المانیتور: از دید ایالات متحده، تهران به یک واشنگتن در منطقه تبدیل شده است؛ ابرقدرتی منطقهای که در سراسر آسیای غربی حضور دارد.
با توجه به اقدامات تلافی جویانه ایران نسبت به آمریکا، تنش در خاورمیانه افزایش مییابد، از 12 شرایطی که مایک پمپئو وزیر امور خارجه ایالات متحده برای رسیدن به یک توافق جدید با ایران، اعلام کرد، هشت مورد آن مربوط به نفوذ منطقهای تهران و حمایت از آن از بازیگران غیردولتی در سوریه، عراق، لبنان، یمن و فلسطین بود. چرا که سیاستهای منطقهای ایران تبدیل به یک تهدید غیرقابل تحمل برای منافع آمریکا و متحدان آن شده است. از دید ایالات متحده، تهران به یک واشنگتن در منطقه تبدیل شده؛ ابرقدرتی منطقهای که در تمامی ماجراجوییها در سراسر آسیای غربی حضور دارد. لذا با توجه با این تنشها، شکاف میان درخواستهای ایالات متحده و ایران بزرگتر شده و امکان دستیابی به یک توافق در حال کاهش و امکان رویارویی مستقیم یا غیر مستقیم در حال افزایش است.
در واقع ایران، گمان میکند که واشنگتن از برنامه هستهای تهران بهعنوان خون بهایی برای رسیدن به آنچه متحدانش در منطقه نتوانستند بدست بیاورند استفاده میکند. اما یکی از منابع نظامی ایران در سوریه که نخواست نامش فاش شود در گفتوگو با المانیتور اظهار کرد: موضوع اصلی سوریه است. چراکه آنها پس از اینکه نتوانستند بهرغم صرف هزینههای هنگفت چند میلیارد دلاری، رئیسجمهوری سوریه را از قدرت کنار بزنند، درصدد گرفتن انتقام از ایران و تضعیف برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) برآمدهاند. حضور ایران در سوریه قابل مذاکره نیست و این سوریها هستند که باید تصمیم بگیرند؛ آنها از ایران برای حضور در سوریه دعوت کردهاند و نه ایالات متحده و هیچ یک از متحدان آن و تعداد مستشاران ایرانی در سوریه محدود است.
از سویی، نابودی برجام از دید ایران یادآور تنش میان ایران و آمریکا پس از حمله واشنگتن به عراق در سال 2003 میلادی تحت ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش بود که وی در آن زمان ایران را محور شرارت نامید و ایران را تهدید به سرنوشت مشابه همسایۀ غربی خود کرد. اما تهران در آن زمان، تحت حکومت اصلاح طلبان، با در پیش گرفتن مسیری مخالف، سیاستی ابتکارآمیز در عراق در پیش گرفت و همراه با گروههای دیگر به لحاظ مالی و نظامی از عراق در برابر نیروهای اشغالگر آمریکایی محافظت کرد و باعث تضعیف کنترل آمریکا بر عراق شد. در حال حاضر هم برخی از این گروه ها در سوریه با نامهایی همچون عصائب اهل حق و کتائب حزب الله یا با نامهای جدید مانند جنبش نجبا فعالیت میکنند.
اما برای ایران، حضور در سوریه خیلی بیشتر از صرف هزینه برای حفظ رژیم اسد و حمایت از امنیت ملی خود است. در واقع امنیت ملی در ایران را میتوان به دو روش تعریف کرد: خنثی کردن هرگونه تهدید برای امنیت کشور و دیگری، تقویت نفوذ منطقهای. از اینرو، هرچه این نیروها قویتر و انعطافپذیرتر باشند؛ توانایی ایران در جلوگیری از تهدیدات بزرگتر قدرتهای منطقهای و جهانی نیز بیشتر میشود.
بنابراین شرایط مطرح شده توسط پمپئو در کنار تهدید آمریکا مبنی بر رساندن صادرات نفت ایران به صفر در واقع از سوی ایران، بهعنوان یک تهدید برای ایجاد هرج و مرج در کشور و تهدیدی برای امنیت ملی ایران دیده میشود و در این بین تنها زمان مشخص خواهد کرد که تصمیم ایران در نهایت برای مقابله با چنین تهدیدهایی چه خواهد بود.