پیرزن

کنار پنجره نشسته است. موهای یکدست سفیدی دارد. یک دستش زیر چانه‌اش است و در دست دیگرش عصایش را محکم گرفته است. گویی تمام امید و تکیه‌گاهش همین عصاست.