رسانه‌ها بهایی به بسکتبال نمی‌دهند

بامدادجنوب- علی تنگستانی:

امروزه در بسياري از كشورهاي جهان بازي بسكتبال جاي خود را در بين ورزش‌ها پيدا کرده و طرفداران زيادي دست و پا كرده است، به‌طوري‌ كه در اكثر مدارس و دانشگاه‌ها و ساير موسسات آموزشي جوانان به اجراي آن مبادرت مي‌ورزند

تا سال 1932 بسكتبال در جمع ورزش‌هاي المپيكي قرار نداشت. در المپيك 1936 برلين بود كه براي اولين‌بار اين رشته به ليست ورزش‌هاي متداول المپيك افزوده گشت و اولين دوره مسابقات آن با شركت 21 تيم برگزار شد.

اين بازي در سال‌هاي 1314 . 1315 شمسي براي اولين‌بار از سوی آقاي فريدون شريف‌زاده كه در آن زمان تحصيلات عاليه خود را در كشور تركيه به پايان رسانيده بود، ارائه شد. نامبرده در كالج البرز اين ورزش را متداول کرد و سپس ساير مربيان ورزش در كشور به ترويج آن مبادرت ورزيدند. آهنگ گسترش بسكتبال در ايران نيز مانند ساير كشورهاي جهان بسيار سريع بود به‌طوري كه بيش از 10 سال از آن تاريخ نگذشته بود كه تيم بسكتبال كشور ما در بازي‌هاي المپيك 1948 لندن شركت کرد.

این رشته در بوشهر به تبع کل کشور افت‌و‌خیزهای زیادی داشته است ولی با همان نگاه اول می‌توانیم بفهمیم که این رشته در حقیقت در بوشهر هیچ جدی گرفته نشده است. به تاریخ این رشته در استان بوشهر که نگاه می‌کنی، هیچ آثاری از کسب افتخار مهم نمی‌بینیم ولی این نکته خیلی مهم است که سرمایه‌گذاری هم در استان ما پیدا نمی‌شود که روی این رشته سرمایه‌گذاری کند. به همین دلیل است که تیم‌های ما، فقط هیات‌های شهرستان‌ها هستند. البته مدتی است که بسکتبال در شهرستان دشتستان وضعیت بهتری به خود گرفته است و کلاس‌های آموزشی این رشته در این شهرستان در حال برگزاری است. گزارش امروز مربوط به بکستبالیست دشتستانی است که پس از سعی و تلاش فراوان بالاخره به لیگ برتر کشوری راه یافته است. افتخاری که در این دوره برای ما خیلی مهم است. مهدی مرادی‌نسب نام ورزشکاری است که پس از حضور در چند تیم شهرستانی، بالاخره به همراه فولاد ماهان سپاهان در لیگ برتر کشور حضور یافت. این بازیکن هم‌اکنون در تیم شهرداری گرگان بازی می‌کند و در همین حال در فصل جاری دو بار در تیم منتخب هفته نیز قرار گرفته که این نشان از کیفیت فنی بالای این بسکتبالیست دارد. به همین دلیل امروز به سراغی این ورزشکار دشتستانی رفتیم تا از آخرین وضعیت او آگاه شویم. 

مهدی مرادی‌نسب در گفت‌وگو با بامداد جنوب در پاسخ به این‌که از چه سالی وارد رشته بکستبال شد، گفت: من حدود 9 سال پیش، زمانی که 15 ساله بودم وارد این رشته شدم. همان سال با همراه تیم دشتستان توانستم در مسابقات زیرگروهی کشور بازی کنم. بعد از آن به‌مدت یک سال در تیم هیات بکستبال دشتستان بازی کردم و پس از آن، به تیم هیات بوشهر رفتم یک سال به همراه این تیم در لیگ دسته یک بازی کردم. پس از این تیم، به تیم راه و ترابری اصفهان پیوستم و مدتی هم در این تیم فعالیت کردم. در نهایت یک سال پس از این اتفاق، به تیم فولاد ماهان سپاهان رفتم و برای اولین‌بار در مسابقات سوپر لیگ کشور شرکت کردم. سال اول که وارد این مسابقات شدم، فقط 18 سال سن داشتم و تجربه زیادی کسب نکرده بودم ولی در کنار بازیکنان بزرگ و نامی بازی می‌کردم، به همین دلیل استرس داشتم اما حالا که در کنار آنها بازی می‌کنم خیلی راحت‌ هستم، چراکه تجربیاتم زیاد شده است. بسکتبال عشق من است و با این ورزش زندگی می‌کنم. با این‌که به شهر غریبی رفته بودم و از یک شهر کوچک آمده بوده بودم (‌که بسکتبال آن شهر زیاد نامی نبود) توانستم خودم را بالا بکشم و خودم را به اینجا که هستم برسانم. البته من خیلی دوست دارم هم‌‌استانی‌های عزیزم هم در آینده‌ای نزدیک به این جایگاه و یا حتی بالاتر برسند. 

