اسرائیل، رژیمی متجاوز که هر از چند گاهی با استفاده از درگیری ارتش سوریه با تروریستهای چند ملیتی حاضر در کشور، با استفاده از برتری هوایی فضای دمشق را نقض کرده و برخی نقاط آن را بمباران میکند.
در این بین با شعلهور شدن جبهه حلب و در خطر افتادن منافع کشورهایی نظیر اسرائیل، سازمان اطلاعاتی این رژیم بار دیگر نقشه حمله به سوریه را برای تحت شعاع قرار دادن پیشرویهای ارتش در دستور کار قرار داده است.
حمله صهیونیستها به فرودگاه نظامی «المزه» دمشق در حالی انجام شد که با پیشروی گسترده نیروهای سوری در حلب، صدای شکسته شدن استخوانهای تکفیریهای مورد حمایت امریکا و غرب بیش از پیش شنیده میشود.
از زمان آغاز بحران سوریه کمتر کسی پیدا میشود که از نقش مهم رژیم صهیونیستی در آغاز و تداوم این بحران سخن نگوید و یا آن را کتمان کند. صهیونیستهای کودککُش برای چندمینبار از حدود ۶ سالی که از آغاز بحران سوری سپری میشود، پرده از چهره جنایتکارانه خود برداشته و خباثت خود را یکبار دیگر به نمایش گذاشتند.
فرودگاه نظامی «المزه» واقع در دمشق پایتخت سوریه هدف حملات موشکی رژیم صهیونیستی قرار گرفت. یک منبع نظامی آگاه در سوریه در این خصوص ضمن تائید نقش مستقیم رژیم صهیونیستی در این حمله نظامی متجاوزانه، اعلام کرد که این حملات تلفات انسانی در بر نداشته و تنها موجب ایجاد آتشسوزی در بخشهایی از فرودگاه نظامی «المزه» شده است اما این، اولینباری نیست که صهیونیستها در اقدامی متجاوزانه، مواضع نیروهای سوری را هدف قرار میدهند.
پیشتر نیز جنگندههای رژیم صهیونیستی طی چند نوبت به مواضع نظامی ارتش سوریه در نقاط مختلف یورش برده بودند که البته نتوانستند به اهداف از پیش تعیین شده خود در این حملات، دست پیدا کنند. امروز نیز صهیونیستها همچون همپیالههای امریکایی خود به یاری تکفیریهای در حال مرگ شتافته تا شاید اندکی از آلام آنها بکاهند و یا نابودی آنها را تا مدتی دیگر به تاخیر بیاندازند.
بیشک، رژیم صهیونیستی بیشترین سود را از ناامنیهای اخیر در تمامی کشورهای منطقه برده و میبرد. ناامنی کشورهای مختلف در منطقه موجب میشود تا افکار عمومی تا حدود زیادی از خطر اصلی یعنی رژیم صهیونیستی، غافل شده و به مشکلات و معضلات امنیتی داخل خود مشغول شوند. در واقع، یکی از اهداف اصلی پروژه ایالات متحده امریکا برای ساختن خاورمیانه جدید و یا به عبارت بهتر «خاورمیانه تجزیه شده» تامین امنیت رژیم صهیونیستی است، چراکه تجزیه کشورهای مختلف در منطقه بهشدت آنها از در عرصههای گوناگون تضعیف میکند، بهگونهای که نتوانند روزی در برابر زیاده خواهیهای مسوولان صهیونیست ایستادگی کنند.
رژیم صهیونیستی تاکنون حمایتهای متعددی از تروریستهای تکفیری مستقر در سوریه به عمل آورده است. علاوه بر حملات هوایی و موشکی گاه و بیگاه این رژیم به مواضع ارتش سوریه در حمایت از گروههای تروریستی، اعضای زخمی شده این گروهها همواره در بیمارستانهای مجهز واقع در سرزمینهای اشغالی، از سوی پزشکان صهیونیست تحت مداوا قرار گرفتهاند.
صهیونیستها هیچگاه نتوانستهاند که این حمایتهای گسترده از تروریسم در سوریه را کتمان کنند و ترجیح دادهاند که در این خصوص عمدتا سکوت اختیار کنند. همانگونه که پیشتر ذکر شد، هدف اصلی رژیم صهیونیستی از تاخت و تازهای گاه و بیگاه علیه مواضع ارتش سوریه، حمایت از تکفیریها و تسهیل روند پیشروی آنها در مناطقی است که در آنجا با مشکل مواجه شدهاند. سرنگونی نظام سوریه که یکی از مهمترین زنجیرههای محور مقاومت در منطقه محسوب میشود، مدتهاست که در دستور کار تل آویو قرار گرفته است.
