آنچه که در این چندماه آینده بهشکل قابل توجهی نمود خارجی خواهد داشت، نحوه تعامل اصلاحطلبان با آنچه که جریان اعتدالی خوانده میشود، است.
روحانی اگر حمایت اصلاحطلبان و بهخصوص پایمردی محمدرضا عارف و درخواستهای مکرر سیدمحمد خاتمی رئیسدولت اصلاحات از مردم برای حضور در پای صندوقهای رای نبود بدون شک قافیه را به حریف باخته بود، حریفی که از هماکنون هم دندان تیز کرده و از بودجه بیتالمال گزارش زندگی سخت و طاقت فرسای مردم امریکا را روی بنرهای چند ده متری در خیابانهای تهران میدهد.
با این حال آنچه که دولت تدبیر و امید در رفتار کلان خود با اصلاحطلبان انجام داد، چندان شایسته نبود. از یکسو برخی از وزرای دولت در نشستهای بسیار نزدیک با اصلاحطلبان مدعی آن هستند که آنها هیچ نقشی در روی کار آمدن آقای روحانی نداشتهاند و از سوی دیگر در بهکارگیری نیروهای اجرائی کشور به اندازهای که به اصولگرایان توجه شده و نیروهای خنثی وارد سیستم دولت شده است، اصلاحطلبان جایگاهی نداشتهاند. در این میان انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی ثابت کرد که دولت تدبیر و امید باز هم در حال بهرهکشی از اصلاحطلبان است و شاید در این میان اصلاحطلبان ناچار به حمایت از دولت باشند، چراکه در صورت خالی کردن پشت روحانی که در حال حمایت نیروهای ضداصلاحی در ساختار خود است، ممکن است همین نیروها فردا قدرت را به دست گرفته و کشور را دوباره به ورطه نابودی بکشند.
مهندسی هیات رئیسه مجلس، رای دادن آنهایی که با لابی و فشار نمایندگان دولت در استانها راهی بهارستان شده بودند به رقیب محمدرضا عارف و مهندسی کردن تا آنجا که حتی عارف در رسیدن به کمیسیون آموزش هم باز ماند، همه و همه دست به دست هم داد تا این سوال جدی پیش بیاید که واقعا قرار است چه اتفاق سیاسی در آینده سیاسی کشور و استان بیفتد. ناراحتی و گلایه برخی از اصلاحطلبان که برای روی کار آمدن دولت روحانی زحمت بسیار کشیدند، بهگونهای است که بر اساس اطلاعات موثق بامداد جنوب، آنها روزه سیاسی گرفته و بسیاری از آنها در افطاریهایی که از سوی نهاد ریاست جمهوری برگزار میشد هم شرکت نکردند.
روی دیگر سکه که باعث ناراحتی اصلاحطلبان شده است، همه کاره شدن حزب اعتدال و توسعه است که تا پیش از این حتی برای یک تجمع 800 نفری در تهران هم نیرو کم داشت اما اکنون با بهرهگیری از خزانه سرشار دولت نه تنها کارهای بسیار سنگینی میکند، بلکه معتقد است که باید در نهاد حزبی کشور آنها دست بالاتر را داشته باشند. محمدباقر نوبخت که در واقع کلید خزانه روحانی را در دست دارد و با حضور در یکی از مهمترین نهادهای اقتصادی کشور توان روانه کردن میلیاردها تومان پول به هر جایی را که دوست داشته باشد، دارد به همراه برخی دیگر از وزرا مانند واعظی و آقای بانک بر این مساله اصرار دارند که نمایندگان حزبی آنها باید امورات کشور را بچرخانند و عملا گزارشگیری آنها از نوع و عملکرد استانداران هم در همین زمینه قابل توجه است.
در همین رابطه باید به نکته دیگری اشاره کرد و آنکه دبیر حزب اعتدال و توسعه استان بوشهر هم بهدلیل همین حمایتها وارد چرخه سیاسی شد و به گفته برخی از اصلاحطلبان مزد زحمات خود در حمایت از مصطفی سالاری را گرفت و فرماندار تنگستان شد. برخی از اصلاحطلبان استان که به تهران رفت و آمد دارند، میگویند نوبخت، فریدون، ترکان و بانک بهعنوان مهمترین حامیان مصطفی سالاری بهشدت به گزارشهای دبیر حزب اعتدال و توسعه توجه کرده و آن را ملاک برخورد خود با استاندار بوشهر قرار دادهاند.
اما طی یکی دو روز گذشته بخشهایی از اصلاحطلبان در سطح کشور فعال شده و بر این باور هستند که باید رویکرد حمایتی خود از حسن روحانی را به رویکرد انتقادی تغییر دهند. روزنامه آفتاب یزد در همین زمینه روز گذشته در گزارشی معنادار نوشت: «اگر این حرفهای محمدرضا عارف را در کنار انتقادهایی که نسبت به عملکرد رئیس کمیسیون آموزش یعنی محمدمهدی زاهدی (در ارتباط با تشکیل بدون هماهنگی یک کارگروه در کمیسیون آموزش) درگفتوگویش با ایلنا بگذاریم به یک نتیجه میرسیم. نتیجهای به این معنا که عارف کم کم ردای منتقدان منطقی را برتن کرده و نمیخواهد منفعلانه به مانند سوختگان راه سیاست، رسم درویشی.»
این در حالی است که در استان ما نیز اصلاحطلبان در محافل مختلف خود بهشدت از عملکرد دولت روحانی ناراضی هستند، بزرگترین مشکل آنها این است که همه بار ستادهای دولت روحانی بر دوش آنها قرار داشت و کتک را آنها خوردند اما کسانی که قول کمک مالی به ستاد سعید جلیلی را داده بودند و حتی با مسوولان ستاد قالیباف ارتباط داشته و به زبان دیگر، کسانی که فقط فرصت خوردن یک چای در ستاد حسن روحانی را یافته بودند و در همه ستادها در رفت و آمد بودند که همای سعادت روی دوش چه کسی مینشیند، اکنون فرصتطلبانه زحمتکشان را بهکناری زده و فامیلهای خود را به پستهای مهم میگمارند.
البته این مساله وقتی حادتر میشود که در تهران هم برخی همین سیاست را پیشه کردند، از یکسو نهار و شام ستاد محمدباقر قالیباف را میدادند و از سوی دیگر با تقسیم تخممرغها در ستاد روحانی هم حضور پررنگی داشتند تا شاید از قِبَل آن بتوانند برای خود آیندهای بسازند که از روی بیاطلاعی و طمعکاری برخی از اطرافیان حجتالاسلام روحانی به خواسته خود رسیدند. با این اوصاف، بهنظر میرسد اصلاحطلبان در کلان کشور و در استان بوشهر آرام آرام به مرزبندی به دولت میرسند، چه اینکه برخوردهای متکبرانه و خودخواهانه برخی از مسوولان دولتی که هفتهای سه روز به استخر میروند و بقیه موارد هم در حال گیر دادن به فلان شهردار برای برکناری وی هستند، به هیچ عنوان راه به جایی نخواهد برد.
روزنامه بامداد جنوب در آینده بیشتر در این مورد خواهد نوشت و تلاش خواهد کرد در همین زمینه به تیم رسانهای دولت هم اشارهای داشته باشد که چگونه در حال پرورش دادن مار در آستین خود، بهخصوص در استان بوشهر است.