مرادی‌نسب در فصل جدید رقابت‌ها در تیم شهرداری گرگان بازی می‌کند. وی در مورد این تیم و شرایطی که در آن حاکم است، یادآور شد: من سال گذشته در تیم پتروشیمی بندر امام وضعیت خوبی نداشتم و نتوانستم بازی‌های زیادی برای این تیم انجام دهم. به همین دلیل امسال تصمیم گرفتم که در یک تیم پایین جدولی بازی کنم تا تجربه‌ام بیشتر شود و توانایی‌های شخصی‌ام را به همه نشان بدهم و در سال‌های آینده وضعیت بهتری داشته باشم، خدا را شکر تا الان این اتفاق رخ داده است. شاید در این فصل نتوانسته‌ام آن‌طور که می‌خواستم به تیمم کمک کنم ولی توانسته‌ام که در بعضی از بازی‌ها توانایی‌ها خودم را نشان دهم. امیدوارم اگر سال آینده در این تیم ماندم بتوانم بیشتر از سال جاری ‌به‌عنوان یک مهره اصلی به این تیم گرگانی کمک کنم.

بسکتبالیست برازجانی در ادامه گفت‌وگو در این مورد که چرا ورزش‌هایی مانند بسکتبال، والیبال و هندبال در استان بوشهر خیلی جدی گرفته نمی‌شوند، تاکید کرد: من در این موارد، گلایه‌های زیادی به روسای هیات‌های تربیت بدنی داشته‌ام، با آنها همواره صحبت می‌کنم ولی متاسفانه همه قول و وعده‌های آنها همیشه در حد یک حرف بوده نه بیشتر. همین الان در رشته‌های بکستبال و والیبال، ما تک‌ستاره‌های با استعدادی که در سطح کشور و یا آسیا هستند، داریم ولی کسی نیست که روی آنها سرمایه‌گذاری کند. نمی‌دانم چرا آنها در این موارد سرمایه‌گذاری نمی‌کنند؟ این در حالی است که استان ما از نظر منابع مالی، وضعیت خوبی دارد. ما در استان گاز، نفت و امکانات زیاد دیگری داریم که از آنها در راه ورزش استفاده نمی‌کنیم. متاسفانه مسوولان پیگیر این مسائل نیستند و دلشان برای وضعیت ورزش استان نمی‌سوزد. نمی‌دانم وقتی پول به ورزش استان واریز می‌شود، مسوولان ما با آن پول چه‌ کارهایی انجام می‌دهند و همان پول جزئی هم که تزریق می‌شود در واقع خرج ورزش نمی‌شود. البته من وقتی هیات بسکتبال برازجان را دیدم، خیلی خوشبین شدم و از تک تک مسوولان آنجا تشکر می‌کنم و تا آنجایی که در توانم است به آنها کمک می‌کنم حال چه از نظر مالی باشد و چه از نظر امکانات، چراکه آنها سعی و تلاش خود را می‌کنند که بکستبال را در این شهرستان رشد دهند و تا همین‌جا که پای مشکلات ایستاده‌اند، باید دست آنها را بوسید. من هر وقت که برازجان می‌آیم از آنها تشکر می‌کنم، زیرا بدون هیچ چشم‌داشتی به پیشرفت بسکتبال در دشتستان کمک می‌کنند. شاید از نظر درآمدی این رشته در بوشهر وضعیت خوبی داشته باشد‌ اما در دشتستان مسوولان قدرت مالی زیادی ندارند که در این زمینه بتوانند هزینه زیادی کنند. اگر مسوولان به فکر این تیم باشند و بتوانند از منابعی مانند گاز و نفت، پولی در این ورزش تزریق کنند، برای ورزش ما اتفاق بزرگی است که در این غوغا می‌کند. ما می‌توانیم بازیکنان بزرگی را وارد استان‌مان کنیم و این باعث پیشرفت بکستبال می‌شود. البته همانطور که گفتم رشته بسکتبال در استان بوشهر جدی گرفته نمی‌شود و شرایط در بوشهر و برازجان رو‌به بهبود‌ است. در برازجان از بنده استقبال خوبی می‌شود ولی در بوشهر هنو‌ز این کار انجام نشده است. متاسفانه غرور آنها اجازه این کار را نمی‌دهد و من سعی می‌کنم از آنها فاصله بگیرم.

