موضاعات

شاعران را در روزگار باستان، در زمره ساحران و اعجوبه‌ها می‌دانستند اما نظامی برای آنها مقامی عالی قائل شد و مقام شاعران را پس از مقام پیامبران و اولیا توصیف کرد. هایدگر، فیلسوف و متفکر بلندآوازه دوران اخیر، شاعران را هم‌تراز با پیامبران می‌دانست. در عصر ما نیز شاعران از آگاه‎ترین و مستعدترین انسان‏های زمانه به‎شمار می‎روند و نقش بسزایی را در پیشبرد و اعتلای فرهنگ و تفکر یک اجتماع ایفا می‌کنند.