بامدادجنوب- مریم خوئینی:
چند روز دیگر نام‌نویسی کاندیداهای انتخابات شورای اسلامی شهر و روستاها آغاز خواهد شد. به‌نظر می‌رسد در این دوره شاهد حضور چشمگیر جوانان در این عرصه باشیم. جوانانی که شاید این رویداد اولین تجربه انتخاباتی‌شان باشد. با این حال اتفاقاتی که در شوراهای شهر فعلی رخ داد، ممکن است کمی اعتماد کردن به جوانان را دشورا کند. حسین صداقت فعال دانشجویی دانشگاه خلیج فارس در گفتوگو با بامداد جنوب در این‌باره گفت: حضور جوانان در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی امری واجب و با اهمیت است و این کمبود همواره در فضای سیاسی و اجتماعی احساس می‌شده که به جوانان اعتماد شود و امکان اثرگذاری به آنها داده شود.
صداقت این مساله را به خودی خود اتفاق مثبت و مبارکی دانست اما تاکید کرد نکته حائز اهمیتی که وجود دارد این است که جوان بودن به تنهایی نمی‌تواند شایستگی و صلاحیت حضور در شورای شهر را به افراد ببخشد، مسلما توانایی و دانش تخصصی، پرونده سیاسی و اجتماعی مناسب و پاک و ... عوامل مهم‌تری هستند که هر کاندیدا اعم از جوان یا پیر باید داشته باشند. آنچه از گوشه و کنار درباره جوانانی که قصد کاندیداتوری دارند شنیده می‌شود، به هیچ وجه مثبت نیست و این افراد عموما پارامترهای دیگری که لازمه حضور موثر و مثبت است را ندارند.
مهدی فخرایی یکی از جوانان فعال سیاسی و مدنی نیز در گفتوگو با بامداد جنوب، گفت: شاید اصلی‌ترین سوال این باشد که هدف از شکل‌گیری شوراها چه بوده و ما چه هدفی را دنبال می‌کنیم؟ جامعه بی‌هدف و بی‌مقصد هرگز به نتیجه نمی‌رسد.
به گفته فخرایی شوراها بر اساس اصل ایجاد مشارکت و جلب همکاری مردم تشکیل شد اما به محلی برای دعواهای سیاسی و تمرکز منازعات قومی و طایفه‌ای و محله‌ای تبدیل شده است. قرار بود با تشکیل یک نهاد مسلط و آگاه به امور تخصصی شهرداری و نیز اداره شهر در همه سطوح و شئون، مانع از انحراف نهادها و سازمان‌های مرتبط با حوزه شهری باشد لکن آنچه در عمل دیده شد، انحراف شوراها از وظایف اصلی خود و شکل‌گیری منازعات جدید و جبهه‌های نو و اتفاقات ناخوشایند بیشتر بود. همین امر علت اصلی یاس عمومی نسبت به شوراها و تغییرات گسترده هر دوره نسبت به دوره قبل و نیز انگیزه‌ای است برای افراد و چهره‌های تازه جهت حضور و کاندیداتوری در انتخابات اما مساله اصلی این است که چه کسانی و به کدام دلیل و با چه شاخص‌هایی مناسب‌تر هستند.
فخرایی با بیان این‌که جوانان معمولا و صرفا به‌دلیل جوانی و شاید به‌خاطر نیرو و انرژی و این تصور نه چندان درست تفکرات تازه و بهتری دارند مورد اقبال مردم واقع می‌شوند، گفت: تجربه نشان داده است که برخی از جوانان فاقد کارایی و تخصص و تجربه لازم هستند. خیلی از جریان‌های سیاسی نیز صرفا در راستای جلب نظر و آراء مردم، اقدام به گنجاندن نام تعدادی از افراد جوان در لیست‌های خود می‌کنند مشابه آنچه که در انتخابات پیشین شورا در خصوص ورود ورزشکاران و هنرمندان در لیست برخی از جریانات سیاسی رخ داد و اکنون که مردم از عملکرد این افراد رضایت ندارند و از طرفی، افراد باتجربه و مشایخ معتمد شهرها نیز در تحقق وعده‌های شان ناکام بوده‌اند، گزینه‌های جدید و آزموده نشده در این عرصه، زنان و جوانان هستند.
