خانه به دوشان دوره‌گرد شهر را محاصره کرده‌اند

بامدادجنوب- هدی خرم‌آبادی:

افتتاح فلان کافه و فلان غذاخوری یکی از خبرهایی است که این روزها در جای‌جای بوشهر بسیار نمود داشته است. کافه‌ها و غذاخوری‌هایی که در فاصله چند قدمی یکدیگر افتتاح می‌شوند، این سوال را به ذهن متبادر می‌کند که مگر بوشهر چقدر جمعیت دارد که کافه‌ها، بستنی‌فروشی‌ها و آش‌فروشی‌ها، بیرون‌برها و غذاخوری‌ها همجوار یکدیگر بنا می‌شوند؟ آیا چنین کسب و کارهایی با چنین شرایطی برای صاحبان و مالکان آنها درآمدزایی دارد؟ از طرف دیگر هر چند که کارشناسان بهداشت و مسوولان متخصص در خصوص سلامت و بهداشت مکان‌های عمومی هشدار می‌دهند، آیا نظارت کافی و لازم بر این‌گونه عرضه کنندگان که با سلامت و بهداشت مردم در ارتباط هستند، وجود دارد؟ 

هر چند که مدتی زمزمه عرضه قلیان‌های میوه‌ای (قلیان یکی از این اقلام است) در کافه‌ها نقل محافل بود و همگان اذعان دارند که چنین موضوعی دور از ذهن نیست، نکته قابل تامل این است که این کافه‌ها و دیگر اماکن این‌چنینی بر چه اساسی مجوز می‌گیرند؟ 

به نظر می‌رسد در بوشهر به‌سبب کمبود مکان‌های تفریحی، «کافه‌چی بودن» نخستین گزینه هر فردی است که به‌دنبال راه‌اندازی یک کسب و کار است. ازدحام کافه‌ها و بیرون‌برها بوشهر را در محاصره‌ و انحصار این مکان‌ها قرار داده است، به‌گونه‌ای که می‌توان با توجه به همین نمود شهری، نامی دیگر را همچون «بوشهر؛ شهر کافه‌ها» برای بوشهر انتخاب کرد. کافه‌ها و بیرون‌برها در یک طرف و غذافروشی‌های دوره‌گرد در طرف دیگر، شهر را چنان در آغوش کشیده‌اند که در نگاه نخست زیبایی‌های شهر کمتر دیده می‌شود. این در حالی است که این مساله تنها مختص به شهر بوشهر نیست. در دیگر شهرهای استان نیز فلافلی‌ها و جیگری‌ها مشغول کسب و کار خود هستند. گناوه یکی از مناطق استان بوشهر است که از ازدحام این فروشنده‌های دوره‌گرد فلافل و جیگر جای سوزن انداختن در شهر نیست. مساله نگران‌کننده اما اینجاست که بهداشت این غذافروشی‌های دوره‌گرد به‌ویژه در گناوه وضعیت مطلوبی ندارد و از طرف دیگر شهروندان شب‌هنگام با رفتن به ساحل دریا که نخستین و اصلی‌ترین جاذبه گردشگری استان است، از این فروشنده‌ها خرید می‌کنند. 

در همین راستا، به گزارش ایرنا، رئیس شبکه بهداشت و درمان گناوه گفت: براساس مصوبه شورای سلامت و امنیت غذایی شهرستان، فروشندگان دوره‌گرد غذای گرم خانگی در قالب طرح ضربتی از سطح معابر به‌ویژه بازار جمع‌آوری شدند.

علی زکی‌زاده روز گذشته با بیان این‌که این طرح با هماهنگی دادستان عمومی و انقلاب و با همکاری واحد اجرائیات شهرداری، اتاق اصناف و نیروی انتظامی پس از اخطاریه کتبی در سه مرحله ازسوی واحد بهداشت محیط و حرفه‌ای شهرستان اجرا شد، گفت: در اجرای این طرح تا کنون بیش از 130 دست غذا جمع‌آوری شده است.

زکی‌زاده با بیان این‌که تامین سلامت غذایی مردم از اهداف اصلی این شبکه است، افزود: افراد متخلفی که به اخطاریه‌های کتبی واحدهای بهداشت محیط شبکه بهداشت و درمان شهرستان توجهی نکرده و سلامت مردم را به خطر بیندازند، به مراجع قضائی معرفی و طبق قانون با آنها رفتار می‌شود.

مسوول واحد بهداشت محیط و حرفه‌ای شبکه بهداشت و درمان گناوه نیز با اشاره به این‌که شهروندان از خرید غذای گرم از طریق دستفروشان دوره‌گرد بجد خودداری و از رستوران‌ها و مراکز تهیه غذای بیرون‌بر مجاز که در سطح شهر از طرف بازرسان بهداشت محیط پایش و نظارت می‌شوند اقدام به تهیه کنند.

حسن ذبیحی ضمن تاکید بر این‌که احتمال بروز و شیوع بیماری از معضلات و زیان‌های استفاده از مواد غذایی گرم از سوی دوره‌گردان است که در این ارتباط به عموم مردم به‌ویژه دانش‌آموزان مدارس نیز اطلاع‌رسانی شده است، یادآور شد: شهروندان در صورت مشاهده هر گونه مشکلات بهداشتی در مراکز تهیه و عرضه مواد غذایی می‌توانند با تلفن 190 تماس بگیرند.

همه از غیر بهداشتی بودن و ضرر و زیان غذافروشی‌های دستفروش و دوره‌گرد می‌گویند، همه از لزوم جمع‌آوری آنها می‌گویند اما هیچ‌کس خبر از نان‌آوری ندارد که تنها راه درآمدش و تنها فنی که بلد است از طریق آن هزینه عیالش را دربیاورد، همین حرفه است. هیچ‌کس از جمع‌آوری و ساماندهی سخنی نمی‌گوید، در صورتی که ساماندهی این دوره‌گردها از رسیدگی به مبلمان شهری و آویزان کرد زیورآلات به شهر واجب‌تر است، چراکه با فقر و نداری سر و کار دارد و فقر و نداری با آسیب‌ها و بزه‌های اجتماعی ارتباط دارد. هیچ‌کس نمی‌پرسد هی فلانی از اینجا رفتی کجا می‌روی و چگونه پول درمی‌آوری؟ شاید برخی بگویند مگر شهرداری چقدر هزینه دارد که حالا در اندیشه ساماندهی فروشنده‌های دوره‌گرد هم باشد اما باید با مشورت گرفتن از کارشناسان و دخیل بودن همه نهادها از جمله بهداشت و درمان و نظارت همیشگی توصیه‌های بهداشتی را به آنها داد و مواد غذایی آنها را با کنترل  نظارت تهیه کرد و همانند همان کاری که برای دستفروشان انجام می‌شود راهی برای ساماندهی آنها پیدا کرد، دست کم برای آنهایی که بیش از دیگران به آن  محتاجند.