دولت سوریه تاکنون نه تنها هیچگاه به سیاستهای زورگیرانه و ظالمانه رژیم صهیونیستی در سطح منطقه گردن ننهاده، بلکه با نقشآفرینی در چارچوب کشورهای حامی محور مقاومت، ضربات سهمگینی را به منافع و مصالح این رژیم وارد آوردند.
تل آویو بهخوبی میداند که در صورت شکست تروریستهای تکفیری در سوریه، دولت دمشق به تلافی اقدامات متجاوزانه و خصمانه این رژیم در سوریه بر میخیزد و از این اقدامات به سادگی عبور نخواهد کرد. از همین روی، خود بار دیگر بهصورت مستقیم در قامت دفاع از تکفیریها در دمشق برخاست تا به زعم خود بتواند از شکست حتمی آنها جلوگیری کند. نکته قابل تامل در زمان حمله صهیونیستها به دمشق است. رژیم صهیونیستی در حالی اقدام به هدف قرار دادن فرودگاه نظامی سوریه در دمشق کرد که نیروهای سوری قدم به قدم به تسلط بر استان حلب بهعنوان پایتخت اقتصادی این کشور، نزدیک میشوند. تسلط ارتش سوریه بر استان حلب تضمین بزرگی برای آزادسازی هرچه سریعتر دیگر استانها در این کشور از جمله استان ادلب محسوب میشود. درست به همین دلیل است که صهیونیستها در این برهه از زمان، با ارتکاب یک تجاوز نظامی از پیش برنامهریزی شده تلاش کردند تا تمرکز نیروهای سوری را از روی نبرد حلب که معروف به «أمالمعارک» است، منحرف و به دمشق مشغول سازند.
این بدان معناست که تل آویو نیز همچون دیگر متحدان غربی ـ عربی خود، نسبت به آنچه که هماکنون در حلب میگذرد، احساس نگرانی کرده است. مسوولان صهیونیستی در شرایط کنونی نتیجه سالها حمایت خود از گروههای تروریستی ـ تکفیری در سوریه را در معرض نابودی میبینند، چراکه ساعت صفر ریشه کن شدن تروریسم در حلب و به تبع آن در دیگر استانهای سوریه از چندی پیش آغاز شده است.
از سوی دیگر، مسالهای که موجب شده است تا رژیم صهیونیستی برای سرنگونی نظام سوریه از هیچ تلاشی فروگذار نکند، مساله بلندیهای اشغالی جولان است. تل آویو مدتهاست که بلندیهای جولان را که در واقع متعلق به سوریه است، به اشغال خود در آورده است. سوریه در طول این مدت هیچگاه حاضر به سازش با رژیم صهیونیستی در اینباره نشده و همواره حتی در طول ۶ سال گذشته تأکید کرده که تحت هیچ شرایطی از حق خود در بازپس گیری این بلندیهای اشغالی، نخواهد گذشت.
از همین روی، مسوولان صهیونیستی بهخوبی میدانند که با شکسته شدن استخوان تروریستهای تکفیری در سوریه و بازگشت امنیت کامل به این کشور، دولت دمشق در فرصتی مناسب، وارد نبرد آزادسازی بلندیهای اشغالی جولان خواهد شد. به همین دلیل، تل آویو تلاش میکند تا حتیالامکان به حمایتهای خود از تروریسم در سوریه ادامه دهد تا بدین ترتیب هم بلندیهای اشغالی جولان را برای خود حفظ کرده باشد و هم به زعم خود، قدرت محور مقاومت در منطقه را تضعیف کند، قدرتی که طی سالهای گذشته نه تنها تضعیف نشده که تقویت نیز شده است.
از سوی دیگر صهیونیستها تحت هیچ شرایطی نمیخواهند که داعش نابود شده و بهدنبال آن، نگاهها از خطر داعشیسم، منحرف و به خطر صهیونیسم خیره شوند. در این میان اما از خیانتهای مداوم شیخنشینان عرب و همکاسه شدن آنها با صهیونیستها نیز نمیتوان به سادگی عبور کرد.
همانگونه که صهیونیستها پیشتر اذعان کردند، برخلاف برخی ادعاهای سران عرب، روابط خوبی میان دو طرف وجود دارد. همین حمایتهای برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس از تل آویو موجب شده تا این رژیم با آسودگی خاطر به اقدامات خصمانه خود علیه سوریه ادامه دهد. برخی کشورهای عربی از جمله عربستان سعودی، قطر، امارات و ... از مدتها پیش با صهیونیستها بر سر یک سفره نشسته و منافعشان با آن بهشدت گره خورده است. در هر صورت، حمایتهای چندین و چند ساله غربی-عربی-صهیونیستی از تروریستها در سوریه تاکنون به نتیجه نرسیده است و هماکنون صدای شکسته شدن استخوانهای تکفیریهای دست پرورده امریکا و غرب بیش از پیش به گوش میرسد.