وعده‌های سرخرمن نتیجه عکس داد

بامداد جنوب- علی تنگستانی:

سقوط به دسته پایین‌تر برای یک تیم فوتبال و یک استان در هر حالتی یک فاجعه است آن هم زمانی که تیم سقوط‌کننده یکی از قدیمی‌ترین و پرطرفدارین تیم‌های آن منطقه باشد. هفته اول اردیبهشت‌ماه سال 97 را باید هفته‌ای سیاه برای فوتبال و فوتبال‌دوستان بوشهر دانست، چراکه در این هفته یکی از تلخ‌ترین اتفاقات تاریخ ورزش این منطقه رخ داد. 

ایرانجوان بوشهر که قدمتی در حدود 70 سال دارد، پس از چندین سال حضور در لیگ دسته یک و تحمل سختی‌های فراوان، در هفته سی ‌و سوم لیگ دسته یک کشور، با قبول شکست در برابر مس رفسنجان به لیگ دسته2 کشور سقوط کرد. اتفاقی که هنوز بسیاری آن را باور نکرده‌اند و بیشتر یک رویا می‌دانند. این سقوط به اندازه سقوط شاهین بوشهر در سال 91 تلخ بود البته تلخی این سقوط را فقط کسانی احساس می‌کنند که همیشه همیار این تیم بوده‌اند و از این تیم مردمی حمایت کرده‌اند. در این گزارش می‌خواهیم به مسائلی بپردازیم که در سقوط ایرانجوان به لیگ2 بیشترین تاثیر را داشته‌ است.

اگر به تاریخچه تیم‌های که به لیگ‌های پایین‌تر سقوط کرده‌اند، نگاه کرده باشید، متوجه خواهید شد که یکی از نکات مشترک آنها، تغییر کادر حداقل برای دوبار بود که البته ایرانجوان از این قائده مستثنی نبود. آنها کار خود را با سعید مفتخر آغاز کرده بودند که برای nامین‌بار هدایت این تیم را قبول می‌کرد آن هم فقط به‌خاطر دین و عشقی که به این تیم داشت. مربی جوان و آینده‌داری که شاید می‌تواند گفت آینده خود را فدای ایرانجوان کرد تا بلکه این تیم را به رتبه‌های بالاتر برساند. اگر به بخواهیم به کارنامه ایرانجوان در دوران سعید مفتخر در فصل 96-97 لیگ دسته یک توجه کنیم، نکته مثبتی پیدا نخواهیم کرد که البته این مساله یک دلیل بزرگ دارد. در اوایل فصل مفتخر بارها تاکید کرد که «بازیکنان مشکل بدنی و هماهنگی دارند و تا بخواهد این مشکل را حل کند زمان می‌برد». بله، سعید مفتخر درست می‌گفت، چراکه بازیکنان یک هفته مانده به شروع لیگ جمع و جور شده بودند و از نظر بدنسازی آنها آماده نبودند، چراکه وقتی برای این کار نداشتند. در همان هفته‌های اول ایرانجوان از شش بازی فقط دو امتیاز کسب کرده بود و همین مساله باعث شد که مفتخر از سرمربی ایرانجوان استعفا دهد. او پس از استعفای خود، غلام دلگرم را به مدیران باشگاه پیشنهاد کرد.

 پیشنهادی که با استقبال مدیرعامل باشگاه همراه بود و پس از مذاکرات کوتاه مدت دلگرم هدایت ایرانجوان را بر عهده گرفت ولی خب شوکی که با آمدن غلام دلگرم به تیم وارد شد، نتیجه برعکس داد. تیم دلگرم در همان بازی اولی با سه گل در خانه شکست خورد و این مربی در گفت‌وگوی خود اعلام کرد، در فصل نقل و انتقالات فعالیت گسترده‌ای خواهد داشت.

در ادامه ایرانجوان در هفته نهم با شکست گل‌گهر سیرجان اولین برد خود را در لیگ دسته اول جشن گرفت. اما این جشن برای چند روز بیشتر ادامه نداشت، چراکه مشکلات باشگاه آنقدر زیاد بود که دلگرم را ناامید کرده بود. او حتی چند روز به تمرینات ایرانجوان نیامد ولی در نهایت راضی شد به‌کار خود ادامه دهد. ایرانجوان که با آمدن غلام دلگرم در طول هفت بازی ۱۳ امتیاز گرفته بود و توانست هفت هفته بدون شکست را تجربه کند بعد از این، وضعیت به شکلی پیش رفت که حتی با شکست خانگی برابر ماشین‌سازی تبریز تماشاگران کادر فنی را به باد انتقاد گرفتند‌.

دلگرم استعفا داد اما وزیری نپذیرفت و معتقد بود که سرمربی تیمش می‌تواند این تیم را به روزهای خوبش بازگرداند اما در نهایت غلام دلگرم هم مانند سعید مفتخر از تیم جدا شد ایرانجوان رسما وارد بحرانی شد که در آمدن از آن کار هر کسی نبود. بعد از پشت سر گذاشتن نام‌های زیاد، حسین خطیبی سرمربی جدید نام گرفت تا بلکه بتواند از سقوط ایرانجوان به دسته پایین تر جلوگیری کند. در دوران حسین خطیبی هم ایرانجوانی‌ها با نتایج سینوسی به‌کار خود ادامه می‌دانند و همین مساله باعث شد در نهایت ایرانجوان به لیگ پایین‌تر سقوط کند. در این‌که کیفیت بازی ایرانجوان بهتر شده بود، شکی نیست ولی بازیکنان این تیم در زدن ضربات آخر به‌شدت مشکل داشتند و همین مساله باعث شد که آنها تساوی‌های زیادی داشته باشند. به هر حال اگر 2 یا 3 مربی دیگری هم به این تیم می‌آمد مشکل حل نمی‌شد.

