کتاب سال

داود علیزاده: تهران «ر ه ش» آرمان‌شهر اصولگرایی نیست که امیرخانی از آن برخاسته است. برای همین با تمام توان به هجو آن می‌پردازد. او تهران کنونی را در یک کفه ترازو و شهر آرمانی خودش را نیز در کفه دیگر گذاشته است. از یک سو به توصیف و نقد تهران کنونی می‌پردازد و از سوی دیگر به تشریح مختصات اتوپیایی ذهنی خود؛ بنابراین طبیعی است که در ذهن مخاطب این سؤالات مطرح شود: که آرمان‌شهر یا اتوپیای امیرخانی کجاست؟ و چگونه شهری است. آیا نسخه‌ای که امیرخانی درنهایت برای آرمان‌شهر ارائه می‌دهد قابل حصول است؟