صادق راستگو
فرماندهی ارتش سوریه اصرار دارد به هر شکل ممکن نبردها در ادلب از سر گرفته شود تا بزرگراه حلب–لاذقیه از اشغال تروریست‌های تکفیری و وهابی مورد حمایت ارتش اشغالگر اردوغان خارج شده و با برقراری امنیت در آن مانند بزرگراه حلب–دمشق رفت و آمد در آن جریان پیدا کند. این فرماندهی با تجمیع نیرو، تجهیزات، امکانات و انجام شناسایی مختلف با کمک نیروهای مستشاری مقاومت منتظر دستور مسوولان ارشد کشور است.
با توجه به آنکه همه تلاش‌های روس‌ها برای نهایی کردن توافق مسکو جهت بازگشایی بزرگراه تا این لحظه راه به جایی نبرده و بر خلاف آن توافق که قرار بود جنوب این بزرگراه از تروریست‌های تکفیری تخلیه شده و در کنترل پلیس نظامی روسیه قرار بگیرد، تا امروز نه تنها این اتفاق نیفتاده حتی ارتش اشغالگر ترکیه نتوانسته یا به عبارت بهتر، نخواسته تروریست‌های مورد حمایت خود را نظم داده و مانع از حملات آنها به نیروهای روسی و سوری گردد.
این مساله برای فرماندهی روسیه که به مقامات دمشق تضمین داده بود در کمتر از سه ماه امنیت در این بزرگراه تامین و رفت و آمد در آن جریان پیدا خواهد کرد گران تمام شده و به نوعی باعث سرافکندگی آنها شده است. سران مسکو به‌شدت از گروکشی‌ها و بدعهدی‌های اردوغان به تنگ آمده و در نهایت به این نتیجه رسیدند که دولت او جز زبان زور و فشار را نمی فهمد و مذاکرات صرفا حقه‌ای است جهت خرید زمان توسط او برای محکم کردن جای پایش در نقطه‌ای که قصد دخالت در آن را دارد. این موضوع آنجا برای روس‌ها به اثبات رسید که اردوغان به آنها گفته بود که تنها در صورتی با عملیات ارتش سوریه در ادلب موافقت خواهد کرد که روس‌ها مانع از اشغال شهر سرت در لیبی توسط تروریست‌های اعزامی به این کشور نشوند.
از زمان امضای توافق مسکو تا امروز ارتش اشغالگر ترکیه در راستای حفاظت و حمایت از تروریست‌های تکفیری چندملیتی در مناطق آلوده ادلب از هیچ تلاش و کوششی دریغ نکرده و صدها دستگاه انواع و اقسام تجهیزات نظامی و همچنین تسلیحات و امکانات مورد نیاز برای انجام یک بازدارندگی عملی را به خاک سوریه وارد کرده است. از آنجایی که حضور ارتش اشغالگر ترکیه در خاک سوریه غیرقانونی بوده و اردوغان به بهانه اجرای توافقات قبلی این همه تجهیزات و امکانات را وارد خاک سوریه کرده و هیچ توفیقی هم در این زمینه نداشته –که البته نمی‌خواهد داشته باشد– روس‌ها به هیچ عنوان نمی‌‌توانند مانع از تلاش سوریه برای انجام عملیات آزادسازی مابقی خاکشان از اشغال تروریست‌ها و ارتش تروریست‌پرور اردوغان شوند.
به‌نظر می‌رسد روس‌ها در طول هفته‌های گذشته این مساله را به اطلاع مقامات آنکارا رسانده و به آنها گفتند هیچ دلیل منطقی برای تداوم توافقی که به‌صورت کامل اجرا نمی‌شود، وجود ندارد. این مساله در حالی که اردوغان در حال جنگ و درگیری با نیروهای خلیفه حفتر است، خبر خوبی نیست. به همین دلیل او در طول روزهای گذشته مدام از تثبیت اوضاع و توافقات در ادلب می‌گوید، موضوعی که هیچ سندیتی ندارد و مشخص است که رئیس‌جمهور خودکامه ترکیه به‌شدت از آینده هراس داشته و از این‌رو واهمه دارد که مبادا بخواهد به‌صورت همزمان در ادلب و لیبی وارد جنگ شود چراکه باز شدن همزمان دو جبهه برای او جز انجام کار و هزینه اضافی چیزی ندارد.
از ارتش سوریه هم خبر می‌رسد که آنها برای شروع عملیات لحظه شماری می‌کنند و هدف نخست آنها نیز پاکسازی شهر جسرالشغور است. شهری که با آزادی آن عملا باید گفت سرنوشت تروریست‌های مورد حمایت اردوغان به شکل نهایی مشخص شده و آنها چاره‌ای جز فرار از خاک سوریه نخواهند داشت. در این میان ژنرال‌های اردوغان به این فکر می‌کنند که اگر قرار شد جنگ بار دیگر در شمال سوریه شعله‌ور شود، آیا آنها باز هم اجازه خواهند داشت رفتار‌های گذشته را تکرار کنند و یا آنکه ارتش سوریه تلفاتی که زمستان گذشته بر ارتش اشغالگر اردوغان وارد کرد را دوباره وارد می‌کند؟
