بازیکن خودش باید تلاش کند

بامدادجنوب- علی تنگستانی:

تیم ملی فوتبال هفت نفره کشورمان، توانست در مسابقات جهانی آرژانتیم که دو هفته به پایان رسید، به مقام نایب قهرمانی مسابقات دست یابد. از نکات ویژه این مسابقات، حضور 3 بوشهری در تیم ملی بود که البته اتفاق تازه‌ای نیست. ما قبل از شروع مسابقات با حسن صفری گفت‌وگو کردیم. حال به سراغ یکی از باتجربه‌ترین بازیکنان تیم ملی که او هم بوشهری است رفتیم. از قدیمی‌ترین بازیکنان تیم ملی است که حدود 16 سال که در این رشته فعالیت می‌کند. در این سال‌ها بازیکنانی زیادی را به تیم ملی معرفی کرده است. به همین دلیل ما به سراغ این فوتبالیست باتجربه رفتیم که گفت‌وگویی خواندی با او انجام دادیم که در ادامه آن را می‌خوانید.

اگر بخواهم به‌طور دقیق بگویم، زمانی که به مدرسه می‌رفتم، به این رشته روی آوردم و برای اولین‌بار در زمین خاکی فوتبال بازی کردم. در سال ۷۹، روی به فوتبال هفت‌نفره آوردم و در همان زمان هم به تیم ملی دعوت شدم. می‌توان گفت که از اولین روزی که تیم ملی فوتبال هفت نفره کار خود را به صورت رسمی آغاز کرد، من در این تیم حضور داشتم و تا به امروز تلاش زیادی کرده‌ام که این تیم به موفقیت‌های آسیای و جهانی برسد. ولی ما در این رشته سختی‌های زیادی کشیده‌ام و به همین دلیل نیاز به حمایت داشتیم. بعضی از مسوولان تا به امروز از ما حمایت کرده‌اند، ولی متاسفانه برای بعضی از مسوولان اصلا مهم نیست که ما قهرمان جهانی شویم یا بتوانیم مدال جهانی و المپیک کسب کنیم. البته جای دارد از اداره کل ورزش و جوانان بوشهر تشکر کنم چراکه آن‌ها در این سال‌ها حمایت خوبی از ما کرده‌اند. همچنین در مقطعی اداره ورزش و جوانان دشتستان هم حمایت خوبی از بنده به عمل آورده بود و البته تا به امروز هم این اداره تا آنجا که در توانش بوده از بنده حمایت کرده و مشکلاتم را تا حدودی حل کرده است تا بتوانم به مسابقات بروم. من وقتی از مسابقات جهانی آرژانتین برگشتم در شهر برازجان، مسوولان برای من سنگ‌تمام گذاشتند و استقبال خوبی از بنده به عمل آوردند.

من در سال ۸۸ در به تمرینات تیم استقلال تهران دعوت شدم به مدت دو ماه در آن تیم حضور داشتم. آن هم زمانی که فرهاد مجیدی، وحید طالب‌لو و امیرآبادی در این تیم حضور داشتند. به هر حال آنجا شرایط خاص خود را داشت ولی من هم عملکرد خوبی در تمرینات از خود نشان دادم. حتی در یک بازی دوستانه توانستم ۳ گل به‌ثمر برسانم تا آنجا که یکی از مسوولان استقلال به من گفت که «تو به هیچ عنوان شبیه معلولان نیستی و سطح بازی‌ات حتی از لیگ برتر هم بالاتر است». به همین دلیل امیدوارم شدم که با این تیم تهرانی قرارداد ببندم، ولی اقای مرفاوی که سرمربی وقت استقلال بود، تاکید کرده بود که بازیکنی می‌خواهد که سابقه لیگ برتر را در کارنامه خود داشته باشد و من فکر می‌کنم که این بیشتر یک بهونه بود تا از دست من راحت بشود. حرف من این است که تا این حد توانستم در فوتبال ۱۱ نفره هم جلو بروم. الان هم در سطح شهرستان دشتستان، در یکی از تیم‌ها بازی می‌کنم. من علاوه بر حضوردر زیرگروه شهرستان و استان، در لیگ بزرگسالان استان بوشهر هم بازی کرده‌ام.

