بامدادجنوب- علی تنگستانی:
بوکس از جمله رشتههای ورزشی است که هرگز بدون فکر نمیتوان در مسابقه یا هر رقابتی پیروز شد و بر حریف غلبه کرد و به همین دلیل ورزشکاران بوکس عموما نسبت به ورزشکاران دیگر رشتههای ورزشی فکر باز و تفکر بهتری دارند. در رشته بوکس ورزشکار حتما باید فکرش را بهکار گیرد تا بتواند بر حریف غلبه کند و خود را پیروز یک نبرد سخت و البته دشوار بداند. این رشته در این ایران جایگاه خوبی دارد و هر سال نمایندگان ایران در مسابقات جهانی شرکت میکنند. ورزشکارانی مانند احسان روزبهانی، علی مظاهری و صدف خادم از معروفترین بوکسورهای ایران هستند که هر یک برای خود اسم و رسمی دارند.
در استان بوشهر هم چند سالی است که این رشته پیشرفتهای خوبی داشته و جوانان بوشهری توانستهاند در مسابقات مختلف عناوین خوبی کسب کنند. یکی از این جوانان، حسین موسیخانی است که توانست در مسابقات کشوری جوانان که هفته گذشته برگزار شد، مقام نخست را بهدست آورد. به همین دلیل امروز به سراغ این بوکسور جوان رفتیم تا ببینیم راز موفقیتهای او چیست.
از چه زمانی بهصورت حرفهای رشته بوکس را دنبال کردید؟
من از سال 90 وارد این رشته شدم و زیر نظر استاد احسان محمودی کار خود را آغاز کردم. از آن موقع تا به الان زیر نظر این استاد بزرگوار تمرین میکنم و چیزهای زیادی از او یاد گرفتهام. در مسابقات مختلف کشوری، انتخابی تیم ملی و برونمرزی شرکت کردهام و خدا را شکر توانستهام در خیلی از این مسابقات نتیجه خوبی کسب کنم و دست پر به استانم برگردم. البته لازم به ذکر است که الگوی من در رشته بوکس، آقای مایک تایسون است که بهنظر من یکی از برترین بوکسورهای تاریخ است.
بهعنوان یک ورزشکار، بهنظر شما مهمترین مشکلات بوکس در استان بوشهر چیست؟ ما در چه جاهایی کمبود داریم؟
مشکلات بوکس در استان بوشهر زیاد است و نمیتوانم همه آنها را در اینجا گفت. برای مثال حتی یک اسپانسر در استان ما وجود ندارد که از ورزشکاران بوکس حمایت کند. یک ورزشکار میتواند به تنهایی تا یک مرحلهای پیشرفت داشته باشد ولی از آن مرحله به بعد بدون حمایت یک اسپانسر، پیشرفت ممکن نیست، چراکه آن ورزشکار از نظر مالی به مشکل برخواهد خورد و این احتمال وجود دارد که برای همین مشکلات، رشته بوکس را کامل ترک کند. وقتی ما میخواهیم به مسابقات اعزام شویم باید همه امکانات لازم مانند کلاه، دستکش، لباس رزم داشته باشیم ولی وقتی نتوانیم پول این وسایل را بپردازیم باید چکار کنیم؟ مسوولان باید بیشتر به ما سر بزنند و مسائل مربوط به بوکس را با جدیت بیشتری بررسی کنند. این حرف من نیست بلکه حرف همه ورزشکاران است. ورزشکارانی که در سطوح بالا تمرین و پیشرفت میکنند و برای استان بوشهر افتخارآفرینی میکنند. البته آقای مرتضوی، دبیر هیات بوکس استان خیلی به ما کمک میکند و از نظر بنده، او تک است. من هم از ایشان و هم از آقای درویشی که رئیس هیات بوکس است، تشکر و قدردانی میکنم، چراکه زحمات زیادی برای بنده کشیدهاند. امیدوارم با مدالی که در مسابقات کشوری بهدست آوردهام، بهنوعی زحمات ایشان را جبران کرده باشیم.
