کریم جعفری

امروز روز بسیار مهمی در تقویم ایرانی است. روزی که هیچ وقت نباید در تاریخ معاصر ایران به فراموشی سپرده شود و باید تلاش کرد یاد آن را به بهترین شیوه زنده نگه داشت. در چنین روزی در سال 1324 ارتش ایران با استقبال گسترده مردم تبریز پس از یک‌سال که از اشغال این شهر و استان‌های آذربایجان شرقی، غربی، اردبیل و بخش‌هایی از زنجان گذشته بود وارد آن شده و به حکومت خودکامه سیدجعفر پیشه‌وری و سلطه کمونیست‌های تابع استالین پایان دادند.

در همین روز در تاریخ 21 آذرماه 1323 و پس از آنکه اعتبارنامه پیشه‌وری در مجلس شورای ملی رد شد، او به همراه برخی از توده‌ای‌ها و کمک ارتش اشغالگر سرخ که بخش‌های وسیعی از شمال تا مرکز ایران را در اشغال خود داشت، حکومت خودمختاری تشکیل داد که لکه سیاهی در تاریخ معاصر کشور به شمار می‌رود. یکی از نکات بسیار جالب توجه در حکومت فرقه دمکرات آذربایجان، مخالفت قاطبه مردم غیور این نقطه از خاک کشور با سیاست‌های اشغالگرانه شوروی و جدایی‌طلبانه امثال پیشه‌وری بود که با دستور مستقیم استالین صدر هیئت حاکمه شوروی شکل گرفته بود.

مردم آذربایجان به هزار و یک دلیل وابسته، دلبسته و همراه همیشگی اتحاد و انسجام کشور بوده و هستند و در این مسیر خون‌های زیادی داده‌اند. از زمان صفویه تا عبور به دوره قاجار و جنگ‌های ایران و روس، ایران و عثمانی و سپس هم در نهضت مشروطه پایمردی مردم این خطه از کشور زبانزد خاص و عام بود. حتی مردم آذربایجان با افرادی که داعیه جدایی در دوره‌های قبل هم داشتند همراهی نکرده و همواره حامی تمامیت ارضی کشور بودند. در دوره حکومت یک ساله فرقه پیشه‌وری هم آنچه روی داد، روح تمامیت‌خواهی و آزادی‌خواهی مردم این نقطه بود.

استقبال کم‌نظیری که مردم شهر تبریز، ارومیه، خلخال، مراغه و سایر نقاط از نیروهای مسلح کشور در راندن جدایی‌طلبان فرقه کردند، سنگ محکی بود که تا هم‌اکنون هم ادامه دارد.  هر چند گروهی از بازماندگان فرقه اکنون با حمایت‌های بی‌دریغ باکو و آنکارا تلاش دارند تا بار دیگر روحیات جدایی‌طلبانه را زنده نگه دارند، اما واقعیت آن است که این عده اندک که همان حکایت «بلشویک‌ها»ی کمونیست هستند، هیچ جایگاهی در میان مردم نداشته و به‌صورت گروهی در یک نقطه تجمع کرده و رفتارهای ضدملی از خود نشان می‌دهند.

بر دستگاه‌های امنیتی واجب است که در برخورد با این افراد هیج تساهل و تسامحی به خرج نداده و ریشه‌های ارتباطی این افراد با خارج از کشور را به‌صورت کامل منهدم کنند، چرا که مردم آذربایجان که همین امروز هم نقش بسیار پررنگی در اقتصاد، سیاست، اجتماع و فرهنگ کشور دارند نمی‌خواهند شاهد فتنه‌انگیزی چنین افرادی در میان خود باشند. 

حماسه‌آفرینی‌های مردم قهرمان آذربایجان در طول هشت سال جنگ تحمیلی که هزاران شهید تقدیم راه عزت و شرف و اقتدار کشور کردند، برگ زرینی است که هیچ وقت نباید آن را فراموش کرد. سرسپردگی به خون و آرمان‌های شهدا شاید اندک کاری باشد که ما در برابر آنها باید انجام دهیم، کسی که از جانش در راه وطن گذشت سزاوار بهترین پاسداشت‌ها است و پاسداشت شهدای آذربایجان، برخورد با کسانی است که با شعارها و رفتارهای منافقانه خود می‌خواهند تخم فتنه را بیفشانند.