کریم جعفری:
امروز، تبلیغات هر دو انتخابات ریاستجمهوری و شوراها به پایان میرسد، فردا مردم انتخاب میکنند و شنبه تکلیف همه مشخص میشود، اما آنچه میماند، تجربهای بس گرانبها برای کسانی است که دنبال حقیقت بودند و فرصتی بود برای فرصتطلبها تا خودی نشان دهند. هر کسی که میخواهد رئیسجمهور شود، شود اما جا دارد چند نکته را تاکید مؤکد کنم: 1) در این دوره برای کسانی که در این دولت مدیرکل شدند و پست و سمتی گرفتند، انتخابات شورا بسیار مهمتر بود، با استفاده از جایگاهی که داشتند نه تنها برای تایید یک جوان خام و بیتجربه هزینه ریالی کردند، بلکه او را که از خرده بورژاهای تازه به دوران رسیده است در لیست کارگران زحمتکش قرار دادند. این مدیرکل و دوست همراهش یکی برای ستاد روحانی مخفیانه هزینه کرد و دوستش هم برای ستاد رئیسی، تا هر که قدرت را به دست گرفت، هوای دیگری را داشته باشد. رئیسی و روحانی یادشان باشد که اینگونه افراد از بمب اتم هم خطرناکتر هستند و باید دُمشان را برید.
شِبهِ خبرنگاری که تا دیروز کسی نامش را هم نمیدانست و به صدقهسری روحانی و پارتی بازی فک و فامیل و حقخوری یک جوان تحصیلکرده سر کار رفته است، حتی 5 دقیقه هم برای روحانی تبلیغ نکرد تا کسی که بیشتر خورده، کمتر هزینه کند. فردی که در دولت روحانی حکم فرمانداری گرفت، بهناگهان در گردهمایی رقیب سر در میآورد تا از هر دو سر سفره را داشته باشد. فردی که خودش را میخواهد برای روحانی هزینه کند، به حکم برادران! از سخنرانی منع میشود چرا که میترسند مبادا او استاندار شود و امپراتوری چپاول را نابود کند. البته هم مشخص است که منسوبان به اصحاب قدرت این روزها کاسبی پر رونقی داشتهاند و در حالی که قرار بود «مُر قانون» رعایت شود چگونه توصیه فرزند کار خودش را کرد و «مُر رابطه» کارساز شد، در این مورد هفته آینده بهصورت مفصل گزارش خواهیم داد. البته در مورد آن فردی که کنار جهانگیری بالا نشسته بود، حرف بسیار است.
خدا را شاکریم که در آزمونهایی که یکی پس از دیگری برقرار میشود، سربلند بیرون آمدیم. بر اساس همان منشوری که چند هفته پیش در همین ستون قلمی کردم، ایستادیم، نه پولی از کسی گرفتیم برای تبلیغ و نه سراغ کسی رفتیم. برای روحانی هم آنچه در توان داشتیم انجام دادیم. البته نه پدر من نماینده بود که از او بخواهم با تایید فلانی، پولی گیرم بیاید و نه فردا اگر روحانی رئیس جمهور شد، قرار است ما به نان و نوا و منصبی برسیم. بدون آنکه به رقیب توهین کنیم، بیاخلاقی کنیم، برای آقای روحانی نوشتیم و دوباره هم میگوئیم اگر رای آورد که محبت مردم بوده است اما اگر در این مسیر موفقیتی نداشت و حتی رای ضعیف آورد باید همه مدیران و نمایندگانش توبیخ و از کار برکنار شوند.
متاسفانه در حالی که استان بوشهر روزهای تلخ و سختی را پشت سر میگذارد و در طول سالهای پس از انقلاب تا این اندازه بحران دامنش را نگرفته و به عقب نرفته است، قلدربازی و پرروبازی همچنان ادامه دارد و کسی هم نمیخواهد در این مورد مسوولیت قبول کند.
روز گذشته با یکی از افرادی که دستی بر آتش دارد گفتوگو میکردم. او حساسیت نگارنده را نسبت به انتخابات شورای شهر و روستا میدانست و همچنین دیدگاهم راجع به انتخابات ریاستجمهوری را. به این فرد مطلع یادآور شدم چرا باید عدهای در انتخابات شورها تایید صلاحیت شوند، در حالی که همه مردم شهر میدانند آنها صلاحیت اداره حتی یک نانوایی را هم ندارند؟ چرا باید شاهد دلالی در حوزه سیاست باشیم؟ مگر مردم رای دادهاند که عدهای واسطه شده، دلالی کنند و به نان و نوایی برسند یا آنکه ما انتخاب میکنیم که کشور به سمت آبادنی، قانونگرایی و پیشرفت، پیش برود.
کافی است تا میان مردم رفته و از هزینه برخی از کاندیدهای شورای شهر بپرسید که این پولها را از کجا آوردهاند. 150 نفر، بهصورت میانگین 50 میلیون تومان هزینه کردهاند، سه نفر هم نزدیک به یک میلیارد تومان، هفت نفر هم بین 250 تا 400 میلیون تومان... یکی دو عدد را در روزهای بعد خواهم نوشت. با یک حساب کتاب سرانگشتی بالای 10 میلیارد تومان برای انتخاباتی هزینه شده که تنها 9 نفر باید وارد شورا شوند. باید ساز و کارها، نحوه انتخاب و همچنین نحوه رای دادن به اعضای شورای شهر تصحیح شود.
این روزها کافی است که به میان مردم رفته و از آنها در مورد خرید و فروش رای بپرسید... قیمتها متفاوت است. همه شایعات هم دروغ نیست و بسیاری از آنها راست است. کافی است اندکی دقت داشته باشیم تا حقیقت بر ما روشن شود.
در مسیر پیشرو، هر چه خیر ملت است پیش خواهد آمد. با این حال مردم هم باید هوشیار باشند و به گونهای باید انتخاب کنند که فردا پشیمانی در کار نباشد. ما هم بهعنوان رسانه وظیفه خودمان را در حوزه اطلاعرسانی انجام خواهیم داد. در انتخابات شورای شهر هم نکات ناگفتنی بسیاری وجود دارد که اگر فرصت شد، در این مورد هم قلمفرسایی خواهیم کرد، چرا که بر این باوریم، دانستن حق مردم است.