 فکر می‌کنم که تورنمنت خیلی خوبی را پشت سر گذاشته‌ایم. کیفیت بازی‌ها در بعدی فنی و نسبت به سال‌های گذشته پیشرفت زیادی کرده بود چراکه تیم‌های با قدرت و تجربه بیشتری وارد این مسابقات شده بودند. حتی تیم‌هایی که در سال‌های قبل از ضعیف‌ترین تیم‌های جام بودند، در این مسابقات با تغییراتی که صورت داده بودند، با قدرت بیشتری حضور یافتند و به نوعی دیگر تیم‌های قدرتمند را شگفته‌زده کرده بودند. یکی از این تیم‌ها، انگلیس بود که ما به سختی توانستیم در نیمه‌نهایی این تیم سخت‌کوش را شکست دهیم. از نظر امکانات هم وضعیت خوبی داشتیم و محل اقامت‌مان هم خیلی خوب بود. می‌توان گفت که ما در آنجا احساس خستگی نکردیم و از لحاظ ذهنی هم روز به روز بهتر می‌شدیم چراکه در اطراف هتل، فضای خوبی وجود داشت و این به ما آرامش می‌داد. در کل همین شرایط خوب باعث شد که تیم ما بتواند روز به روز در مسابقات، بازی بهتری را به نمایش بگذارد و به فینال مسابقات صعود کند. در فینال هم مثل المپیک، در برابر اوکراین قدرتمند قرار گرفتیم و متاسفانه باز هم در مقابل این تیم بازنده شدیم ولی به هر حال از عملکرد خود در این مسابقات راضی هستم.

از نظر من در آینده بیتشر از این شاهد بوشهری‌ها در تیم ملی فوتبال هفت نفره هستیم. در سال ۲۰۱۲ که فوتبال هفت‌نفره کشورمان به مسابقات پاراالمپیک انگلستان رفت، من تنها نماینده بوشهر در این تیم بودم، ولی از آن زمان تا به حالا، هماطنور که گفتید ما حداقل سه بازیکن در تیم ملی داشته‌ایم که این خیلی به نفع استان بوشهر است. بازیکن‌هایی که در این مدت از بوشهر به تیم ملی دعوت شده‌اند، من پیدا کرده بودم و خودم آن‌ها را به مسوولان تیم ملی معرفی کردم. مطمئن باشید که در ادامه هم این کار را انجام می‌دهم و امیدوارم که سال آینده بیشتر از پنج نفر بوشهری در تیم ملی داشته باشیم.

اگر من بازیکن با استعدادی را ببینیم حتما او را به مسوولان تیم ملی معرفی می‌کنم تا این بازیکن بتواند در تمرینات حضور پیدا کند. اگر هم یک فوتبالیست بوشهری باشد و توجی به او نشود، حتما کم‌کاری از خود او است چراکه وقتی این بازیکن از خانه خود بیرون نیاید، ما نمی‌توانیم که به زور او را خانه‌اش بیرون بیاوریم. یک بازیکن باید خودش بخواهد تا بتواند به وارد این عرصه شود. یک بازیکنان باید خودش تلاش کند که در تمرینات حضور پیدا کند تا بتواند توانایی‌هایش را به نمایش بگذارد نه این‌که در خانه نشسته باشد و به امید این باشد که مسوولان به دنبال او بیایند. البته ما هم از طریق بهزیستی و مردم در شهر‌های مختلف در حال پیگیری هستیم تا اگر یک بازیکن با استعداد را پیدا کردیم، او را وارد تیم ملی کنیم.

ابتدا از شما تشکر و قدردانی می‌کنم که به فکر من بودید و این وقت را در اختیار بنده قرار دادید. یک تشکر ویژه هم از مدیر کل محترم اداره ورزش و جوانان (آقای بهروزیان‌فر)، رئیس اداره ورزش و وجوانان دشتستان (آقای کمارج)، شورای اسلامی شهر و شهردار و امام جمعه شهر سعدآباد می‌کنم. همچنین از دوستان ورزشی و غیر ورزشی شهرستان دشتستان هم تشکر می‌کنم تا به اینجا از من حمایت کرده بودند. امیدوارم که در ادامه راه هم‌چنان بتوانم برای استان و کشورم افتخارآفرینی کنم و نام ایران در همه‌جا سربلند نگه دارم.