هافینگتون پست در این مطلب که به قلم پروفسور حسین عسکری از اساتید دانشگاه جرج واشنگتن نوشته شده، آورده است: همه سیاستمداران جهان در حرف اعتقاد زیادی به رعایت حقوق بشر داشته و از لزوم پرداختن به جنبه‌های مختلف آزادی دفاع می‌کنند اما در عمل کار خاصی در قبال آن انجام نمی‌دهند و فقط در پی منافع شخصی و یا منافع کشورشان هستند.
در ادامه این مطلب آمده که ذهن انسان نمی‌تواند پیش‌بینی کند که نتیجه چنین رویکردی از سوی سیاستمداران چیست و چه تاثیری بر جوامع بینالمللی خواهد داشت. به اعتقاد نگارنده این مطلب، سیاست خارجی کشورها باید از مسائل حقوق بشری مستقل باشد و کشورها بتوانند در صورت نقض حقوق بشر از سوی متحدان خود آزادنه آن را محکوم کنند چون در غیر این صورت از لحاظ اخلاقی سیاست خارجی خود را باخته‌اند. در ادامه این مطلب برای توضیح این موضوع به حمایت‌های امریکا از رژیم صدام حسین در عراق در دهه ۱۹۸۰ اشاره شده و آمده است: امریکا در دهه ۱۹۸۰ حمایت‌های زیادی از صدام حسین در عراق به‌عمل می‌آورد و این در حالی بود که حکومت وقت عراق هیچ توجهی به حقوق بشر نداشت و به‌شدت مخالفان خود را سرکوب می‌کرد.