البته اداره ورزش و جوانان سعی میکند از ما حمایت کند ولی آن حمایتی که باید از ورزشکاران حرفهای شود، نمیشود. آقای کشتکار و آقای فرامرزی تا آنجا که در توانشان است، از ما حمایت میکنند. به هر حال اگر وضعیت حمایت از بوکس ضعیف باشد، فکر نکنم که در این رشته برای آینده برنامهای داشته باشیم. اگر رسیدگی به ما بیشتر شود، خیلی دوست داریم که در مسابقات آسیایی و جهانی با دست پر به کشورم برگردم.
عملکرد فردی و تیمی استان بوشهر در مسابقات بوکس جوانان کشور که هفته گذشته برگزار شد، چطور بود؟
ما چهاردهم این ماه به این مسابقات که انتخابی تیم ملی هم بود اعزام شدیم و خدا را شکر توانستم در وزن 49 کیلوگرم مقام اول را بهدست آورم و به اردوی تیم ملی جوانان دعوت شوم. این مسابقات در سطح بالایی برگزار شد و بچههای بوشهر مبارزات خوبی داشتند ولی متاسفانه دو نفر از رزمیکاران ما با ناداوری، بازی خود را واگذار کردند. امیدوارم که در مسابقات آینده پرچم استانمان را بالا ببریم. مطمئن باشید هیات بوکس بوشهر برای مسابقات آینده برنامهریزی خوبی کرده است. البته استان ما پتانسیل بالایی در رشته بوکس دارد ولی الان مهمترین مساله که در اینجا مطرح است، این است که حمایت نمیشویم. ما یک مجموعه بوکس در شهر بوشهر داریم و کلاسهای آموزش بوکس در ردههای سنی مختلف در این مجموعه برگزار میشود. البته این چیزی خوبی است ولی اگر چند مجموعه بوکس داشتیم خیلی بهتر بود. البته در سطح استان بوشهر هم کلاسهای آموزش بوکس برگزار میشود و به همین دلیل میتوان آینده بوشهر در رشته بوکس را روشن دید.
استان بوشهر در هشت سال اخیر فعالیتهای خوبی در رشته بوکس داشته و توانسته خود را بالا بکشد. بهنظرم استان بوشهر در دو تا سه سال آینده به یکی از بهترین استانها در رشته بوکس تبدیل میشود و این مساله فقط نیازمند حمایت مسوولان مربوطه است.
در استان رسم است تا زمانی که ورزشکاری مقام کشوری یا جهانی نگرفته است، مسوولان به استقبالش نمیروند اما پس کسب حتی یک مقام کشوری چنان این ورزشکار را احاطه میکنند که گویی سالها از او حمایت کردهاند. در بدو ورود به بوشهر این اتفاق برای شما هم رخ داد یا خیر؟
بله، متاسفانه این اتفاق برای من در فرودگاه رخ داد. در شهر غریب بیشتر از شهر خودم از من حمایت شد. حمایتها از ما در استانهای دیگر قابل مقایسه با بوشهر نیست و این یک مساله ناامیدکننده است.
حرف پایانی؟
کسانی که میخواهند وارد دنیای بوکس شوند، بهتر است از سن پایین به این فضا ورود کنند، چراکه میزان یادگیری و آمادگی بدنی در این دوران خیلی مناسبتر است. کسانی که در این راه شکست خوردهاند، نباید ناامید شوند، چراکه همیشه راهی برای رسیدن به موفقیت وجود دارد. در پایان هم از همه کسانی که در این راه برای من زحمت کشیدهاند تشکر و قدردانی میکنم و برای همه آنها آرزو سلامتی دارم. امیدوارم مسوولان به که کسانی تلاش میکنند نگاه ویژهای داشته باشند، چراکه این ورزشکار برای رسیدن به موفقیت، به انگیزه نیاز دارند. در استان بوشهر ورزشکاران حرفهای زیادی داریم و حیف است که بهخاطر حمایت نکردن، استعداد آنها هدر برود. همچنین از شما و رسانه خوبتان تشکر میکنم که از ما ورزشکاران همیشه حمایت میکنید.