خواب زمستانی مسوولان ایرانجوان ادامه دارد

بامداد جنوب- علی تنگستانی:

همانطور که ابتدای هفته جاری در این صفحه خواندید، ایرانجوان بوشهر بار دیگر در ورزشگاه شهید بهشتی بوشهر مغلوب حریف خود شد تا این تیم بوشهری خطر سقوط به لیگ دسته دو را بیشتر از گذشته حس کند. اما این پایان کار نبود و استعفا غلام دلگرم باعث شد تا ایرانجوان در وضعیت بدتری قرار بگیرد. آن‎هم در حالی‌که دلگرم دو روز قبل از بازی‌ با خونه به خونه، دو مربی به کادر فنی خود اضافه کرده بود و به‌نوعی با این کار می‌خواست بحران ایرانجوان را به پایان برساند ولی این کار هم جواب نداد. البته این برای بار دوم است که غلام دلگرم از سمت سرمربیگری ایرانجوان استعفا می‌دهد و اینطور که به‌نظر می‌رسد، او فعلا قصد بازگشت به ایرانجوان را ندارد. زمان مشخص می‌کند که استعفا او در موقع از فصل درست بود یا غلط. اما همانطور که در گزارش‌های قبلی هم گفته بودم، همه تقصیرات بر گردن غلام دلگرم و حتی سعید مفتخر نیست بلکه کسانی دیگری هم در این باشگاه هستند که با کارهای خود و ایجاد حاشیه در بدترین زمان ممکن، تاثیر زیاد در نتیجه‌گیری تیم می‌گذارند  به‌گونه‌ای که بازیکنان تیم نمی‌توانند آنچه در توان دارند در زمین به نمایش بگذارند. 

بله، مدیریت باشگاه ایرانجوان اولین مقصر اتفاقاتی است که برای این تیم قدیمی بوشهر در لیگ دسته یک کشور به‌وجود آمده است. در گزارش‌های گذشته بارها در مورد عملکرد بد مدیریت باشگاه ایرانجوان نوشتم و معتقد بودم آنها در برخی از مباحث به هیچ عنوان تجربه ندارند و فکر می‌کنند که فوتبال هم مانند یخ‌سازی و پمپ‌ بنزین اداره می‌شود ولی اینطور نیست. فوتبال قاعده خود را دارد و هر کسی نمی‌تواند در آن مدیریت کند مگر این‌که خرج کند. اقای وزیری بارها از پرداختی‌های باشگاه حرف زده است و با این وجود معتقد بود که باید از باشگاه حمایت شود که البته این حرفش درست است. ولی در گفت‌وگوهایی که در گذشته با برخی از بازیکنان و مسوولان این باشگاه داشتیم، آنها از عمل نکردن مدیران باشگاه به تعهدات خود حرف می‌زنند و این سخنان با آن چیزی که آقای وزیری در مغایرت هستند. 

نکته عجیب این روزهای ایرانجوان این است مدیران باشگاه در روزهای بحرانی این باشگاه جلسه‌ای برگزار نکرده‌اند و اگر هم کرده باشند نتیجه در بر نداشته است. در روزهایی که ایرانجوان بدون سرمربی به‌کار خود ادامه می‌دهد هیچ گزینه‌ای برای سرمربیگری این تیم انتخاب نشده است. البته طبق گفته یکی از سایت‌های ورزشی استان قرار است مسوولان باشگاه با اکبر میثاقیان و فرهاد کاظمی مذاکره کنند ولی خب از آنجایی که مدیر عامل تیم از نداری باشگاه ایرانجوان سخن می‌گوید، آوردن مربی حرفه‌ای و باسابقه پول زیاد می‌خواهد. در میان حتی گفته شده است که باز هم غلام دلگرم به این تیم برگردد ولی با توجه به شناختی که به آقای دلگرم دارم این اتفاق محال است که رخ دهد. گفتنی است برخی منابع خبری از ادامه تمرینات ایرانجوان زیر نظر محمود آرامش می‌گویند و حتی شاید همین مربی روی نیمکت ایرانجوان کار را ادامه دهد.

اما در این بین هواداران ایرانجوان هستند که بیشترین ضربه از این مسائل می‌خورند. هوادارانی که در گرما و سرما به ورزشگاه می‌آیند تا از تیم محبوب خود حمایت کنند. در این سال‌ها، به یاد نمی‌آورم که بازی‌های ایرانجوان بدون تماشاگر برگزار شده باشد. واقعا حق هواداران ایرانجوان این است که این تیم در قعر جدول مسابقات لیگ یک باشند. چرا باید هر مدیری که باشگاه میاید، با حرف و وعده‌های زیاد، به هواداران این تیم ظلم کند؟ نتایج این روزهای ایرانجوان هواداران این باشگاه را کلافه کرده است و اینقدر به آنها فشار آورده است که مجبورند از مربیان و مدیران باشگاه انتقاد کنند. به هر حال آنها هم حقی دارند.

فعلا همه نشانه‌ها به سمت آقای وزیری است چراکه او مدیرعامل باشگاه ایرانجوان است. باید دید که او همانند ابتدای فصل با قول‌ و وعده‌های بزرگ باز هم هواداران و دوستداران ایرانجوان را امیدوار می‌کند یا این‌بار قصد دارد کار جدید را در باشگاه ایرانجوان آغاز کند. البته ما در این ماه‌ها همیشه سعی کرده بودیم که از مدیریت باشگاه ایرانجوان تا آنجا که در توان است حمایت کنیم تا حداقل تیم به حاشیه نرود ولی متاسفانه در گفت‌‌وگو‌های دوستانه، برخی از مسوولان باشگاه ایرانجوان مقصر حواشی به‌جود آمده در ایرانجوان را، روزنامه بامداد جنوب می‌دانند که در نوع خود عجیب است. این نوع صحبت‌ها، به نوعی فرار رو به جلو است چراکه ما سعی کرده‌ایم همیشه واقعیت‌ها را بگوییم. الان هم واقعیت این است که در ایرانجوان چیزی به‌نام تصمیم گروهی وجود ندارد و اینطور که به‌نظر می‌رسد، یک نفر به‌جای همه در این باشگاه تصمیم می‌گیرد.