ناتو خود را برای نقش آفرینی بیشتر در دنیا به ویژه در غرب آسیا آماده می کند تا بتواند بر روند تحولات و بحرانهای منطقه تأثیر گذار باشد.
ناتو یک نیروی نظامی چند ملیتی است که در اروپا شکل گرفته و آمریکا نیز عضوی از این سازمان است.
این سازمان نظامی هدف اصلی خود را گسترش و نفوذ در همه دنیا به ویژه در آسیای میانه و قفقاز و هم مرز با روسیه قرار داده است.
نشست اعضای ناتو در لهستان، یکی از کشورهای سابق بلوک شرق، پیام روشنی برای مسکو دارد.
از سوی دیگر باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا از اعضای ناتو خواسته است که در مقابل روسیه ایستادگی کنند.
اگر برخی سعی داشتند و هنوز هم دارند که ادعا کنند جنگ سردی میان آمریکا و روسیه وجود ندارد، تحرکاتی که از سوی ناتو و آمریکا شکل گرفته ثابت می کند که یک جنگ سرد سخت میان این دو ابرقدرت دیده می شود که هر روز هم درجه آن بالا می رود.
اما سوی دیگر ماجرا به غرب آسیا می رسد، این منطقه از هر نظر اهمیت ویژه ای برای همگان دارد چرا که شاهراه آبی انتقاد انرژی دنیا محسوب می شود و هر که بر آن مسلط باشد، برگ برنده برای او است.
عراق صحنه جنگی است که تروریست های تکفیری مورد حمایت آمریکا، آل سعود و دیگر کشورها از جمله ترکیه باعث آن هستند، اما تحولات این کشور به گونه ای پیش رفته است که دست دشمنان منطقه اکنون خالی است.
نقش آفرینی کشورهای فرامنطقه ای به ویژه اعضای ناتو در بحران ها و تحولات منطقه بسیار کمرنگ و البته منفی است.
در واقع اگر آمریکا و ناتو مبارزین جدی با تروریسم بودند، گروه های تروریستی تکفیری بسیار زودتر در منطقه نابود می شدند اما از آنجا که آنها خود به وجود آورندگان چنین گروه هایی هستند، ورود نمی کردند.
اکنون شرایط تغییر کرده است به گونه ای که آمریکا و غرب احساس خطر کرده و خود را برای ورود به صحنه به طور مستقیم آماده می سازند.
آنها سهمی در از بین بردن تروریست های تکفیری در عراق و سوریه ندارند بلکه به عنوان حامیان اصلی تروریست های تکفیری شناخته می شوند.
در عوض جمهوری اسلامی ایران از همان آغاز بحران در غرب آسیا، وارد میدان شد و به کمک و یاری مردم و دولت سوریه و عراق شتافت.
همگان می دانند که اگر نقش آفرینی ایران در بحران منطقه نبود، پیش از این، هم سوریه و هم عراق سقوط کرده و به دست گروه های تروریستی افتاده بود، اما چنین نشد. اگر چنین اتفاقی می افتاد و تروریست های تکفیری قدرت را در سوریه و عراق در دست می گرفتند، فاجعه ای در منطقه رخ می داد که شاید نتوان آن را توصیف کرد.
اما اکنون ایران، هم بر روی تحولات سوریه اشراف دارد و هم بر عراق، تلاش های زیادی شد تا حضور ایران در عراق به عنوان دخالت در امور این کشور تلقی شود، اما نتوانستند به هدف خود برسند، چرا که حضور ایران با درخواست رسمی دولت عراق انجام شده است و کمک های جمهوری اسلامی باعث شد تا ابتدا از سقوط بغداد جلوگیری شود و سپس عملیات گسترده علیه گروه های تروریستی در این کشور به ویژه داعش شکل بگیرد و شکست پی در پی آنها را به همراه داشته باشد. نمونه آن آزادی سازی فلوجه است.
البته در این زمینه منتی نه بر سر دولت و ملت عراق است و نه بر سر سوریه، حضور و نقش آفرینی ایران در منطقه علاوه بر دفاع و حمایت از کشورهای هدف، جلوگیری از گسترش و نفوذ تفکر تروریستی در منطقه است.
