کریم جعفری:
روز سه‌شنبه تیتر یک روزنامه را به ادعای اجرای 2323 طرح عمرانی در استان بوشهر که به حساب دولت تدبیر و امید نوشته شده است، اختصاص دادیم. در آن گزارش به چند نکته مهم و اصلی اشاره کردیم و در اینجا چند مورد دیگر را مدنظر قرار می‌دهیم تا برخی نکات برای خوانندگان محترم مشخص شود.
در این گزارش، نکات جالبی وجود دارد که هر کدام از آنها محل بحث و جدل جدی است. وقتی ده‌ها میلیارد تومان از سرمایه‌های استانی صرف ساخت زمین والیبال، چمن مصنوعی و بوستان روستایی، آن هم در قالب طرح عجیب و من درآوردی «امید اجتماعی» می‌شود، مشخص است که رضا عوض‌پور ناچار است وقتی سراغ سرمایه‌گذاری در حوزه صنعت برود گزارش بدهد که با احتساب سرمایه‌گذاری در پتروشیمی یک عدد به‌دست می‌آید. چرا که سرمایه‌گذاری در حوزه پتروشیمی ربطی به مدیریت استان ندارد، کما اینکه عددی که در حوزه اشتغال هم از جمع آمار وی بیرون آمده به‌نظر چندان با واقعیت‌های میدانی منطبق نیست.
البته طبق معمول نه کسی هست که بگوید این آمار از کجا آمده و نه کسی هست که بپرسد که این چه آماری است که صادر شده است، با این حال، مردم استان انتظار ویژه‌ای دارند که مطلع باشند آنچه با سرمایه‌های تخصیص داده شده به آنها صورت می‌گیرد چه می‌شود. اینکه فردی که قالبش در حد و اندازه مشاور هم نیست و بیاید در حوزه اجرایی دخالت کند، از بیچارگی و بدبختی استان ماست که مدیران قابلش خانه‌نشین و گوشه‌نشین شده‌اند و دیگرانی که بزرگ‌ترین هنرشان سیاه کردن این و آن و آوردن این آقا و فلان آقا است، تصمیم‌گیر باشند.
روز گذشته آمارهای صادر شده توسط دو استانداری بوشهر و هرمزگان – به‌عنوان دو استان ساحلی – را با هم مقایسه می‌کردم. وقتی در آمار ما بیش از 1500 بچه‌طرح به‌عنوان طرح عمرانی تعریف شده‌اند و در استان بغلی هم از این دست‌طرح‌ها به‌عنوان خدمات یاد شده‌اند، خود به‌خود یادم به راستگویی و شفافیت می‌افتاد که دولت آقای روحانی در آن داد سخن داده و می‌دهد.
شک نداریم که نه آقای روحانی و نه هیچ فردی در حوزه کلان کشور از اتفاقاتی که در استان بوشهر روی می‌دهد با خبر نیست، اما چشم و گوش دولت باید بیش از این باز باشد که به چه حسابی بنام وی آمار صادر می‌کنند تا جایگاه دولت پایین بیاید؟ دولت آقای روحانی نباید حواسش به این مساله باشد که چه کسانی دارند آبرویش را می‌برند و مردم را به آن بی‌اعتماد می‌کنند؟
البته پرداختن به همه این آمار در توان این نوشته کوچک نیست و باز هم توصیه می‌کنیم که آن را به چشم خریدار بخوانید و اندکی به حال نزار این روزهای استان افسوس بخورید که تا چه اندازه جایگاه‌ها پایین آمده است. روز گذشته با یکی از فرمانداران پس از مدت‌ها صحبت می‌کردم، بنده خدا دلم به‌حالش می‌سوخت که نمی‌دانست از دست آقایان باید چه کند. فقط دلش خوش بود که فرماندار است. تا این استان بخواهد خودش را بازیابی کند و از این مرحله سخت عبور کند، روزهای طاقت‌فرسایی خواهد داشت و تاوان همه آن را هم بدون شک مردم ساکت و عموما به دور از حاشیه استان پرداخت خواهند کرد.
