شب شعر

آسمان شهر را ابری تیره فراگرفته اما ابری که میل باریدن ندارد. دریا و نسیمی که هر از چندگاهی در فضا می‌پیچد، گهگاهی بهم نگاهی می‌اندازند و باز هر کدام بی‌خیال به کار خودشان مشغول می‌شوند.