بامدادجنوب- سیدعلی موسوی: پس از توافق اخیر میان ایران و قدرت‌های جهانی در حالی که همه کارشناسان تصور می‌کردند ایران بار دیگر آماده ایجاد رابطه در همه ابعاد به‌ویژه نظامی با طرف‌های غربی و اروپایی است ولی به یکباره خبر از قراردادهای عظیم نظامی میان ایران و روسیه به گوش می‌رسد؛ قراردادهایی که نشان می‌دهد ایرانی‌ها عزم خود را جزم کرده‌اند تا ناوگان هوایی و دریایی و نیروی زمینی قدرتمند و بزرگ خود را بیش از پیش قدرتمندتر سازند.

اعلام اخیر روسیه مبنی بر تحویل سامانه دفاع موشکی اس-300 به ایران موجب نگرانی دولت‌های غربی و اسرائیل شده است. روسیه قصد دارد پنج محموله از سیستم موشکی زمین به هوا و دوربرد اس-300 را براساس توافقی که دو کشور در سال 2007 داشتند، به ایران تحویل دهد. فرایند آماده‌سازی این محموله 18 ماه طول می‌کشد. ایران مشتاقانه منتظر تحویل اس-300 است که به این کشور برای دفاع از قلمروی هوایی‌اش در مقابل هواپیماهای دشمن کمک می‌کند. وجود اس-300 به ایران برای مقابله با حمله هوایی احتمالی امریکا و اسرائیل کمک می‌کند اما سیستم دفاع موشکی تنها چیزی نیست که ایران به آن نیاز دارد. هم‌اکنون روسیه دوباره خط ارسال تسلیحات به ایران را باز کرده است. ایران علاقه دارد چه تسلیحاتی بخرد؟

ایران سابقه‌ای طولانی در استفاده از موشک‌های ضد کشتی به‌منظور حفظ امنیت خود در خلیج فارس دارد. معروف است که ایران از موشک‌های کرم ابریشم ساخت چین علیه عراق و کویت و کشتی‌هایی با پرچم ایالات متحده استفاده می‌کرده است. ایران همچنین دارای تعداد کمی از موشک‌های سی-802 چینی است که به‌تازگی خودش هم آنها را ساخته است. خرید موشک‌های ضد کشتی کلوب، دوباره این امکان را به ایران می‌دهد تا بتواند کشتی‌های خارجی را تهدید کند و حتی تنگه هرمز را ببندد. نسل جدید موشک‌های روسی سریع‌تر و باهوش هستند و حتی قابلیت این را دارند که به‌صورت مخفیانه شلیک شوند. کلوب می‌تواند کرم ابریشم دیگری باشد در دستان ارتش ایران.

در مورد نیروهای زره‌ای نیز همانند قسمت عمده نیروهای نظامی ایران، نیروی زمینی این کشور هم به تجهیزات جدید نیاز دارد. نیروهای مسلح ایران پس از سال 1979 دچار کمبود زیادی بوده‌اند. ارتش ایران قبل از انقلاب دارای دو هزار تانک مدرن بود. ایران هم‌اکنون نیز دارای همین تعداد تانک است ولی بیشتر آنها حداقل عمری بیست ساله یا بیشتر دارند. ایران پیش از انقلاب تانک‌های ام-60 امریکایی و چیفتن انگلیسی را خریده بود. خرید بیش از هزار تانک تی-90 می‌تواند موجب بازگشت قدرتمندانه ناوگان تانک ایران شود.

جنگنده چند‌منظوره «سوخو 30» به‌عنوان یکی از پیشرفته‌ترین جنگنده‌های روسی در جریان دیدار هیات بلندپایه ایران به ریاست «سورنا ستاری» معاون علمی و فناوری رئیس‌جمهوری اسلامی ایران با مقامات روسی مورد رایزنی قرار گرفت.

