زمان تعیین شده برای مدیرانی که قصد ورود به انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی را داشتند، شامگاه چهارشنبه به پایان رسید و در استان ما هم یک نفر که مدیر بود برای حضور در عرصه انتخابات استعفا داد و دو تن از مشاوران استاندار نیز به همین منوال رفتند. یک مشاور استاندار که سال گذشته استعفا داده بود، بار دیگر نامش به میان آمد، اما استعفای او به‌خاطر انتخابات نبود و اختلافات عمیق و شدید او با شخص سالاری جدایی مجید حسینی کنگانی را در پی داشت.

اما چهارشنبه شب، خبری بدون آنکه روی خروجی سایتی برود، در شبکه‌های اجتماعی به‌سرعت دست‌ به دست شد، خبر حکایت از استعفای یکی از مدیران کل استانداری داشت. از همان ابتدا هم مشخص بود که این استعفا مجازی بوده و دروغی بیش نیست و اهداف خاصی پشت آن قرار داد. این مدیرکل که به قول خودش اکنون یکی از ژنرال‌های استانداری است، چند جایی صحبت از استعفا داده بود، اما بر کسانی که او را می‌شناسند آشکار بود که عرضه استعفا را ندارد و نمی‌تواند از پست فعلی‌اش دل بکند.

حال سوال اینجاست که این سیاست چرا و چگونه باید در پیش گرفته شود و هدف از آن چیست؟ نامبرده در برخی از مجالس گفته بود که قصد استعفا و کاندید شدن برای انتخابات را دارد، اما آنهایی که هدایت او و برخی دیگر از مدیران دولت فعلی را در دست دارند، دستور به ماندن وی در سمت فعلی داده تا سیاست‌های خود را از نزدیک پیگیری کنند.

سال گذشته و هنگام تجمع دلواپسان در مقابل استانداری هم پیامی در شبکه‌های اجتماعی مبنی بر احتمال تجمع مردمی در مقابل استانداری منتشر شد که منشا این پیام‌ها از همان ابتدا هم مشخص بود و عملاً مردم چنین درخواستی نداشتند و صرفاً یک سیاست تبلیغی بود تا پس از آن بیانیه‌ای صادر شود و از مردم بخواهد تا تجمع نکنند.

ما توقع داریم که سیاست تحمیق مردم توسط کسانی که مهمترین حضورشان در ستاد روحانی خوردن یک استکان چایی است، به‌پایان برسد. اینکه از فضای به‌وجود آمده برای کسب شهرت  استفاده شود – که بسیار هم می‌شود – امر ناپسندی است که متاسفانه به‌کرات در استان ما به‌وسیله کسانی که مدعی هستند، در پیش گرفته می‌شود.

انتظار ما از دولت تدبیر و امید آن است که نظارت بیشتری بر مدیران خود داشته باشد، احترام به افکار عمومی، احترام به شخصیت انسان و کرامت انسانی که آقای روحانی بارها بر آن تاکید کرده‌اند در استان ما وعده گمشده‌ای است که ای کاش می‌شد ردی از آن پیدا کرد.

ما انتظار تغییر افراد و رفتارهایشان را نداریم چرا که این افراد شخصیت‌شان شکل گرفته است و تنها راه نجات جامعه و دولت از چنین افرادی، کنار گذاشتن آنها است تا همانگونه که در دنیای مجازی برای ورود به‌عرصه انتخابات استعفا می‌دهند، از سمت خود کنار گذاشته شوند تا اگر جسارت دارند، واقعا وارد چنین میدانی گردند نه اینکه از تریبون‌های عمومی و دولتی برای معرفی خود بهره بگیرند.