بر اساس اعلام نتایج رسمی انتخابات ریاست جمهوری هشتم نوامبر،هیلاری کلینتون توانسته است یک و نیم میلیون رای عمومی بیشتر نسبت به ترامپ به دست آورد اما به علت  ضریبی که  آرای شهروندان آمریکایی بر اساس ایالتی که در آن زندگی می کنند پیدا می کند، ترامپ توانست هیلاری کلینتون را با استناد به ساختار الکترال شکست دهد. ترامپ توانست با پیروزی در ایالاتی کلیدی مانند اوهایو، پنسیلوانیا، کارولینای شمالی و فلوریدا بر رقیب سرسخت خود از حزب دموکرات غلبه پیدا کند.

در چنین شرایطی خشم عمومی شهروندان آمریکایی پس از انتخاب ترامپ بیشتر قابل درک است. هم اکنون بیش از 50 درصد از رای دهندگان آمریکایی در انتخابات هشتم نوامبر آرای خود را به سود هیلاری کلینتون به گردش در آورده اند اما در نهایت باید ترامپ را به عنوان رئیس جمهور خود بپذیرند. در جریان رقابتهای انتخابات امسال در آمریکا، بارها ساختار انتخابات الکترال از سوی نامزدهای شرکت کننده ( از جمله خود ترامپ) به چالش کشیده شد. برنی سندرز نامزد حزب دموکرات در دور مقدماتی انتخابات نیز قربانی دخل و تصرف سران حزب دموکرات در رای ایالاتی کلیدی مانند نیویورک شد.

همان گونه که مشاهده می شود، ساختار انتخاباتی آمریکا نه تنها مستعد تقلب و نادیده گرفتن آرای عمومی است، بلکه مولد بحران در ساختار اجتماعی و سیاسی این کشور است. در این خصوص، دو ایراد عمده به ساختار الکترال وارد است :

نخستین مسئله، به ارزش آرای شهروندان آمریکایی در ایالات مختلف باز می گردد. به عنوان مثال، رای یک شهروند در ایالات کالیفرنیا 11 برای رای یک شهروند آمریکایی در ایالت می سی سی پی و دیگر ایالات کوچک  ارزش دارد. ایالت کالیفرنیا دارای 55 رای الکترال است.

همچنین ایالاتی مانند فلوریدا، اوهایو ، پنسیلوانیا نیز دارای ارزش آرای الکترال زیادی هستند. به راستی کلیت این ساختار چگونه قابل توجیه است ؟ ساختار الکترال، عملا رای شهروندان آمریکایی و برابری آنها با یکدیگر را زیر سوال برده است. این در حالیست که در انتخابات ریاست جمهوری در سایر نقاط جهان، اصل برابری ارزش آرا میان شهروندان یک موضوع بنیادین و خدشه ناپذیر محسوب می شود. با این حال در ایالات متحده آمریکا، زندگی هر فرد در ایالت یا محلی خاص، ارزش وی را در مقابل دیگر شهروندان کاهش یا افزایش می دهد. نتیجه و خروجی این ساختار، آنچه است که در انتخابات هشتم نوامبر امسال مشاهده کردیم:پیروزی یک نامزد انتخاباتی علی رغم کسب آرای عمومی کمتر!

موضوع دیگر در خصوص انتخابات آمریکا، عدم محاسبه و ارزشگزاری برای آرای حداقلی در ایالتهای مختلف آمریکاست. به عنوان مثال اگر در ایالت فلوریدا، 51 درصد از شهروندان به یک نامزد خاص رای دهند، رای امتیاز الکترال آن ایالت به سود نامزد مذکور به گردش در خواهد آمد. در اینجا اهمیتی ندارد که 49 درصد از رای دهندگان به نامزدی دیگر رای داده اند! به عبارت بهتر، آرای بسیاری از شهروندان در ساختار الکترال به سود یک نامزد خاص اساسا محاسبه نمی شود. این در حالیست که در نظامهای دموکراتیک در دنیا، رای تک تک شهروندان دارای اصالت و اهمیت بوده و در تعیین رئیس جمهور یک کشور مورد محاسبه قرار می گیرد.

در چنین شرایطی نارضایتی عمومی در آمریکا در خصوص انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده قابل درک است. اکثریت رای دهندگان آمریکایی، قربانی سیستم و ساختار الکترال در کشور خود شده و رای آنها در حمایت از نامزد رقیب ترامپ در میان محاسبات پیچیده انتخاباتی سران نظام سرمایه داری اساسا به حساب نیامده است. آیا در چنین شرایطی می توان ادعا کرد که رئیس جمهور آمریکا در پروسه ای  دموکراتیک انتخاب می شود؟!