بامداد جنوب: جانمایی جدید پتروشیمی دشتستان در شمال شهرهای سعدآباد و آبپخش، در زمین‌های متعلق به منابع طبیعی حوالی روستای بند محمدعبدالله که مورد تائید وزارت نفت نیز قرار گرفته است، موجی از نگرانی و چالش در بین مردم و علی‌الخصوص کشاورزان و نخل‌داران ایجاد کرده است.

این مکان دارای بیش از 300 هکتار زمین غیر زراعی متعلق به منابع طبیعی است که می‌تواند بدون پرداخت وجهی در اختیار شرکت نفت قرار گیرد. این محل، با وجود قرار گرفتن در فاصله 25 کیلومتری شهر آبپخش، جاده ساحلی بوشهر به خوزستان و نزدیکی به دریا جهت نصب آب‌شیرین‌کن و تامین آب مورد نیاز پتروشیمی و ایجاد اسکله صادراتی و همچنین سایر مزیت‌های نزدیکی به دریا، از جمله همجواری با خطوط اصلی انتقال نفت و گاز جنوب از مزیت‌های مناسبی برخوردار است. این در شرایطی است که مکان فعلی استقرار پتروشیمی در فاصله دو کیلومتری شهر آبپخش جانمایی شده که با توجه به افزایش جمعیت و توسعه فیزیکی شهری مشکلاتی را ایجاد کرده است.

زمین‌های خریداری شده برای مکان جدید پتروشیمی دشتستان، تماما زمین‌های کشاورزی و گندم‌زار بوده که جهاد کشاورزی استان این موضوع را تائید می‌کند و همچنین در فصل زمستان و بهار این مناطق، یکی از سرسبزترین مناطق بخش آب‌پخش دشتستان و محل تفریح و گردش مهمانان و ساکنان بومی استان بوشهر است.

مکان فعلی، دقیقا بالای شهر 20 هزار نفری آبپخش قرار دارد و در مسیر وزش باد از سمت شمال به جنوب است و می‌تواند آلایندگی را وارد جمعیت شهری و نخیلات کند. مردم سلامت و هوای پاک را بر هر نوع صنعتی حتی با توجیه آلایندگی کم، ترجیح می‌دهند. آنها نگران سلامتی خود و نخیلاتشان هستند.

حدود یک میلیون و 500 هزار اصله نخل در پایین‌دست و سمت جنوب مکان فعلی استقرار پتروشیمی قرار دارد و در واقع متراکم‌ترین نخلستان خاورمیانه در معرض خطر قرار گرفته است. همچنین صدها مزرعه کشاورزی و صیفی‌جات و سبزی در پایین دست قرار دارد.

حال اگر پس‌آب و هوای آلوده ناشی از استقرار پتروشیمی حتی با حجم کم، در آینده بخواهد وارد سفره‌های آب زیرزمینی شود، نخیلات این منطقه را با تهدید جدی مواجه خواهد کرد.

بر اساس آمار سازمان جهاد کشاورزی استان، سالانه بیش از صد میلیارد تومان پول و سرمایه به‌واسطه فروش محصول نخیلات، وارد  شهر آبپخش می‌شود و بیش از پنجاه هزار نفر در قالب نخل‌دار‌، تاجر و شغل‌های واسطه‌ای، به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم از نخیلات بهره‌مند هستند.

نخل‌داری و کشاورزی، منطقه آبپخش و مناطق هم‌جوار را به یکی از پر درآمدترین مناطق استان بوشهر تبدیل کرده است و توجیه اقتصادی ندارد که شغل اصلی و صدها ساله و بی‌ضرر و سالم مردم را فدای چند شغل پرخطر و ناسالم صنعتی کنیم.

مردم بخش آبپخش نگران نابودی نخیلات منطقه و از دست دادن اشتغال سالم کشاورزیشان هستند. آنها از دولت انتظار دارند دولت از اشتغال مردم و ثبات وضعیت فعلی حمایت کند.

بنا به اخبار شنیده شد، قرار است پتروشیمی دشتستان در محل فعلی، آب مصرفی خود را از سد رئیسعلی دلواری تامین کند. سدی که در وضعیت فعلی حتی توان تامین آب نخیلات را هم ندارد و دوره آبیاری نخیلات در چند سال گذشته از چهار دوره در سال به کمتر از دو دوره کاهش یافته است.

قرار است با نصب چند دستگاه آب‌شیرین‌کن بر روی رودخانه پایین دست سد رئیسعلی، آب مصرفی ساکنین شهرهای آبپخش و سعدآباد نیز از طریق سد تامین و استفاده شود. با شرح فوق، اگر برداشت آب از سوی پتروشیمی نیز اضافه شود، قطعا سرنوشت نامعلومی در انتظار نخیلات خواهد بود. پسآب پتروشیمی می‌تواند زمین‌های کشاورزی پایین‌دست و نخیلات را با خطر جدی و نابودی روبه‌رو کند.

به گزارش فارس، دیران کل آب منطقه‌ای، جهاد کشاورزی و محیط زیست استان که به‌همراه هیات‌های کارشناسی خود از محل فعلی استقرار پتروشیمی دشتستان بازدید داشته‌اند، نارضایتی و مخالفت خود را با استقرار پتروشیمی در اراضی کشاورزی و نزدیکی به مناطق مسکونی شهری و نخیلات و همچنین مصرف و تامین آب از سد رئیسعلی اعلام کرده‌اند.

استانداری بوشهر بدون توجه به مخالفت مردم و سازمان‌های مرتبط و بدون توجه به مسائل زیست‌محیطی، فشارهای سیاسی سنگینی را به مسوولین سه سازمان مذکور وارد کرده و به‌نظر ما و با حسن نیت، فقط با ملاحظه تبلیغاتی و به منظور اعلام بیلان‌کاری، تاکید بر استقرار پتروشیمی در مکان فعلی دارند.

مردم بخش آبپخش شهرستان دشتستان خواستار استقرار پتروشیمی در محل قبلی و مورد تائید وزارت نفت در روستای بند محمد‌عبداله هستند و استقرار پتروشیمی در مکان فعلی شمال شهرهای آبپخش و سعدآباد را مغایر با قوانین زیست محیطی و در جهت خسارت جبران‌ناپذیر به سلامت انسانی و نابودی نخیلات و مزارع کشاورزی می‌دانند.