کریم جعفری:
روز گذشته خبری در رسانه‌های تروریست‌ها در مورد حمله شیمایی به شهر خان شیخون در جنوب استان ادلب منتشر شد. انتشار این خبر البته چندان عجیب نبود و از چند روز پیش منتظر انتشار این خبر بودیم، چرا که مقدمات آن آرام آرام فراهم شده بود و رسانه‌های نزدیک به تروریست‌ها پس از شکست سنگینی که در شمال حماه خورده بودند، دنبال یافتن راهی برای فرار از شکست و توجیه ناکامی بزرگ خود در رسیدن به مرکز این استان مرکزی سوریه بودند. بنابراین از همان ابتدا شروع به جوسازی رسانه‌ای در مورد حمله شیمیایی به برخی از شهرهای تحت اشغال خود کردند. ابتدا شهرهای صوران و اللطامنه را عنوان کردند، ولی پس از دو روز به سراغ شهر خان شیخون رفتند.
این شهر که تا همین سه ماه پیش تحت کنترل تروریست‌های جندالاقصی که با داعش بیعت کرد، بود در حال حاضر محل تجمیع تروریست‌های القاعده (جبهه‌النصره) و برخی از گروهک‌های ارتش آزاد است و از آن به‌عنوان مرکز و محور اصلی حمله به حماه، خط اصلی انتقال سلاح، تجهیزات، نیرو و سوخت به خطوط حمله به شمال حماه استفاده می‌کنند. این شهر که از همان روزهای اول حمله سنگین تروریست‌ها به شمال حماه زیر خط آتش بمباران سنگین نیروی هوایی ارتش روسیه و سوریه قرار داشت، به‌ناگهان از حمله با تسلیحات شیمیایی سارین خبرساز شد. گازی که به‌شدت کشنده است، اما همه شواهد حکایت از آن دارد که نه ارتش روسیه و نه ارتش سوریه در حالی که دست برتر را در میدان دارند، نیازی به بمباران عمق مناطق اشغالی توسط تروریست‌ها با تسلیحات شیمیایی ندارند.
با این حال، روز گذشته جنگنده‌های سوری یکی از مقرهای اصلی تروریست‌ها که محل ساخت بمب و خمپاره بود را هدف قرار دادند که باعث بروز انفجار سهمگینی در محل شد. حالا یا آنکه در این محل مواد شیمیایی برای استفاده در مهمات نگهداری می‌شده یا آنکه تروریست‌ها خود به‌عمد چنین موادی را منفجر کرده‌اند، چرا که با هیچ عقل سلیمی جور در نمی‌آید که دولت سوریه بخواهد برای خود یک دردسر منطقه‌ای درست کند و جایی که بمباران آن هیچ سودی برایش ندارد را هدف قرار دهد. از سوی دیگر، عوامل سیاسی داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی متعددی در این مورد وجود دارد که باید مدنظر قرار بگیرد تا علاوه بر سرپوش گذاشتن بر شکست‌های اخیر در حماه، تروریست‌ها بخواهند از این اقدام خود استفاده دیگری هم کنند.
با این حال آنچه نشان می‌دهد که این اقدام از پیش و توسط برخی از سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی بین‌المللی هماهنگ شده است، واکنش سریع طرف‌های غربی به این مساله بود. همزمان با هماهنگی رسانه‌ای حامیان تروریست‌ها در سطح جهانی، طرف‌های سیاسی حامی آنها مانند فرانسه هم دست به‌کار شده و با خواستار نشست فوری سازمان ملل متحد شد. خانم موگرینی رئیس دستگاه سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم در این مورد وارد میدان شده و بدون آنکه گزارش موثقی در دست داشته باشد، از اینکه دولت سوریه نمی‌تواند از مردم خود دفاع کند!!!! (مشخص نیست کدام مردم) به این خبر واکنش نشان داده است. البته پاریس و خانم موگرینی در حالی به خودزنی تروریست‌ها در سوریه واکنش سریع نشان می‌دهند که به قتل عام بیش از 200نفر به وسیله جنگنده‌های امریکایی در یک مدرسه در شهر منصوره نه تنها واکنشی نشان نداده، بلکه به‌سادگی هم از کنار آن گذشتند.
