مشیری

فرم و محتوا باید از لحاظ ظاهر و باطن با هم جفت و جور باشند؛ به هم بیایند و در عملکرد با یکدیگر ناهماهنگ و نامتعادل نباشند. در هر چند دوره‌ای یا هر چهار پنچ قرنی معمولا، قالب‌ها و فرم‌هایی متناسب با شرایط زمانی و مکانی به شکل ناخودآگاه که ریشه در ذوق شاعران و نویسندگان آن دوره‌ها دارد