کریم جعفری

رئیس ستاد مشترک ارتش امریکا در شهادت خود در کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان این کشور صحبت‌های بسیار مهم و جالبی در مورد جنگ در اوکراین کرده که نباید از آن غافل شد. این ژنرال بلندپایه امریکایی که در واقع ارشدترین ژنرال در ارتش امریکا است، در مورد جنگ در اوکراین تاکید کرده که با یک جنگ طولانی و درازمدت سر و کار داریم. ژنرال مایک میلی گفته که انتظار دارم ناتو، امریکا، ‌اوکراین و همه متحدان و شرکای حامی کی‌یف چند وقتی را درگیر این مناقشه باشند. شاید به یک دهه نکشد، اما قطعا چند سال طول خواهد کشید!!

یک‌بار دیگر با دقت بخوانید، چند سال! البته این چند سال یک دهه است و او نخواسته به این مساله اعتراف کند. این یعنی امریکا و اروپا با یک دهه چالش روبه‌رو هستند. امریکا که در حال حاضر بیش از 100 هزار نظامی در کشورهای اروپایی دارد (در واقع چند برابر ارتش‌های چند کشور اروپایی عضو ناتو!!) بدون شک در طول این چند سال تعداد بیشتری از نظامیان خود را راهی اروپای شرقی خواهد کرد. اینکه این نظامیان از کدام منطقه راهی اروپا شوند به‌صورت مشخص باید گفت: آسیای غربی! چراکه امریکا هیچ نیرویی را از شرق آسیا نمی‌تواند جابه‌جا کند.

میلی گفت باتوجه به شرایط اوکراین، انتظار دارد که حضور امریکا در منطقه تا چند وقت افزایش یابد. او گفت: توصیه من این است که پایگاه‌های دائمی بسازیم، اما حضور دائمی در این پایگاه‌ها نداشته باشیم. با این کار، از طریق نیروهای چرخشی که در این پایگاه‌های دائمی مستقر می‌شوند، تاثیر دائمی بودن را خواهیم داشت. از میلی در مورد احتمال لزوم فرستادن نیروهای امریکا به جناح شرقی اروپا سوال شد، جایی که اعضای ناتو نگران حمله روسیه‌اند.

ژنرال میلی گفت: «پیشنهاد من این است که پایگاه‌های دائمی ایجاد شوند؛ اما نیروها دائمی نباشند. یعنی به نتیجه دائمی برسیم منتها با نیروهای چرخشی که در پایگاه‌های دائمی در حرکت‌اند. به‌نظرم بسیاری از متحدان اروپایی ما به‌خصوص کشورهای همجوار با دریای بالتیک، لهستان، رومانی و سایر نقاط، بسیار بسیار آماده برپایی پایگاه‌های دائمی‌اند. خودشان آن‌ها را می‌سازند و خرجشان را هم می‌دهند». با دقت یک بار دیگر بخوانید: «خودشان خرجشان را می‌دهند!» این یعنی همان سیاستی که بیش از سه دهه است امریکا در آسیای غربی اجرا کرده، اما دست آخر مشخص شد که هفت هزار میلیارد دلار هم خرج روی دست مالیات دهندگان امریکایی گذاشته است.

به‌صورت مشخص، سیاسیون و ژنرال‌های امریکایی این پیام را می‌خواهند به جامعه امریکا منتقل کنند که حضورشان در اروپای شرقی هزینه چندانی ندارد!! این کشورها همه هزینه‌ها را متقبل می‌شوند! چه کسی باور می‌کند کشورهای فقیری مانند رومانی، مجارستان، بلغارستان، مولداوی و کشورهای حوزه دریای بالتیک که هشت‌شان گروی نه‌شان است (زیاد کاری به کار تبلیغات رسانه‌ای و اینکه آنجا گل و بلبل است نداشته باشید، حقیقت چیز دیگری است وضع مالی آن‌ها هیچ وقت مانند کویت، امارات، قطر وعربستان نخواهد بود) بتوانند خرج ارتش امریکا را بدهند؟ به بودجه دفاعی این کشورها چند بار دقت کنید.

با این حال امریکا نیرو اعزام خواهد کرد، ناچار است خرجش را هم خودش بدهد. همانگونه که بار عمده ناتو همین الان هم روی دوش امریکا است. اگر این کشورها پول داشتند که بتوانند هزینه استقرار ارتش امریکا را بدهند، ارتش‌های خودشان را مدرنیزه می‌کردند و گسترش می‌دادند و صرفا از عضویت در ناتو به‌عنوان گزینه نهایی بازدارندگی بهره می‌گرفتند. آن‌ها چون عرضه این کار را ندارند ارتش امریکا می‌خواهد نیروهای بیشتری را در شرق اروپا مستقر کند و به‌جای آن‌ها به روسیه چنگ و دندان نشان دهد.

امریکا برای تامین نیروی استقراری در شرق اروپا باید از غرب آسیا نیروی بیشتری را به این کشورها منتقل کند و به همین دلیل همه تلاشش را می‌کند تا به یک ساز و کار جدید امنیتی در این منطقه برسد که در موردش پیش از این صحبت کرده‌ایم. اما توجه همزمان به شرق اروپا و شرق آسیا هزینه‌های ارتش امریکا را چند برابر می‌کند. چینی‌ها بدون آنکه بخواهند جنگی راه بیندازند، امریکا را ناچار می‌کنند تا با مستقر کردن بیش از پیش ناوگان دریایی‌اش هزینه‌هایش را بیشتر کند و این در سال‌های مشکلات شدید اقتصادی، برای امریکایی‌ها دردسر ساز خواهد بود.

سال‌های متمادی جنگ در اوکراین هم دو حالت دارد، یا اروپا و امریکا می‌خواهند به قول خودشان روسیه را در باتلاق اوکراین گیر بیندازند چنانکه در همین جلسه به اعضای مجلس گفته‌اند که استینگرها و جاولین‌های اهدایی خوب کار کرده یا اینکه فکر می‌کنند روس‌ها پس از اوکراین نقشه‌های دیگری در سر دارند. باید دید که پیش‌بینی آن‌ها ناشی از کدام مورد است.