آنهایی که می‌گویند جنگ نمی‌شود بهتر است اول بدانند که جنگ تمام نشده و ما هنوز در حال جنگ هستیم و نکته دیگر، باید نگاهی دقیق‌تر به تحولات جهانی و منطقه‌ای داشته باشند. حتی اگر به قول آن‌ها دشمن در شرایط فعلی به دلیل قدرت و توانمندی ایران جرأت حمله به کشورمان را ندارد، ما باید به دشمن حمله کنیم. اگر آن اندازه توانمندی و قدرت ذخیره کرده‌ایم که دشمن را به محاسبه واداشته، پس بهتر است ضربه اول را ما بزنیم.
از آنجایی که خواه ناخواه جنگ خواهد شد، نه تنها باید برای جنگ آماده بود، بلکه برای حمله هم باید آمادگی داشت. باید به دشمن در جایی که فکرش را نمی‌کند ضربه بزنیم! جنگ به پایان نرسیده بلکه متوقف شده و این توقف در یک لحظه پایان یافته و دوباره شاهد آتش‌باری هستیم! تحولات جهانی همه را ناچار به ادامه مسیر جنگ می‌کند و این میدان نبرد است که سرنوشت آینده را مشخص خواهد کرد، از مذاکره چیزی در نخواهد آمد.
بارها نوشتیم، گفتیم و باز هم می‌گوییم و می‌نویسم و تاکید می‌کنیم شاید گوشی شنوا پیدا شود که دشمن هر چه از قدرت و توانایی ما هراس هم داشته باشد، چون «راهی» ندارد و می‌داند که «هیچ مسیری دیگر امن نیست، بناچار سراغ ادامه جنگ خواهد آمد. از این‌‌رو، اگر چارچوب‌ها نهایی شده و آمادگی‌ها تکمیل است، باید با هر چه داریم بر سر دشمن بزنیم. کلاه سر مردم نگذارید که «جنگ نخواهد شد» ما در حال نبرد هستیم...
گاهی اوقات مطالب، موارد و اظهارنظرهایی می‌بینم که حیرت‌زده‌ام می‌کند! دشمن جنگ را شروع کرد، نه امروز بلکه بیش از چهار دهه پیش، از سال 1388 و ترور دانشمندان هسته‌ای جنگ را به صورت رسمی وارد ایران کرد و ما امروز بیش از 16 سال است که در حال نبرد گرم با دشمن هستیم، اما از قرار معلوم برخی نمی‌خواهند بپذیرند اما آنهایی که درک درست و شناخت کافی از دشمن دارند، باید قبول کنند که ما در حال نبرد هستیم.
در هر صورت، شما هر جا دیدید که کسی گفت یا نوشت که «جنگ نمی‌شود» از او بپرسید مگر آتش‌بس نهایی برقرار شده است؟ مگر دشمن هر روز و هر هفته ما را تهدید نمی‌کند؟ مگر توسط عوامل و عناصرش در منطقه دست به ترور و خرابکاری نمی‌‌زند؟ مگر حلقه تحریم و فشار روانی و اقتصادی را تنگ‌تر نمی‌کند؟ پس باید چه کند که برخی قبول کنند که در حال نبرد هستیم؟ بنابراین، بپذیریم که جنگ ادامه پیدا می‌کند و ما هم باید آن را ادامه بدهیم.
فرصتی مناسب برای سرکوب دشمن به شکلی که دیگر خطری برای ایران نداشته باشد، فراهم شده و نباید این فرصت را از دست داد. یک بار نوشتم کسی که چک اول را بزند، فرصت زدن چک‌های بعدی را پیدا خواهد کرد و این از دشمن کارکشته و قهاری مانند امریکا و رژیم یهودی برخواهد آمد. بنابراین، ما چک اول را چنان بزنیم که تا به خودش بیاید، چک‌های بعدی را هم خورده باشد. این‌ها را برای ثبت در تاریخ اینجا نوشتم... حالا خود دانید.
