شمسی‌زاده

آرام در گوشه‌ای از زمین خفته و مدت‌هاست که آسوده شده از بی‌مهری و بی‌سلیقگی افراد نابلد و فارغ از هنر؛ همان افرادی که نمی‌دانند شعر چیست؟ و تراوش احساس و توصیف خلیج و بندر و مردان و دخترانش چه طعمی دارد. آری حدیث عشق، حدیثی غریب است که فهمیدنش کار هر کسی نیست. ایرجو عاشقی بود در نبض کلمات؛ عاشقی که بندر و مردمانش را شعر می‌کرد و خودش را در ترکیب‌ها و توصیف‌های منحصربه‌فردش بانگ می‌زد...

تقویم را ورق می‌زنم و روی یک صفحه می‌مانم. امروز روز اول مرداد است. سال 1395. چیزی در پس ذهنم می‌دود؛ چیزی مثل پیچکی سبز که بر نرده‌های یاد کسی می‌پیچد.