
کریم جعفری
رژیم صهیونیستی بامداد دیروز با بیش از 32 فروند
موشک هوا به زمین و دریا به ساحل بندر لاذقیه
سوریه را هدف قرار داد. هدف این حمله نه منهدم کردن محموله ادعایی ارسالی ایران به
سوریه است، بلکه هدفی فراتر از این در ذهن بیمار صهیونیستها نهفته است که مسوولان
ترسوی سوری را وادار به پذیرش آن کرده است. هدف از این حمله، از رده خارج کردن مهمترین
و اصلیترین محور واردات و صادرات سوریها است. پس از آنکه رژیم صهیونیستی در جنگ
دریایی متوجه شد که ایران زورش زیاد است و عملا این رژیم را به غلط کردن انداخت،
به سراغ انهدام زیرساخت بندری سوریه رفته است.
در واقع، این رژیم میخواهد اقتصاد نیمهویران
سوریه را ویرانتر کند تا حکومت و مردم این کشور در بازسازی اقتصادی خود درمانده
شوند. همانگونه که در ویدئوهای منتشرشده هم دیدهاید، خسارتهای سنگینی به این
بندر وارد شده و بهنظر نمیرسد که بهزودی وارد رده عملیاتی شود. رژیم صهیونیستی
در طول سالهای گذشته با حملات هدفمند و برنامهریزیشده بخش بزرگی از زیرساختهای
نظامی سوریه را منهدم کرده و حالا تمرکزش را بر زیرساختهای اقتصادی این کشور گذاشته
است.
در همه سالهای گذشته صهیونیستها با حمله به
مراکز مشخص و آشکار نظامی و امنیتی سوریها، مدعی بودند که مقرهای ایرانیها را
بمباران کردهاند. در طول این سالها بیش از 500 مرکز مختلف در سوریه بمباران شده
و اگر در نظر بگیریم که در هر یک از این مراکز ادعایی 20 نفر ایرانی حضور داشته
باشند، به عدد 10 هزار نفر میرسیم که با هیچ عقلی سازگار نیست. کما اینکه این
رژیم در همه این سالها فقط یکبار جرات کرد و در پایگاه تی4 یگان پهپادی اعزامی
از ایران را هدف قرار داد که پاسخش را هم گرفت.
با این حال، حمله دوباره به بندر لاذقیه که در
فاصله چند ده کیلومتری پایگاه روسها در لاذقیه قرار دارد، نشان داد که روسها هیچ
تلاشی برای حمایت از منابع سوریها در برابر حملات رژیم صهیونیستی نکرده و مدام هم
از مقامات دمشق میخواهند که پاسخ نداده و سکوت کنند. زمانی متوجه شدم که روسها
هیچ ارادهای در پاسخ به طرف امریکایی و حتی رژیم صهیونیستی ندارند که جنگنده
امریکایی چهار بمب 500 پوندی در مقر نیروهای روسی واگنر در دیرالزور انداخت و 102
نیروی روس کشته و دهها نفر دیگر زخمی شدند و روسها حتی اجازه نداند ما پاسخ این
کشتار را بدهیم.
مقامات رژیم صهیونیستی عصبانی از اینکه امریکا
افسار آنها را کشیده و از هرگونه اقدام علیه ایران برحذر داشته، به این شکل بندر
لاذقیه را هدف قرار میدهند. البته بخشی از این مساله ناشی از بیعرضگی خود مقامات
سیاسی و نظامی سوری است که فکر میکنند باید تحمل کرد و پاسخ نداد و به همین دلیل
هم صهیونیستها منطقه مفت برای خالی کردن عقدههای خود پیدا کرده و با آگاهی کامل
از اینکه هر چه بزنند، هیچ پاسخی متوجه آنها نخواهد شد، هر وقت دوست داشته باشند
زیرساختهای سوریه را به بهانههای واهی هدف قرار میدهند.
در حالی که هیچ کشوری این حملات را محکوم نمیکند
و حتی روسها در مورد آن خفهخون میگیرند، اگر روزی روزگاری سوریها کمی مردانگی
پیدا کرده، کمی دل و جرات پیدا کرده و پاسخ این حمله را دادند متوجه خواهید شد که
کشورهای اروپایی و امریکا چگونه این حمله را محکوم خواهند کرد، یعنی در این باغوحش
اگر شغال مرغدزد را تنبیه کنید خیلی زود صدای کفتارها در میآید، اما آنها هیچوقت
حاضر نیستند در مورد دزدی روزانه این شغال و آسیبی که به کشورهای همسایه وارد میکند،
حتی یک کلمه اظهارنظر کنند.
از مدتها پیش در مطالب مختلف تاکید
کردم که اگر سوریها نخواهند پاسخ این حملات را بدهند، نخواهند موضع دقیق و واضحی
در برابر این رفتارها بگیرند، دایره اقدامات رژیم صهیونیستی بیشتر، گستردهتر و
عمیقتر خواهد شد. به همین دلیل بر این باور هستم که سوریها باید
بندر حیفا را هدف قرار بدهند و مطمئن باشند که بعد از این حمله صهیونیستها دیگر
جرات نخواهند کرد به یک منطقه دیگر سوریه حمله کنند، الا اینکه آنها در حال
برنامهریزی برای یک حمله حسابشده در قالب یک طرح بزرگتر باشند که چند سال پیش
مواردی از آن شنیدم.
از زاویه دیگر، حمله به لاذقیه را باید بهنوعی
عقده خالی کردن صهیونیستها از رزمایش اخیر در ایران دانست. آنها که بهجز سیاست
ترور، آدمکشی و خرابکاری هنر دیگری ندارند و شغالصفت رفتار میکنند و چون میدانند
که توان پاسخگویی به ایران را به هیچ عنوان نداشته و ندارند، کشور جنگزده و
بدبختی مانند سوریه را پیدا کرده و چپ راست به آن حمله میکنند. حالا اگر همان هشت
موشکی تاکتیکی که در رزمایش شلیک شده و مانند آنها در سوریه هم مستقر است به حیفا
اصابت کند، ماجرا به شکل عجیی بر عکس خواهد شد.
در پایان باید گفت که داستان حمله رژیم صهیونیستی
به سوریه به درد کهنهای تبدیل شده که مقامات دمشق نسبت به آن بیتفاوت شدهاند.
در حالی که این حملات هیچ دستاورد عملیاتی برای رژیم صهیونیستی ندارد و صرفا خالی
کردن عقده محسوب میشود، نباید گذاشت این درد کهنهتر شود. به هر شکل ممکن باید
پاسخ این حمله داده شود، چه اینکه گفته میشود بندر لاذقیه را ایرانیها اجاره
کردهاند و به نوعی مدیریت آن دست شرکتهای خصوصی ایران است. اگر این موضوع حقیقت
داشته باشد، وضعیت بهشدت متفاوت خواهد بود.