وی یکی از علل شکل‌گیری این موج فراگیر را ناکامی و شکست جریانات مختلف و گروه‌های متعدد در ادوار پیشین دانست و تصریح کرد: در این دوره شاهد ورود تعداد بیشتری دختران و پسران جوان نسبت به سایر اقشار و گروه‌های سنتی خواهیم بود و صرفا به استناد این قاعده که به‌علت ارائه نشدن آموزش‌های لازم به افراد در سال‌های گذشته و استفاده از فرصت چهار ساله اول جهت کسب دانش و تجربه اولیه اگر این فرصت در اختیار افراد جوان قرار بگیرد یقینا فرصت بیشتری برای استفاده از تجارب و خطاهای آزموده شده در آینده خواهند داشت.
فخرایی در پاسخ به این سوال که آیا جوانان در این دوره می‌توانند اعتماد جامعه را جلب کنند، گفت: جوانان امروز هم مثل جوانان دیروز قادر خواهند بود اعتماد مردم را برای یک دوره جلب کنند اما این از نظر مدیریتی خیلی واجد اهمیت نیست. آنچه اهمیت دارد این است که آیا جوانان قادر خواهند بود در طول چهار سال این اعتماد را حفظ و نظر مساعد مردم را جلب کنند و وعده‌های انتخاباتی خود را محقق کنند و تغییرات بنیادی در ساخت و ساختار شهرداری و شهر به‌وجود آورند و یا همچون ادوار گذشته صرفا شاهد طرح وعده‌های مختلف و متعدد و زیبا خواهیم بود و چهار سال حسرت و کدورت و ناکارآمدی و سراسیمگی و آشفتگی را پشت سر خواهیم گذاشت.
وی ادامه داد: با توجه به آنچه از جامعه می‌توان دید و اشکالات متعدد سیستم آموزشی و نبود استراتژی مشخص مدیریتی و فقدان برنامه‌های اجرائی مستند و متقن و مطالعات کارشناسی شده در کشور و مدیریت شهری و نا آگاهی عمومی و نداشتن درک و شناخت درست مردم از وظایف و کارکردهای شورا؛ حتی با وجود تغییرات اساسی و تزریق نیروی جوانی و حضور جوانان شاداب و پرانرژی در شوراها هیچ تغییری را در چهار سال پس از آن شاهد نباشیم.
جامعه‌ای که برای فرداهای پیش رو هیچ نقشه راهی ندارد همچون مسافری بی‌هدف همراه با هر کاروانی به هر سو خواهد رفت و تغییر در ساربان نیز تغییری در سرنوشت آن جامعه ندارد. شوراها و شهرداری‌ها در چهار دوره گذشته بیش از آن‌که همچون یک متخصص و گروه با برنامه و هدف مشخص به سوی مقصدی معین در حرکت باشند، همچون طبیبی منتظر در مطب فقط منتظر ورود مشکلات و بیماری‌ها بوده‌اند و دریغ از درمانی کارساز و نسخه‌ای شفابخش. قبل از هر چیز بهتر است نظام مدیریتی کشور برای جلوگیری از بروز لطمات بیشتر و آسیب‌های جبران‌ناپذیر به ساختار جامعه دست به تغییر در روش‌ها بزند و با به‌کارگیری جوانان و ارائه آموزش‌های لازم، کار مردم را در انتخاب بهتر و صائب اعضای شورا در آینده نزدیک؛ آسان کند و مردم نیز با کنار گذاشتن شاخص‌های بی‌ارزشی همچون جنسیت و سن و تعلقات سیاسی؛ افرادی را برای تصدی این موقعیت برگزینند که تجربه و دانش لازم را برای تدوین برنامه‌های درست و نظارت بر عملکرد شهرداری‌ها داشته باشند. هیچ راهی بهتر از آگاهی و دانش برای رسیدن به توفیق در ساختن فردایی بهتر وجود ندارد.
لینک کوتاه:
گزارش خطا
پسندها: ۰
نظرات بینندگان