کریم جعفری:
نمی‌دانم پاورقی صفحه آخر روزنامه را می‌خوانید یا نه. پاورقی که به‌صورت روزانه روایت خاطرات یکی از افسران وطن‌دوست ایرانی بنام سرهنگ فردوسی، فرمانده گردان 220 لشکر 16 زرهی قزوین در ماه‌های نخست جنگ تحمیلی است. از روایت سرهنگ تا به امروز نزدیک به چهار دهه گذشته و حوادث این کتاب در روزهایی روی داده که نگارنده این چند خط، تنها یک سال سن داشته است. با این حال، سه بار این کتاب را خوانده‌ام و توصیه می‌کنم «ماموریت در ساحل نیسان» را که کتابی 180 صفحه‌ای است و شاید خواندنش 2ساعت وقت بگیرد را حتما مطالعه کنید.
این کتاب رویدادهای تلخ و شیرین بسیاری دارد. روز گذشته که در حال تهیه بخشی از این کتاب برای روزنامه بودم، ناخودگاه دیدم چند صفحه جلوتر را هم خوانده‌ام. جایی که قرار بود به دستور فرمانده وقت لشکر 16 زرهی قزوین، از افسران درجه‌دارانی که در نبردهای دی‌ماه 1359 در ساحل رود نیسان از خودگذشتگی نشان داده‌اند. تقدیر کنند. روایت سرهنگ فردوسی از این تقدیر در مورد یکی از درجه‌داران اینگونه است:
« از طرف ديگر فرمانده تيپ سرهنگ جمشيدي نيز در تاریخ 26/1/59 از تيمسار فلاحي درخواست ترفيع براي ستوانيار دوم محمد غلام بيگي كرده بود كه ساعت 10 صبح 2/11/59 تلفني سرهنگ جمشيدي با تيمسار فلاحي يك درجه ترفيع ستوانيار دوم غلام بيگي به ستوانيار يكمي توسط ايشان ابلاغ شد. ده دقيقه از اين ابلاغ نگذشته بود كه از گردان پيامي رسيد كه ستوانيار غلام بيگي به شهادت رسيد. به سرعت خودم را به منطقه رساندم. تانك او مورد اصابت موشك
دشمن قرار گرفته بود. پيكر پاك اين شهيد را از داخل برجك تانك بيرون آورديم.»
کتاب را بخوانید تا متوجه شوید که این ستوانیار غلام‌بیگی در نبرد روز 15/10/59 چه کرده است. نمی‌دانم با خواندن این چند خط چه احساسی دارید و یا به چه فکر می‌کند. این روزها مصادف است با عملیات غرورآفرین بیت‌المقدس و آزادی خرمشهر. در این عملیات ارتش همیشه قهرمان ایران، از هوا، زمین، دریا، در حوزه پدافند، توپخانه و زرهی، بهدای و هوانیروز، کاری کرد کارستان. به عبارت بهتر اگر ارتش در تمام طول دوران جنگ حضور نداشت حتی یک وجب از خاک کشور نه تنها بازپس گرفته نمی‌شد، بلکه دشمن بیش از پیش پیشروی می‌کرد.
ستوانیار غلام‌بیگی از 48هزار شهید ارتش قهرمان ایران است که این روزها هم بزرگترین وظیفه‌اش دفاع از مام میهن است. رهبر انقلاب در دیدار چندی پیش خود با فرماندهان نیروهای مسلح، تاکید ویژه و خاصی بر رسیدگی به وضعیت معیشتی ارتشی‌ها کردند. کسانی که با کم‌ترین چشم‌داشت در حال بزرگترین خدمت به کشور هستند. برای یک کشور واقعا زشت است که افسر دوره دیده‌اش که متخصص موشک هوا به زمین بمب افکن سوخو24 با پراید مسافرکشی کند. یا اینکه به سراغ شغل دوم برود.
این مسائل باید خیلی زود حل شود چرا که این روزها کشور بیش از پیش به افسرانی نیاز دارد که دستکم دغدغه زندگی را نداشته باشند.
