کریم جعفری:

روز گذشته تروریست‌های بی‌وطن و وطن‌فروش، مزدورانی که رنگ بشریت به خود ندیده‌اند و همچنان در توحشِ آدمکشی به سر می‌برند، رژه نیروهای مسلح در شهر اهواز را به خاک و خون کشیدند. اقدامی ضدانسانی و ضدبشری که هیچ توجیهی برای آن وجود ندارد و نشان می‌دهد که تروریست‌ها با هدایت اتاق‌های عملیات وابسته به سازمان‌های اطلاعات منطقه‌ای و بین‌المللی در صدد ضربه زدن به ایران هستند. 

حدود 15 سال پیش بود، مطالعات بسیاری در مورد قوم‌گراها و جدایی‌طلبان انجام می‌دادم و در این مورد بسیار می‌نوشتم. ما به همراه پنج شش نفر دیگر از دوستان تیمی شده بودیم که هر یک در مورد یکی از مناطق کشور تحقیق کنیم که ضرورت نام بردن از آنها نیست، با این حال بنده وظیفه‌ام خلق عرب و پان‌عرب‌ها و جدایی‌طلبانِ عربِ وابسته به ام‌آی6 و دستگاه استخبارات رژیم بعث بود. امریکا یک سالی بود که به عراق حمله کرده بود و سازمان استخبارات رژیم بعث از هم پاشیده بود، سرکرده‌های تیپ الاحوازیه و سایر گروهک‌ها که تا پیش از این در عراق لانه کرده و در سرکوب قیام شعبانیه مردم این کشور در کنار منافقان نقش بسیار مهمی بازی کرده بودند، حالا بی‌پدر و یتیم شده بودند، آنها حالا دنبال پدر و خانه جدیدی می‌گشتند و اینجا بود که ما قرار شد در این مورد اطلاع‌رسانی کنیم.

آن روزها، دوره وبلاگ‌نویسی بود. مانند همین تلگرام که حالا کسی زیاد نام و نشان ما را نمی‌داند و به‌جز عده اندکی، در وبلاگ‌ شروع به فعالیت کردیم که اطلاع‌رسانی کنیم. درگیری ما با آنها شروع شد، خط و ربط آنها را زدیم و با اطلاعاتی که به دست آوردیم، متوجه مسائل بسیاری شدیم که امروز دیگر برای همه روشن و مشخص شده است. پس از اشغال عراق، مناطق جنوبی این کشور که مورد استفاده گروهک‌های کم‌تعداد خلق عرب بود، سهم انگلیسی‌ها شد. از آنجایی که ما در طول دوران اشغال عراق بارها و بارها نظامیان انگلیسی را در خاک عراق مچل کرده بودیم و از ترس شب خواب‌شان نمی‌برد، آنها جرات و جسارت ورود مستقیم در حمایت از اعضای این گروهک را پیدا نکردند. حتی سعودی‌ها نیز در سال‌های 1382 تا 1385 و حتی یکی دو سالی بعد از آن جرات یا خواست ورود به این موضوع را نداشتند.

خلاصه آنکه ما در این میان دنبال این بودیم که آنها بالاخره چه خواهند کرد. عده‌ای به سوریه فرار کردند (که توضیحات آن بماند برای بعد) عده‌ای به اردن رفته و عده‌ای نیز راهی کویت شدند. این کشور سوم، البته در طول دهه‌های گذشته نیز مرکز و مامن برخی از این گروهک‌ها بود. پراکنده شدن اعضای گروهک‌ها شاید در وهله اول خوب و قابل تامل بود، اما در درازمدت نمی‌توانست موضوع خوبی باشد، چراکه با فرار هر تیمی از آنها به یک کشور، کنترل و مراقبت از آنها به مراتب سخت‌تر می‌شد، زیرا هر کدام از آنها برای دستگاه‌های اطلاعاتی کشورهای مختلف شناخته شده بودند و اگر قصد کنترل و هدایت آنها را داشتند، موضوع خیلی پیچیده می‌شد. با این اوصاف، انگلیسی‌ها و امریکایی‌ها نتوانستند بیکار بنشینند.

نظامیان انگلیسی حاضر در جنوب عراق در همه پنج اول اشغال این کشور بیچاره شده بودند. شب می‌خوابیدند و صبح متوجه می‌شدند تا لخت شده‌اند!! پیام‌های این اقدام را با توجه به درجه کیاست انگلیسی‌ها و حماقت امریکایی‌ها، طرف اولی خیلی خوب گرفت و سعی کرد تعامل ویژه‌تری برقرار کند. اما برخلاف ارتش انگلیس، سازمان جاسوسی این کشور که کنترل عملی استخبارات شیوخ خلیج فارس و حتی اردن را به دست داشت، وارد عمل شد و بازمانده‌های این گروهک‌ها را تحت حمایت گرفت. قرار شد بخشی از هزینه نگهدای و اسکان و حتی شغل آنها را دولت کویت پرداخت کند. البته کویتی‌ها شروطی هم گذاشتند اما این شروط هیچ وقت رعایت نشد.

بخش دیگری از این گروهک‌ها که ساکن بغداد بودند، از سوی امریکایی‌ها جذب شده و اینها همان‌هایی بودند که در طول سال‌های بعد عملیات‌های تروریستی متعددی را در خوزستان شکل دادند. ناامنی‌های ایجاد شده در اواخر دهه 80 در خوزستان، هر چند خیلی زود جمع شد اما مانع از فعالیت تروریست‌های خلق عرب و اربابان عربی و غربی آنها نشد. با تزریق پول، آنها شروع به گسترش فعالیت در کشورهای مختلف اروپایی کرده و سعی در ایجاد هویت و ماهیت برای خود کردند. آنها این بار سراغ سمینار و نشست و فعالیت‌های اجتماعی رفتند، رفتار آنها با منافقان درست به یک شکل درآمده بودند چرا که آبشخور آنها هر دو یکی بود و خط دهی همه را یک جریان بر عهده داشت. 

این مسائل البته از چشم سازمان‌های امنیتی ایران دور نماند اما با شروع بحران و جنگ در سوریه و عراق اعضای گروهک‌های فعال در خوزستان وارد مرحله تازه‌ای از فعالیت شدند. پس از سرنگونی رژیم بعث برخی از سرکرده‌های گروهک‌های عربی که راهی کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس شده بودند، تقریبا وارد فکر تکفیری شدند و عملا به فرقه زاله وهابیت گرویده بودند. در این مورد می‌توان بیشتر نوشت، اما اگر می‌خواهید ریشه حوادث اهواز را پیگیری کنید، باید بسیاری از مطالب را به هم ربط بدهید و اینکه چگونه سرکوب داعش در عراق باعث بازگشت برخی از این تروریست‌ها به خوزستان شد!! اگر شد بیشتر توضیح خواهم داد.