کریم جعفری:

روز جمعه گفته شد که روسای جمهور  افغانستان و ترکمنستان مسیر موسوم به جاده لاجورد را برای صادرات محصولات افغانی به اروپا با دور زدن ایران افتتاح کرده‌اند. در این مورد چند نکته را به ضرورت عرض می‌کنم: 

اشرف غنی برکشیده امریکا است و باید در زمین آنها بازی کند، اما غنی خودش می‌داند که این جاده بیش از آنکه اقتصادی باشد، سیاسی است و معادن لاجورد افغانستان این روزها بیشتر در کنترل طالبان است. غنی، می‌داند که 80درصد واردات و صادرات این کشور از مرزهای ایران صورت می‌گیرد و اگر چابهار نباشد، مردم افغانستان از گرسنگی می‌میرند و این حرف‌های امثال غنی و بازی کردن در زمین امریکایی‌ها باید توسط مردم این کشور محکوم شود تا آنها دیگر جرات نکنند میان ملت‌های ایران و افغانستان شکاف ایجاد کنند. در طول 17 سال اشغال افغانستان، در حالی که صدها هزار نفر از مردم این کشور در مبارزه با سربازان ارتش سرخ و بعد از آن طالبان و القاعده جان باختند، دو نفر رئیس جمهور این کشور شدند که هر دو حتی سابقه شلیک یک گلوله هم نداشتند، سابقه آنها صرفا زندگی در امریکا بود، آنها از جنس مردم افغانستان نبودند. سیاست‌های غنی و دولتش باعث شده تا مردم به سمت طالبان گرایش پیدا کنند و اگر مردم طالبان را نمی‌خواستند، آنها هیچ وقت در کنترل نیمی از کشور موفق نبودند این جاده سالیانه حتی 50 میلیون دلار هم کالا صادر نخواهد کرد، حتی اگر کشورهای در مسیر آن از حق ترانزیت خود بگذرند. غنی با این اقداماتش صرفا هزینه تولید کالاهای صادراتی مردم فقیر این کشور را زیاد کرده است و هیچ آسیب اقتصادی جدی به ایران وارد نخواهد شد. 

من بعید می‌دانم که حتی یک تاجر عاقل افغانستانی و یا اروپایی راغب باشد از این مسیر استفاده کند. هزینه هر تن بار در مسیرهای دریایی، چند برابر ارزان‌تر از مسیرهای زمینی است و تجاری که به فکر سودشان هستند از این مسیرها استفاده می‌کنند. یادتان به خط لوله گازی ترکمنستان به پاکستان و هند است؟ یادتان به سایر خطوط لوله جایگزین که قرار بود ایران را دور بزند، هست؟ همه آنها به دلیل چند برابر شدن هزینه‌ها چون به صرفه نیستند، چاره‌ای جز تعطیلی ندارند.  ما راه رسیدن به مدیترانه را با گلوله و خون باز کرده‌ایم و به زودی خط آهن از تهران به سمت بنادر سوریه در مدیترانه باز خواهد شد و آن وقت خواهیم دید که تجار افغانستانی از کدام مسیر کالای خود را منتقل خواهند کرد...