کریم جعفری:
عملیاتی که از دو روز پیش تروریستها در درعا برای کنترل محله المنشیه شروع کردهاند، دلایل و عوامل متعددی دارد. در گزارشهای کوتاهی که در مورد این حملات نوشتیم، به برخی موارد مطرح اشاره کردیم اما اینکه چرا تروریستها در این بازه زمانی و با توجه اطمینان از شکست حمله داشتند، دست به چنین کاری زدند، عوامل متعددی دارد.
بهعنوان نخستین عامل باید گفت گروههای تروریستی فعال در جنوب سوریه با آنهایی که در شمال این کشور فعالیت دارند به لحاظ ماهیت و تفکر متفاوت هستند. آنها تحت نفوذ کامل سعودی، قطر، رژیم صهیونیستی و امریکا قرار دارند و هر تحرک آنها را باید به خواستهها و مطامع آنها باید مرتبط دانست. بر اساس این تحلیل، باید گفت که آنچه در درعا روی داد در واقع مقدمهای برای غیرممکن کردن مذاکرات آستانه2 است که قرار است به زودی برگزار شود.
عامل دوم به اردن بازمیگردد. در دیدار مقامات اردنی و روسی، سران امان قول دادند که جبهه جنوبی را با مسوولیت خود آرام کنند. این درخواست اواخر هفته گذشته به سرکردههای گروهکهای تروریستی منتقل شد، مسالهای که عموما با مخالفت سعودیها و قطریها و تا اندازه بسیاری صهیونیستها مواجه شد. در واقع این حمله دهن کجی بزرگی به خواست طرف اردنی برای تعهد گروههای مسلح به آتشبس بوده است.
مخالفت با درخواست اردن باعث شد پس از شروع درگیریها و با وجود زخمیهای بسیاری که روی دست تروریستها ماند، همه تلاشها برای ورود آنها به خاک اردن ناموفق ماند. تا این لحظه هنوز مرزهای اردن بر روی تروریستها بسته است و رایزنی طرف قطری و سعودی هم نتوانسته سران امان را راضی به بازگشایی مرز کند. این در حالی است که گفته میشود که همه بیمارستانهای صحرایی تروریستها در حملات هوایی ارتش نابود شدهاند.
بهعنوان سومین عامل باید تاکید کرد که تروریستها خواهی نخواهی باید تن به نتایج نشست آستانه میدادند که یکی از مشارکتکنندگان آن اردن است. تروریستها برای آنکه خطوط تماس جدیدی را به ارتش سوریه در محله المنشیه که بر همه مناطق اشغالی اشراف دارد، تحمیل کنند، دست به این عملیات زدند. در واقع این حمله یک خودکشی برای تروریستها بود چرا که تلفات آنها بسیار زیاد است و با این وجود بر تداوم درگیریها اصرار دارند.
عامل مهم بعدی به شرایط حاکم بر استان درعا باز میگردد. مردم درعا همیشه در طول تاریخ وفاداری بسیار زیادی به دولت مرکزی داشتهاند و برخی از مقامات ارشد دولتی سوریه از این استان برخواستهاند و جنگ در طول شش سال گذشته آنها را خسته کرده است. آرامش یک سال گذشته باعث شده تا مردم تداوم آن را بخواهند، مسالهای که گروههای تروریستی مانند جبهه النصره به شدت با آن مخالفت بوده و هستند.
با این رویکرد باید گفت که در حال حاضر در سوریه جریانها و کشورهای مختلفی در تلاش هستند تا با ناامن کردن مناطق مختلف این کشور و سپس مذاکره با دمشق خود را بر سر میز مذاکره برسانند، دقیقا همان کاری که ترکها در شمال سوریه کردند و اردنیها هم با مشق کردن روی دست آنها عملا در نشست بعدی مذاکرات آستانه حضور دارند. با این وجود، بهنظر نمیرسد این سیاست در ایستگاههای بعدی جواب دهد چرا که همه شاخصهها بیانگر آن است که ارتش سوریه درنظر ندارد به این سادگی امتیاز دهد.