چرا صهیونیست‌ها دست از اشغالگری بر نمی‌دارند؛
بنیامین نتانیاهو چند روز پیش جلسه کابینه‌اش را با وقاحت تمام در خاک سوریه برگزار کرد، در راهبردی و استراتژیک‌ترین نقطه این کشور یعنی جولان اشغالی.
بامدادجنوب- سیدعلی موسوی: بنیامین نتانیاهو چند روز پیش جلسه کابینه‌اش را با وقاحت تمام در خاک سوریه برگزار کرد، در راهبردی و استراتژیک‌ترین نقطه این کشور یعنی جولان اشغالی.
چیزی که عجیب به‌نظر می‌رسد نه حضور و گستاخی اسرائیل بلکه سکوت رسانه‌های عرب منطقه بود، مساله‌ای که نشان می‌داد کینه برخی حکام فربه عرب از بشار‌الاسد را مساوی با سوریه میدانند و حاضر به حمایت از یک خاک عربی نیز نبودند.
در همین سکوت اعراب است که بی‌شرمی نتانیاهو و تحقیر تمامی مسلمانان و اعراب و سوری‌ها از سوی وی به حدی رسیده است که حضور سوریه در بلندی‌های جولان را اشغالی می‌داند!
نتانیاهو طوری رفتار می‌کند که گویی دولت وی جولان را به بهشت سبز و مکانی حاصلخیز برای توسعه و عمران تبدیل کرده است. همه میدانند سوریه با خطر تجزیه و دودستگی با عنوان‌هایی که مهم‌ترین آن فدرالیسم است، مواجه شده و هدف از آن این است که نقش سوریه به‌عنوان یک قدرت منطقه‌ای در مقابل رژیم اشغالگر اسرائیل از بین برود.
همه نیز این را میدانند که برخی از حامیان مخالفان سوریه اسرائیل اشغالگران را هم‌پیمان و دوست خود میدانند و معتقد هستند که اگر اسرائیل به‌نفع آنها برای سرنگونی نظام سوریه مداخله کند جولان را چون هدیه‌ای به این رژیم اشغالگر تقدیم خواهند کرد. این مساله را نیز نمی‌توان نادیده گرفت که بنیامین نتانیاهو با زخمی‌شدگان مخالف سوری در بیمارستان‌های اسرائیل ملاقات می‌کرد اما در نهایت سوریه، سوریه باقی خواهد ماند و بار دیگر از مشکلات و رنج‌هایش بیرون خواهد آمد و سربلند برخواهد خاست و نقش متمدن خود را که به حدود هشت هزار سال می‌رسد و طی آن بسیاری از متجاوزان را شکست داد.
سوریه هیچ‌گاه اشغال خاکش را نخواهد پذیرفت
سوریه بر زمین نیفتاده است تا نتانیاهو و دیگران چاقوهایشان را برای قطع کردن رگ‌هایش و گرفتن نصیب و بهره خود از آن به دست بگیرند. سوریه همواره سربلند و استوار، جسور، گرانقدر، مقاوم، عربی و اسلامی باقی خواهد ماند و این رنج و محنت جان‌گداز نیز خواهد رفت همان‌طور که بدتر از آن نیز عبور کرد. مردم سوریه مردمی قدرتمند هستند و خاکش اجساد مردانی قوی را در آغوش گرفته و به آنها افتخار می‌کند.
کافی است از این مردان به صلاح‌الدین و خالد بن ولید اشاره کنیم. نتانیاهو و شهرک نشینانش به‌دلیل ترس از آینده هولناکی که در انتظارشان است بدترین روزهای عمرشان را سپری می‌کنند.
نتیجه بحران سوریه هرچه که باشد آنها در نهایت بهای سنگینی خواهند پرداخت و آوارگان سوری که دنبال پناهگاه‌های امن در غرب و کشورهای همجوار می‌گردند در مقایسه با آنچه که برای شهرک‌نشینان اسرائیلی به‌دلیل خودبزرگ‌بینی و تکبر حکامشان و بستن درهای صلح و همزیستی اتفاق خواهد افتاد، کم‌اهمیت‌تر خواهد بود. این آشوب خونینی که امریکا بذر آن را در سوریه و عراق و تمامی منطقه پاشید به ضرر اسرائیل تمام خواهد شد.
هزاران تن سلاح از انواع مختلف و افرادی که در جنگ آبدیده شده‌اند همگی در نهایت به سمت دشمن واقعی امت که سرزمین‌ها را اشغال و ساکنان اصیل آن را خوار می‌کند، خواهند رفت. بیش از سه هزار کلاهک هسته‌ای نتوانست مانع فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی شود. ارتقای نظام آپارتاید در افریقای جنوبی نتوانست مانع سقوط آن شود. حمله بیش از 200 هزار سرباز امریکایی به عراق نتوانست موجب اشغال این کشور بیش از هشت سال شود. آیا نتانیاهو از امریکا، روسیه، انگلیس و فرانسه قوی‌تر است؟
مشکل تنها جولان و اشغال آن نخواهد بود بلکه مشکل بازگرداندن تمامی فلسطین به صاحبانش و تشکیل کشوری برپایه همزیستی و برابری و تسامح به دور از اقدامات نژادی خواهد بود؛ اقداماتی که اکنون به بدترین نحو ممکن شاهد آن هستیم. آیا نتانیاهو نگفت که تا ابد در جنوب لبنان باقی خواهد ماند؟ آیا آریل شارون نگفت غزه بخشی از اسرائیل است و از آن عقب‌نشینی نخواهد کرد؟ آیا موشه دیان سیناء را برای مدت محدودی در سال 1967 اشغال نکرد و در آنجا شهرک یامیت را نساخت؟ کسانی که نیروهای اشغالگر اسرائیل را در جنوب لبنان و نوار غزه خوار کردند، گورهایی را برای تانک‌های مرکاوای اسرائیل کندند و چهره اسطوره‌ای آن را ویران کردند و کسانی که شش میلیون اسرائیلی را به‌دلیل ترس از موشک‌هایی که از شمال و جنوب بر سر آنها می‌ریخت به پناهگاه‌ها فراری دادند، همین‌ها جولان و تمامی سرزمین‌های عربی اشغال شده را نیز با صلح یا با جنگ بازپس خواهند گرفت.
X Share