جنگنده بمب‌افکن سوخو 30 نمونه ارتقا‌یافته جنگنده« Su-27» است که دارای برتری هوایی، توانایی درگیری، انهدام اهداف زمینی و همچنین حمل طیف وسیعی از تسلیحات مختلف است. رایزنی ایران و روسیه در‌باره این هواپیما که ارتش چند کشور از جمله چین، مالزی، ونزوئلا آن را به خدمت گرفته‌اند، در راستای برنامه‌ریزی برای توسعه فراگیر همکاری‌ها در تمامی عرصه‌ها از جمله فنی و دفاعی صورت گرفته بود.

جنگنده‌ای سوخو 30 و هواپیماهای مسافربری سوخو سوپر جت 100 دو هواپیمایی هستند که مقامات ایران برای خرید آن با مقامات روس مذاکره کردند. جنگنده بمب‌افکن سوخو 30 یکی از محصولات شرکت سوخو روسیه، در حقیقت نمونه پیشرفته تر جنگنده Su-27 است که علاوه بر برتری هوایی‌، توانایی درگیری با اهداف زمینی و همچنین حمل طیف وسیعی از تسلیحات مختلف را داراست. سوخو ٣٠ در حال حاضر علاوه بر نیروی هوایی روسیه‌، در کشورهای چین ، الجزایر‌، آنگولا، مالزی‌، ونزوئلا‌، اندونزی‌، اوگاندا‌، قزاقستان و ویتنام فعال بوده و در کشور هند نیز تحت لیسانس تولید می‌شود، ضمن آن‌که دولت چین طرح J-16 خود را بر مبنای آن توسعه داده است.

از ویژگی‌های این جنگنده می‌توان به برد بالا‌، مداومت پروازی و مانور‌پذیری فوق‌العاده آن اشاره کرد.

در همین حال ایران نسبت به خرید هواپیمای فوق پیشرفته سوخو35 نیز ابراز علاقه کرده است، سوخو۳۵ یک جنگنده تک‌کابینه و تک‌سرنشین، دو موتوره، چند‌منظوره با قابلیت مانور بالا است.

این جنگنده برگرفته و توسعه یافته جنگنده سوخو-۲۷ بوده و در ابتدا تحت عنوان سوخو-۲۷ام شناخته می‌شد. بیش از ده فروند از این هواپیما به دست روسیه ساخته و تعدادی از سوی تیم نمایش هوایی شوالیه‌های روسیه به‌ کار گرفته شده‌ است. این جنگنده به بسیاری از کشورها از جمله برزیل، هند و کره جنوبی پیشنهاد شده ‌است. قسمت عمده بدنه سوخو35 از تیتانیوم ساخته شده و قسمت‌های مهم آن رادار‌گریز هستند. موتورهای این جنگنده ترکیب قوی‌ از قدرت و مانور را فراهم می‌کنند.

 در جریان جنگ ایران-عراق هر دو کشور از موشک‌های اسکاد استفاده می‌کردند. ایران موشک‌های بالستیکش را توسعه داده است اما برای طراحی آنها نیاز به تکنولوژی به‌روزتری نیز برای مکمل شدن دارد. موشک‌های ایران به جای سوخت مایع از سوخت جامد استفاده می‌کنند و عموما برد بلند هستند و ارتش ایران به‌طور قطع به بهتر شدن و به‌روز شدن موشک‌ها میان برد‌خود علاقه دارد. موشک‌های کوتاه برد و میان برد می‌توانند بسیار مفید باشند و از این نظر موشک‌های 9-ک720 اسکندر ایده‌آل هستند. اسکندر یک موشک تاکتیکی است که برای نابودی مراکز فرماندهی و کنترل دشمن، رادارها و سایت‌های موشکی زمین به هوا و فرودگاه‌ها استفاده می‌شود. این موشک قابلیت حمل کلاهک‌هایی به وزن 1000 تا 1500 پوند را دارد که می‌توانند برای هر کشوری که در مقابل ایرانی‌ها قرار می‌گیرند، مرگبار باشد.