سلامت استان و ایدز

بامداد جنوب- عیسی صفوی:

ایدز ازجمله مشکلات و مسائل حوزه سلامت اجتماعی کشور است. این سندرم یا بخوانید بیماری، سیر صعودی دارد و این به معنای هشدار است. داشتن یک تابلوی مشخص و شفاف از بیماری در استان کمک زیادی به متوقف کردن سیر بیماری در استان می‌کند. معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی متولی و رصدگر ایدز در استان است. این معاونت به تنهایی نمی‌تواند در متوقف کردن این بیماری موفق شود چرا که عوامل اجتماعی، اقتصادی و بین‌بخشی سهمی اساسی در گسترش بیماری دارند اما سایر سازمان‌ها همراهی لازم را انجام نمی‌دهند. در گام اول باید به تفکیک، شاخص‌هایی چون؛ میزان تخمین مبتلایان به ایدز در استان، تعداد بیماران شناسایی شده در استان، طیف سنی مبتلایان استان، تعداد افرادی که تا بحال جان خود را از دست داده‌اند، استخراج و اعلام شود. همچنین به سوال‌هایی چون سهم «اعتیاد»، «رابطه جنسی» و سایر راهها در انتقال بیماری در استان به چه میزان است؟ زنان و مردان استان به تفکیک چه میزان درگیر هستند؟ پسخ داده شود.

به یاد داشته باشیم که بنا به تعهد بین‌المللی که داده‌ایم باید در دو سال آینده، 90 درصد «مبتلایان» را شناسایی، 90 درصد را جهت «کنترل و انتقال» مدیریت و مهار کرده، و 90 درصد را «درمان» کنیم. در حال حاضر این ارقام در استان به چه میزان است؟ آگاهی از ارقام و آمار فوق کمک شایان توجهی به آگاه‌سازی شهروندان جهت همکاری می‌کند. استفاده از سمن‌های سلامت در این راستا کمک کننده خواهد بود. مثلث «سمن‌ها»، «خیریه‌ها»، «‌ارتباطات بین‌بخشی» کمک‌کننده به مدیریت مشکل ایدز در استان خواهد بود اما در ارتباط با سمن‌ها باید گفت این نهادهای مردمی می‌توانند در هر سه قسمت کمک کننده باشند. هم در بخش شناسایی بیماران، هم جلوگیری از انتقال و هم درمان. سمن‌ها‌ی سلامت در کنار خیریه‌های سلامت می‌توانند به این بیماران کمک کرده باعث انتقال بیماری نشوند. کارکرد خیریه‌ها در کمک‌های مالی و غیر مالی به این دسته ازبیماران حیاتی می باشد. قسمت زیادی ازکمک خیرهای سلامت می تواند صرف آموزش و شناسایی بیماران مبتلا به ایدزشود. شناسایی این بیماران گام اول و اساسی برای دو گام بعدی خواهد بود. در این راستا باید به سمن‌های سلامت استان ماموریت داده شود تا در این بخش فعال شوند. این سمن‌ها باید در سطح استان، بیمارانی که معاونت بهداشتی قادر به شناسایی آن نشده است، شناسایی کنند. برای این کار باید آموزش‌های لازم به سمن‌های سلامت داده شود. این آموزش‌ها کمک خواهد کرد این بیماران با دقت و سرعت شناسایی شوند.

 شناسایی نکردن این بیماران در استان پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و درمانی به همراه خواهد داشت. دانشگاه علوم پزشکی به تنهایی قادر به شناسایی 90 درصد این بیماران نخواهد بود. شاید بتواند 90 درصد را درمان کند اما قادر به جلوگیری از انتقال 90 در صد آنها هم نخواهد شد.

برای شناسایی و جلوگیری از انتقال بیماری به جد به سمن‌ها نیاز است. در حوزه درمان به خیریه‌ها بیشتر نیاز داریم. در کنارخیریه‌ها و سمن‌ها برای تغییر سبک زندگی و اصلاح روش زیست به عوامل اجتماعی و اقتصادی مرتبط با بیمارها نیاز است. اداره «مولفه‌های اجتماعی سلامت» معاونت اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی استان در این راستا آمادگی هرگونه کمک و یاری را دارد. آموزش دانش‌آموزان دبیرستانی در این راستا اساسی است. سمن‌های سلامت در کنار اداره مولفه‌های اجتماعی پیشگام در این راستا خواهند بود. 

"دکتری سلامت و رفاه اجتماعی و رئیس دبیرخانه سلامت و امنیت غذایی استان"