مرادی‌نسب در ادامه در پاسخ به مساله لژیونر شدن و حضور در تیم ملی بسکتبال گفت: این‌که سال بعد در تیم شهرداری گرگان باشم، فقط در حد یک احتمال است ولی خودم دوست دارم در این تیم بمانم، چراکه هم مردم این شهر خیلی خوب هستند و هم مربی تیم تاثیر زیادی در پیشرفت من داشته است. راجع به لژیونر شدن هم بگویم که این مساله خیلی سخت و شرایط خاص خود را دارد. حدود دو سال پیش از کشور مقدونیه پیشنهاد داشتم. شاید بسکتبال این کشور خیلی در چشم نباشد ولی این کشور زیر نظر اروپاست ولی به هر حال شرایط جور نشد که به این تیم بروم. چراکه اروپا از نظر مالی، در وضعیت خوبی قرار ندارد و آنها بیشتر به سمت ایران می‌آیند. البته من سعی می‌کنم با توجه به شرایط خانوده‌ام در ایران بمانم و در همین جا بازی کنم و بهترین شوم.

وی در پاسخ به این‌که در شهرستان دشتستان چند آکادمی با حضور مربیان با تجربه وجود دارد، تصریح کرد: مربیانی که در این آکادمی‌ها کار می‌کنند، مربیان جوانی هستند و بسکتبال را دوست دارند. شاید آنها از نظر تجربی، مقداری کم تجربه باشند اما از نظر علمی واقعا پیگیر تمام مسائل روز بسکتبال هستند. من با مسوولان بیشتر آکادمی‌ها صحبت کرده‌ام و اینطور که آنها به من گفته‌اند، در همه رده‌های سنی مختلف مربی خاص خود را دارند. آنها بعضی مواقع با من تماس می‌گیرند که اگر کلاس مربیگری در فدراسیون در حال برگزاری باشد، به آنها خبر دهم که در آن کلاس شرکت کنند. در بعضی از مواقع هم با آنها در کلاس‌هایشان شرکت می‌کنم و اطلاعات لازم و بروز را به آنها ارائه می‌کنم. این مربیان پیگیر مسائل روز دنیا هستند و در این زمینه پیشرفت خوبی داشته‌اند. در واقع بکستبال دشتستان پیشرفت خوبی در ‌دو سال گذشته داشته است.

مهدی مرادی‌نسب در پایان گفت‌وگو با گلایه از رسانه‌های استان بوشهر، خاطرنشان کرد: شما دومین رسانه‌ای هستید که در این چند سال از استان بوشهر با من گفت‌وگو کرده‌اید. لازم به ذکر است که شرح اتفاقات خوب بسکتبال استان بوشهر می‌تواند از روزنانه، هفته‌نامه و رسانه‌های استان شروع شود که این خود یک تبلیغ برای بسکتبال است. روزنامه‌ها و صدا و سیما تاثیر زیادی در این مسائل دارند ولی آنها زیاد به این کارها علاقه‌ای نشان نداده‌اند. یکی از دوستان من که علاوه بر بسکتبالیست بودن، مجری شبکه بوشهر نیز هست، فقط یک‌بار از من دعوت کرد که در برنامه‌شان شرکت کنم ولی من این دعوت را قبول نکردم، چراکه آنها می‌توانستند خیلی زودتر پیگیر بسکتبال شوند. به هر حال مسوولان ما در هر مکان و زمانی بهانه‌های خود را دارند ولی ما می‌توانیم با همدیگر کمک شایانی به ورزش استان بوشهر کنیم خصوصا به بسکتبال.