کریم جعفری

کمتر از 10 ماه دیگر انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران برگزار می‌شود، انتخاباتی که هر چند هنوز دورنمای خاصی ندارد و نمی‌توان در مورد آن به قضاوت نشست اما به همان اندازه که برای مردم این دورنما سخت است برای حاکمیت هم در این مورد مساله بسیار پیچیده‌تر از گذشته است. این موضوع که شرایط امروز کشور به مراتب از همه 40 سال گذشته سخت‌تر است و مجموعه‌ای از رفتارها، عملکردها و تصمیمات بر تصمیم مردم برای حضور پای صندوق و بر نگاه افراد مدعی ریاست‌جمهوری برای وارد شدن به گود انتخابات اثرگذار است ما را به این نتیجه ساده می‌رساند که باید در این مورد حساب و کتاب خاصی داشت و هر کسی که فکر می‌کند اگر عنوانی دارد، اگر جایگاه و حکمی دارد شایسته این مقام است و می‌تواند در آن به ایفای نقش بپردازد، سخت در اشتباه است. به باور من، مانند بسیاری از مسائل دیگر انتخابات ریاست‌جمهوری و گزینه‌ای که می‌تواند خودش را یک پای انتخابات سال آینده ببیند، نیازمحور شده است. مانند بسیاری از مسائل دیگر کشور این نیاز است که باعث می‌گردد که چه کسی می‌تواند در انتخابات بیاید و پیروز شود. با این حال، اگر بخواهیم صادقانه در مورد این مساله صحبت کنیم، باید هشداری به گروه‌های سیاسی در کشور بدهیم که فکر نکنید می‌توانید فرد مدنظر خود را به‌عنوان رئیس‌جمهور راهی پاستور کنید. انتخابات سال گذشته مجلس شورای اسلامی نشان داد که مردم ایران با تمام مقاومت خود در برابر تحریم‌ها و فشارها، گاهی اوقات تصمیمات عجیبی می‌گیرند. کسی نمی‌تواند انتخابات سال گذشته مجلس شورای اسلامی را پرشور ارزیابی کند. یادم می‌آید یک بچه‌ای (که البته خیلی هم ادعایش می‌شود و صاحب تریبون مفت در کشور است) توئیت زده بود که نفر آخر لیست اصولگرای فلان‌شهر، از نفر اول لیست اصلاح‌طلبان بیشتر رای آورده است! و این موضوع بیانگر آن است که برخی‌ها واقعا مسائل را نمی‌فهمند و درک نمی‌کنند. در انتخابات که نفر آخر لیست اصولگرایان از نفر اول لیست اصلاح‌طلبان به قول آن بابا بیشتر رای بیاورد، چند جای کار به‌صورت اساسی می‌لنگد. این مساله اصلا خوشحالی ندارد. با این حال به‌صورت مشخص اگر هر یک از دو جریان مدعی در کشور بخواهند رای مردم را جلب و جذب کنند باید سیاست و درایت ویژه‌ای داشته باشند. در این انتخابات کسی می‌تواند یک پای رقابت باشد که یک ویژگی مهم داشته باشد. مردم ایران از رئیس‌جمهور سیاسی زده شده‌اند، از رئیس‌جمهور پوپولیست زده شده‌اند، از سرهنگ و حقوقدان ناراضی هستند و مهم‌تر از همه، مارگزیده شده‌اند و دیگر نمی‌شود سرشان کلاه گذاشت. بزرگ‌ترین مشکل این روزهای کشور، اقتصاد است. به باور من کسی می‌تواند پیروز انتخابات شود که اقتصاددان باشد. البته نه از جنس فردی که قبلش شغل دیگری داشته و حالا مدرک اقتصاد گرفته است.