از سوی دیگر یکی از اهدافی که تکفیری و هابی ها آن را دنبال می کنند، پس از سوریه و عراق، نفوذ تروریست ها به ایران و اقدامات تروریستی در کشور است.
چند روز پیش بود که مستندی از دستگیری یک تیم عملیات تروریست های تکفری در ایران پخش شد، که هم نشان از آمادگی نیروهای اطلاعاتی و امنیتی کشور دارد و هم نشان می دهد که تروریست ها بیکار ننشسته اند و مترصد آن هستند تا بتوانند عملیات تروریستی خود را در ایران انجام دهند.
اکنون ایران توانسته است تا گروهک های تروریستی را تا اندازه زیادی مهار کند و اجازه ندهد که آنها بتوانند در مرزهای کشورمان و در داخل مرزها تحرکی از خود داشته باشند.
اکنون تحولاتی که در منطقه شکل گرفته است، برای ناتو ایجاب می کند که باز تعریفی از خود داشته باشد. پیش از این نقش این نیرو با همراهی آمریکا در عراق سودمند نبوده است.
عراق پس از سرنگونی صدام به دست نیروهای ائتلاف یک کشور متحد و مهره آمریکا در منطقه نشد.
وارد کردن تروریست های تکفیری به عراق هم نتوانست به سلطه آمریکا در این کشور بینجامد. برای همین است که ناتو به به بهانه کمک و آموزش نیروهای نظامی عراقی برای مبارزه با تروریست ها اعلام آمادگی کرده است.
این تصمیم روز شنبه 19 تیر در نشست روسای جمهور و روسای دولت‌های عضو پیمان ناتو در ورشو توافق شد که طرح‌های آموزش نظامی ارتش عراق در خاک این کشور اجرایی شود.
ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو با مدعی شده است اعضا بر اساس درخواست حیدر العبادی، نخست‌وزیر عراق، چنین تصمیمی گرفته‌اند.
محافل نزدیک به ناتو گفته‌اند که ماموریت آموزشی جدید این سازمان در عراق از اوایل سال ۲۰۱۷ شروع می‌شود و در نخستین گام، ۲۰ تا ۳۰ مربی نظامی به عراق خواهند رفت.
ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو گفت این آواکس‌ها قرار است در حریم هوایی ترکیه و مدیترانه، اطلاعات مربوط به اوضاع در سوریه و عراق را جمع آوری کنند.
ناتو تاکنون از ورود مستقیم به کشمکش عراق یا سوریه خودداری کرده است. حتی زمانی که برخی کشورهای عربی به همراهی ده‌ها کشور دیگر ائتلاف نظامی ضد داعش را تشکیل دادند، باز هم ناتو خود را کنار کشید.
اما ناتو از حضور و تأثیر ایران در عراق و سوریه واهمه دارد. چرا که ایران هم اکنون به عنوان محور مبارزه با تروریسم شناخته می شود در حالی که کشورهایی همچون ترکیه و عربستان نزد افکار عمومی جهان به عنوان حامیان تروریسم و جنایتکاران جنگی شناخته می شوند.
به همین خاطر است که ناتو و آمریکا قصد دارند تا نقش ایران را در عراق کمرنگ و محو کنند. در حالی که راهنمایی ها و هدایت های نیروهای مستشاری ایران باعث شد تا گروه تروریستی داعش، زمینگیر شود و شکست های سنگیتی را متحمل گردد.
هنگامی که ایران به یاری و آموزش نیروهای عراقی می پرداخت و هنوز هم می پردازد، اروپایی ها و نیروهای ناتو کجا بودند؟ آن هنگام که نیروهای ایرانی در سوریه و عراق به شهادت می رسیدند، سران ناتو چه می کردند؟
اکنون که تروریست ها در نقطه ضعف شدید قرار گرفته اند به یاد کمک به عراق افتاده اند؟!
در هر صورت مقامات عراقی باید با احتیاط زیاد با این موضوع برخورد کنند چون نسبت به نیت آمریکا و اروپا هیچ اعتماد و اطمینانی نیست. ناتو را نمی توان یک ناجی برای عراق تلقی کرد.
X Share