مساله‌ای که سال‌ها ایرانجوان را در خود غرق کرده است، حاشیه‌هایی است که پیرامون این تیم شکل گرفته بود. با وجود این، در فصول گذشته با همه حاشیه‌های که تیم داشت حداقل مطمئن بودی که ایرانجوان در لیگ یک می‌ماند اما امسال وضعیت بسیار متفاوت‌ بود. ایرانجوان از همان ابتدا کارش را با حاشیه شروع کرد. اختلافی که بر سر مدیریت به‌وجود آمده بود، آنقدر حاشیه درست کرد که تیم نتواند سر موقع کار خود را برای حضور قدرتمند در لیگ یک آغاز کند که نتیجه این اتفاق هم سقوط به لیگ پایین‌تر بود اما این فقط مربوط به اول فصل بود. در طول فصل هم حاشیه‌های زیادی برای تیم ایرانجوان درست شد که همه از آینده این تیم ناامید شده بود. جالب‌تر این بود که این حاشیه‌ها بیشتر به‌وسیله خودی‌ها درست می‌شد. از طرفی مدیران باشگاه هم علاقه زیادی به این حاشیه‌ها داشتند و به‌جای این‌که از آن فاصله بگیرند، خود را در آن حل می‌کردند اما در آخر چه کسی ضربه این حاشیه‌ها را خورد؟ آنها که این همه حاشیه‌سازی می‌‌کردند یا حاشیه‌ها را بزرگ‌تر می‌کردند حالا چه جوابی می‌خواهند به این همه هوادار بدهند!

ایرانجوان بوشهر سالیان سال است که دچار مشکلات مالی گسترده است، به‌گونه‌ای که طلب خیلی از طلبکاران این باشگاه هنوز پرداخت نشده است. مشکلاتی که امکانات این تیم را در همه مسائل محدود کرده است. وقتی در تابستان با آن همه حواشی، مدیریت باشگاه تغییر کرد همه امیدوار بودند که دیگر شاهد مشکلات مالی در این باشگاه نباشند، چراکه آقای وزیری، مدیرعامل جدید باشگاه اعلام کرد که یک سال متفاوت را رقم خواهد زد و در این راستا وعده‌های زیاد هم داد. شروع دیرهنگام ایرانجوان برای حضور در لیگ دسته یک هواداران این تیم را نگران کرده بود.

هفته‌های اول با وجود این‌که تیم می‌باخت ولی هنوز مشکلات مالی خود را نشان نداده بودند و بسیاری از هواداران تیم دیگر مطمئن شده بودند که شاید امسال ایرانجوان کمتر با مشکلات مالی روبه‌رو شود. ولی خب، به مانند رشد یک نوزاد، هرچه از هفته‌های لیگ دسته یک می‌گذشت، مشکلات مالی بیشتر می‌شدند و برای ‌nامین بار تیم به‌خاطر این مشکلات به حاشیه رفت. با تساوی خانگی برابر ملوان تمرینات ایرانجوان در اتفاقی عجیب و غریب تحت تاثیر مشکلات مالی و هتل تعطیل شد، چراکه صاحب هتل محل سکونت بازیکنان غیر‌بومی به‌دلیل بدهی‌های چند ماهه‌، بازیکنان را نگه داشت تا تکلیف بدهی‌ها مشخص شود و همین مساله باعث شد بازیکنان با تاخیر به تمرین اضافه شوند و تمرینات برگزار نشود. همانطور که گفتیم، غلام دلگرم برای مدتی بر سر تمرینات حاضر نشد و دلیل این مساله هم دقیقا همین مشکلاتی بود که در گفتیم.

اما پس از چند روز، کانال تلگرامی ایرانجوان در خبری اعلام کرد که پاداش ۲۰ میلیون تومانی را پیش از بازی مقابل راه آهن پرداخت کرده است اما یک روز بعد از این مساله یکی از سایت‌ها اعلام کرد که مبلغ پرداختی پاداش به بازیکنان ۲۰۰ هزار تومان بوده است، علی وزیری در گفت‌وگو با ما این موضوع را تکذیب کرد اما پس از گفت‌وگویی که با مسعود نظرزاده کاپیتان ایرانجوان داشتیم متوجه شدیم که مبلغی که به‌عنوان پاداش مشخص شده بود به برخی رسیده و به برخی دیگر نرسیده است. هرچه مشکلات مالی بیشتر می‌شد، وعده‌های مالی مدیران باشگاه هم به همان اندازه افزایش پیدا می‌‌کرد. البته وزیری در پایان نیم‌فصل مبلغی را به بازیکنان تیم به عنوان درصدی از قرارداد داده بود ولی خوب این اتفاق دیر افتد. عملکرد مدیریت باشگاه در نیم فصل دوم نسبت به نیم فصل هم بهتر نشد تا آنجاکه ایرانجوان بوشهر که قدمتی بالای 70 سال دارد، به همین راحتی به لیگ دسته2 کشور سقوط کرد.

من نمی‌خواهم خیلی به مدیریت باشگاه ایرانجوان ورود کنم، چراکه با این کار در واقع ایرانجوان زخمی‌تر هم خواهد شد اما یک خواهش از آنها دارم. آقای وزیری و دیگر مدیران باشگاه از شما می‌خواهم که در حضور هواداران این تیم از آنها عذرخواهی کنید. این بهترین و البته کوچک‌ترین کاری است که می‌توانید به برای ایرانجوان بوشهر انجام دهید. هواداران این تیم در این سال‌ها، چه در گرما و چه در سرما به ورزشگاه آمدند تا از تیم محبوب خود حمایت کنند پس لایق این هستند که مدیران باشگاه یک عذرخواهی از آنها کنند.