دعوای ایران و آل‌سعود پس از شهادت رهبر شیعیان عربستان به مرحله عجیب و غریبی رسیده است، مرحله‌ای که چندان دور از انتظار نبود. حمله گروهی از افراد خودسر - که در طول دو دهه گذشته به‌جز دردسر برای کشور هیچ دستاوردی نداشته و ندارند- به سفارت سعودی در تهران و آتش گرفتن آن بهانه‌ای به دست سران وهابیت و جاهلیت داد تا قیافه‌ای حق به جانب گرفته و روابط خود را ایران را قطع کنند.
این قطعی روابط به‌خودی خود مساله‌ای مهم نیست، اما مساله مهم‌تر اینجاست که چرا دستگاه دیپلماسی ما نباید خیلی زودتر – پس از شهادت زائران ایرانی در منا – دست به این کار می‌زد و عملاً دست پیش را می‌گرفت. اذباب آل‌سعود که در پناه دلارهای نفتی فربه شده‌اند هم بدون شک راه این کشور را خواهند رفت. سعودی‌ها بر خلاف ما در حوزه‌های مختلف دیپلماسی آشکار بسیار فعالی داشته و در طول چهار دهه گذشته صدها و شاید هزاران نفر را در کشورهای مختلف خریده‌اند و امروز هم سرگرم همین کار هستند. وقتی یکی از وامداران جمهوری اسلامی ایران ابتدا در طرح حمله به یمن مشارکت می‌کند و سپس روابط دیپلماتیک خود را به تهران تعلیق می‌کند، چه انتظار می‌توان از دیگر کشورها داشت.
بسیاری از کشورهای اسلامی، فقیر، بدبخت و فلاکت‌زده هستند، رهبرانی وابسته دارند که برای سیر کردن شهروندان خود و ساکت نگه‌داشتن آنها به هر کس به آنها پول بدهد، باج می‌دهند. از سودان عمر البشیر گرفته تا مصر السیسی و اردن عبدالله دوم که البته پدرش هم کاسه گدایی دستش بود آواره این کشور و آن کشور بود.
سیاست آرام و با طمانینه تهران برای برخی‌ها در کشور چندان قابل تامل و تحمل نیست، تندروها که از برجام و اقتصاد چیزی دستگیرشان نشده است، در آستانه انتخابات تلاش می‌کنند حتی با بردن کشور به لبه پرتگاه و ایجاد مشکلات راهبردی برای مردم، دولت روحانی را به‌زیر بکشند و از همین رو است که بی‌محابا به سفارت سعودی در تهران حمله می‌برند و حتی طرح عوض کردن خیابان اطراف سفارت را هم مطرح می‌کنند.
این مسائل در بعد سیاسی مطرح است و در بعد اقتصادی هم مساله اینجاست که سعودی‌ها می‌خواهند دست پیش را بگیرند تا به‌زعم خود ایران را تحت فشار قرار دهند. واقعیت آن است تهران از این مساله ضرر نخواهد کرد و باید سیاست تحریم کامل کالاهای سعودی تا مرز حرام اعلام کردن آنها پیش برود. در استان ما کالاهای بسیاری در فروشگاه‌ها قابل مشاهده هستند که نشان ساخت سعودی را دارند، همین قلم کالاها هم باید در کشور و استان ما تحریم شوند، چرا که با وجود شعارهای قشنگ، بسیاری از این کالاها حتی کیفیت معمول را هم ندارند و فقط رنگ و رویی دارند.
در مورد دیگر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس هم باید همین سیاست را در پیش گرفت و ایران به‌صورت کامل ارتباط کریدوری شمال به جنوب را با کمک عراق و سوریه به صورت کامل بر سعودی‌ها ببندد. آنها برای دسترسی به بازارهای آسیای مرکزی و قفقاز نیاز مبرمی به آسمان ایران و متحدان آن دارند و سیاست‌های تنبیهی به همه اشکال آن بایدمدنظر باشد.
