دورتر از عسلویه هستند، بسیار کمتر از مهاجران ساکن در جم و کنگان شانس شغل‌یابی را دارند. ما مخالف سر کار رفتن جوانان شهرستان عسلویه، کنگان، دیر و جم نیستیم، با بیشتر اهالی آنجا هم دوست و رفیق بوده و رفت و آمد خانوادگی داریم، اما اینگونه مصوبات که بدون شک مهندس حسنی مدیرعامل مجتمع گازی هم چاره‌ای جز همراهی با آن نداشته (چون باید هم از جابجا شدن خود به شکل غیر متعارف واهمه داشته باشد) نمی‌تواند خروجی خوب و آینده‌داری داشته باشد. 

ما امیدوار هستیم که مشاوره‌های دقیق، دلسوزانه و مدبرانه جای خود را به رفتارهای آنی و سطحی بدهد. در حوزه وزارت نفت، به این سادگی نه تصمیم گرفته می‌شود و نه کسی جابجا خواهد شد و اگر کسی روی خوش نشان داد، دلیل آن نیست که حتما کار درستی صورت گرفته است. بامداد جنوب در راستای عمل به تعهدات رسانه‌ای خود، ضمن احترام کامل به همه دست‌اندر کاران این حوزه، آمادگی دارد تا پاسخ و استدال‌های نماینده محترم شهرستان‌های دیر، کنگان، عسلویه و جم را در مورد این مصوبه منتشر کند و از اختلافات میان مردم استان بوشهر به هر شکل جلوگیری کند. این شاید کمترین وظیفه یک رسانه باشد.