کریم جعفری
سال 1398 را باید یکی از تلخترین سالهای عمرم
بدانم، سالی پر از تلخیها و البته شیرینیهایی که تلخیهایش بر شیرینیها چربیده
و الان که این چند خط را مینویسم، همه این تلخیها که نمیخواهم نامی از آنها
ببرم و برای همه ما درد و غم مشترک است، در برابرم رژه میرود. تلخترین تلخیها
برای منِ خبرنگار، بدون شک نوع رفتار هموطنانمان است. کسانی که در عیب و ایراد
گرفتن از دیگران دست بلندی دارند و وقتی نوبت به خودشان میرسد کلا فراموش میکنند
که باید چه کنند و جایگاه آنها بهعنوان یک انسان در چرخه طبیعی و شهروند در حوزه
اجتماعی کجا قرار دارد. اینکه ما ایرانیها هنوز درک واقعی از شرایط نداریم و وقتی
باید بترسیم، نمیترسیم و وقتی باید بایستیم، فرار میکنیم حکایت آن است که اوضاع
چنان به هم ریخته و سلسله ارتباط اجتماعی در میان جامعه بهگونهای از هم گسسته که
به این سادگی نمیتوان آنها را به هم پیوند داد. ورود ویروس ناخواندهای بنام
کرونا به کشور که این روزها نُقل و نَقل هر محفلی در کشور است بیش از آنکه بخواهد
خطری برای حیات اجتماعی ما باشد، در واقع زنگ هشداری است به روابط اجتماعی و
کارکرد ما بهعنوان یک جزء از کل برای ایفای نقش تاریخی خود. رفتار ما ایرانیها
در غارت انبارهای مواد بهداشتی و احتکار ماسکهای تنفسی که دومی اصلا کاربردی در
مورد این بیماری ندارد بسیار غمناک است. روز گذشته بچههای دفتر میگفتند که
لیموترش و زنجفیل در بازار شده قیمت پسته دامغان! چرا که یک از خدا بیخبری آمده و
شایع کرده که لیمو و زنجفیل برای کرونا خوب است و درمانش میکند! ملت همیشه در صحن
و دانا هم یک جو پیش خودشان فکر نکردهاند که اگر این دارو بود، چینیها برای
درمان بیماران خود دستشان از پشت بسته بود؟ متاسفانه کاسبی در این فضا از روح و
روان مردم به یک امر عادی تبدیل شده و نشان میدهد که ما ایرانیها بهعنوان یک
موجود اجتماعی به شدت سقوط آزاد کرده و اصلا جایگاهی در زنجیره هستی نداریم، جز
ادعایی که وقتی به هم میرسیم گرفتار مسخره کردن عالم و آدم هستیم. کرونا برای من
خاطرات تلخی بر جای گذاشت، جایی که قرار بود صداقت و شفافیت بین مردم و مسوولان
باشد، نه مردم دست به درست کردن شایعه بزنند و نه مسوولان اقدام به لاپوشانی مسائل
کنند و کار را به جایی برسانند که نشود آن را جمع کرد. هنوز در رفتار این مردم
ماندهام که چرا باید در شرایط سختی که دولت مدارس را تعطیل کرده تا این ویروس به
دیگران سرایت نکرده، به مسافرت میروند و اصلا هم عین خیالشان نیست که ممکن است
بلایی سرشان در بیاید یا بلایی سر مردم در بیاورند!!