بامداد جنوب: 

در حالی مدیر هماهنگی و نظارت بر تولید شرکت ملی گاز ایران یک برنامه فشرده تعمیرات اساسی (اورهال) تجهیزات پالایشگاهی برای عبور و تامین موفقیت‌آمیز گاز خبر می‌دهد که برآورد‌ها نشان می‌دهد داستان به همین سادگی هم نیست.

پرونده تامین سوخت همه‌ساله پیش از فرا رسیدن فصل سرما، برایتولید و توزیع گاز در کشوری که بزرگ‌ترین ابرقدرت انرژی فسیلی در جهان (و یک غول انرژی) محسوب می‌شود، با برنامه تعمیرات اساسی (اورهال) پالایشگاه و واحد‌های گازی و تاسیسات در وزارت نفت باز می‌شود. پرونده قطوری که سال‌هاست موضوع رفع مشکلات و تثبیت تولید، به دغدغه‌های اصلی و اساسی مدیران نفتی و گازی کشور بدل شده است. اقدامی فراگیر و زمانبر که از نیمه اول سال آغاز می‌شود تا تمامی واحد‌های گازی و نفتی با شروع فصل سرما و با تمام ظرفیت در مدار تولید قرار گیرند تا مردم نگران تامین سوخت زمستانی نباشند.

وزیر نفت چندی پیش گفته بود: همه تلاش خود را می‌کنیم که در فصل زمستان مشترکان خانگی گاز با مشکلی روبه‌رو نشوند. با روند کنونی مصرف گاز طبیعی در کشور، پیش‌بینی می‌کنیم حدود ۲۰۰ میلیون مترمکعب کسری گاز در فصل سرما داشته باشیم. هفته آینده در همین باره نشست‌هایی با مسوولان وزارت نیرو خواهیم داشت، همچنین یکی از تمهید‌های ما نصب ایستگاه‌های تقویت فشار در خطوط سراسری انتقال گاز است. همه تلاش خود را خواهیم کرد که در بخش خانگی، مردم دچار مشکل نشوند.

روز گذشته «مسعود زردویان» در خصوص وضعیت گازی کشور بیان کرد: با انجام این عملیات که هدف از آن، حفظ و نگهداری سیستم در شرایط کارآمد است، قابلیت اطمینان ما در پالایشگاه‌ها افزایش خواهد یافت و به این ترتیب، می‌توانیم میزان فرآورش را به حداکثر ممکن برسانیم و مطمئن باشیم که انتقال پاک، ایمن و بهره‌ور گاز انجام خواهد شد. این در حالی است که در این مدت، تمام بازدید‌های دوره‌ای برای اطمینان از عملکرد دستگاه‌ها با توجه به مسائل ایمنی صنعت گاز که لزوم آن به‌شدت توصیه می‌شود، انجام‌شده، ضمن آنکه تعمیرات لازم هم در همین دوره انجام می‌شود.

وی با بیان این‌که تعمیرات اساسی پالایشگاه‌های گاز از اواسط فروردینسال جاری آغاز شده و تا پایان مهرماه ادامه خواهد داشت، افزود: بدیهی است انجام به موقع تعمیرات، نویدبخش تولید پایدار گاز در فصل زمستان خواهد بود. با توجه به تمهیدات، ارزیابی‌های ریسکی و روش‌های انتخابی انجام این کار و بازرسی‌های فنی با بهره‌مندی از تجهیزات روز دنیا، زمان انجام اورهال در این سال‌ها، به‌طور مداوم بهبود یافته و هم‌اکنون توانسته‌ایم کم‌ترین زمان ممکن را به آن تخصیص دهیم تا بتوانیم بیش‌ترین میزان تولید را داشته باشیم.

زردویان با بیان اینکه تاکنون حدود ۶۵ درصد از فعالیت‌های مربوط به تعمیرات اساسی پالایشگاه‌ها به پایان رسیده، گفت: از مجموع ۱۸ پالایشگاه گاز (۱۲ پالایشگاه گاز پارس جنوبی و شش شرکت پالایش گاز)، تعمیرات ۱۰ پالایشگاه به پایان رسیده و تعمیرات پنج پالایشگاه دیگر نیز در حال انجام است که تا شروع فصل سرما، این مهم نیز به پایان خواهد رسید.

مدیر هماهنگی و نظارت بر تولید شرکت ملی گاز ایران در پایان، زمان آغاز تعمیرات اساسی سه پالایشگاه باقی‌مانده را در روز‌های آتی ذکر و عنوان کرد: ما تمهیدات لازم را در این زمینه دیده و پیش‌بینی‌های لازم را انجام داده‌ایم؛ تمامی همکاران ما در بخش تولید و فرآورش همانند سایر بخش‌ها آماده‌اند تا این انرژی پاک، مطمئن، پایدار و مستمر را به تمامی مردم حتی تا روستا‌های دوردست نیز برسانند تا شاهد افت فشار یا قطعی گاز در نقطه‌ای نباشیم.

صحبت‌های این مقام مسوول در حالی است که داده‌های سال ۲۰۱۹ میلادی نشان می‌دهد ایران، پس از ایالات متحده امریکا و روسیه، سومین تولیدکننده بزرگ گاز در جهان است که تولید سالانه گاز آن در زمان مقایسه، به ۲۴۴ میلیارد مترمکعب می‌رسیده است، اما در صادرات، آمار چیز دیگری را نشان می‌دهد، کشور ما در صادرات به رتبه‌های بسیار پایین‌تر تا حد نوزدهم در جهان سقوط پیدا می‌کند. در واقع، بخش بزرگی گاز تولیدشده در داخلِ کشور مصرف‌شده و مقدار بسیار کمی از آن راهی بازار‌های بین‌المللی می‌شود. این بدان معناست که ایران گاز را برای خودش تولید می‌کند و صادرات گاز تنها بخشی اندک از محصول گاز طبیعیِ تولیدشده ایران را به‌خود اختصاص می‌دهد. یعنی ایران در واقع کشوری‌ست مملو از گاز که حالا برای تامین مایحتاج گازی خود هم ناتوان است.

کارشناسان معتقدند پارس جنوبی به موازات برداشت منابع، دچار افت بازدهی می‌شوند و کم‌کم، کار به‌جایی می‌رسد که تنها با فناوری‌های جدید و البته تزریق سرمایه، می‌توان سطح پیشین تولیدات در این میادین را حفظ کرد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که برای حفظ سطوح کنونی تولید در پارس جنوبی نیاز به سرمایه‌گذاری ۳۰ تا ۵۰ میلیارد دلاری است. اما برای کشوری تحریم‌زده که گفته می‌شود در سال ۱۳۹۹ فقط پنج میلیارد دلار نفت صادر کرده و مشکلات اقتصادی بزرگ و کوچک بسیاری را پیش رو دارد، این میزان سرمایه‌گذاری غیر ممکن به‌نظر می‌رسد.