کریم جعفری:
روز گذشته خبری به نقل از سخنگوی دستگاه قضا در رسانهها به صورت وسیع منتشر شد، این خبر خیلی خلاصه تاکید بر آن داشت که برادر رئیسجمهور با دستور قضایی بازداشت و به دلیل تامین نشدن قرار کفالت، وی به زندان معرفی شده است. سخنگوی قوه قضائیه توضیحات بیشتری در مورد میزان وثیقه نداد و مورد اتهامی را هم موارد مالی اعلام کرد. به این ترتیب و تا لحظه نوشتن این مطلب، علیالقاعده باید حسین فریدن در زندان باشد.
در جمهوری اسلامی ایران اصل تفکیک قوا مبنای اصلی حکومتداری است. این مبنا و اصل تاکنون بهشکلهای مختلفی رعایت شده است. رئیس هیچ قوهای حق ندارد در کار قوه دیگر دخالت کند و در مورد ماموریتها، تصمیمات، اقدامات و کارهای آن قوه سخنی بگوید. اگر در این مورد حرفی و یا برنامهای وجود دارد، قانون راهکار آن را به شکل کامل مشخص کرده است.
با مطالعه در تاریخ اسلام آنچه کاملا مشهود و عینی است، تاکید ائمه (ع) بر اصل عدالت و دادگستری در میان مسلمانان بوده است. قضاوتهای تاریخی و ماندگار امام اول شیعیان، حضرت علی (ص) همچنان زبانزد است. در پیش از اسلام هم بر داد، بهعنوان یک اصل خدشهناپذیر تاکید شده و شاهان ایرانی روزهایی در هفته را به قضاوت میان شهروندان مینشستند. اصل عدالت در جهان امروز هم حرف اصلی را میزند. حقوق شهروندی و اینکه همه شهروندان به یک میزان با هم حق دارند، جوامع پیشرفته را به سمتی برده که میان رئیس جمهور و یک شهروند عادی در روستایی دورافتاده هیچ تفاوتی نباشد.
به یک زبان ساده، رمز بقای جوامع امروز، حاکم بودن قانون، برابر بودن حقوق و اجرای عدالت در هر سطحی است. یک مثال ساده در این مورد هر چند برخیها آن را ناخوشایند میدانند، جالب است. رژیم صهیونیستی بهعنوان یک رژیم غاصب و جعلی، هر چقدر هم در جنگ شکست بخورد، بهلحاظ داخلی دچار بحران نخواهد شد، دلیل آن هم قدرتمند بودن دستگاه قضایی این رژیم است. در این رژیم میان نخستوزیر و شهروند عادی هیچ تفاوتی وجود ندارد و به همین دلیل هم از فساد، رشوهخواری و ارتشاء جلوگیری میشود. نخستوزیر و هر مقام دیگری باید در برابر اتهامات وارده در برابر دستگاه قضایی حاضر شوند. همین چند هفته پیش بود که عکسی از ایهود اولمرت نخستوزیر سابق منتشر شد که در زندان بهسر میبرد.
نگارنده چندی پیش هم در این ستون مطلبی در این مورد نوشتم و تاکید کردم که اینگونه رفتارها بسیار خوب است و جامعه را هوشیار میکند. اما وقتی برخی مسائل دیگر را مشاهده میکنم، احساس ناخوشایندی دست میدهد. برخی از کسانی که فکر میکنند بیش از دیگران دلسوز نظام هستند و عملا جایگاهی هم بین مردم ندارند، تلاش داشته و دارند تا دستگاه قضایی را در تعارف و معذوریت قرار دهند. همه به یاد داریم که یک آقایی میگفت که اگر دختر مرحوم آیتالله هاشمی به زندان برود، او ریشش را خواهد زد! خانم هاشمی و برادرش به زندان رفتند، اما او نه تنها ریشش را نزد، بلکه به ریش مردم هم خندید.
همین دیروز و پیش از انتشار خبر قرار زندان برای برادر رئیسجمهور، یکی از قلم بهدستهای نزدیک به همین جریان مطلبی در مورد بازداشت وی نوشت و آن را آزمونی برای رئیسجمهور! ارزیابی کرد. بهعبارت دیگر این افراد میخواهند دستگاه قضایی را وارد بازیهای سیاسی کنند که بسیار خطرناک است. دستگاه عدالت، متعلق به همه مردم است و اگر این دستگاه بهموقع، محکم، دقیق و قدرتمند ورود کند، شک نداشته باشید که هیچکس جرات فساد نخواهد داشت. بهنظر میرسد روزی که بدون رودربایستی و تعارفات معمول دستگاه قضایی کار خودش را انجام دهد، آن روز همه چیز آرامتر خواهد شد. امید مردم یک کشور همیشه به عدالت، برابری و مساوات بوده است. این رمز موفقیت یک کشور و حرکت در مسیر صحیح برای ساخت آیندهای روشن است. در غیر اینصورت، آینده چندان روشن نخواهد بود.