رئیسجمهور روز گذشته در همایش گرمیداشت هفته قوه قضاییه که در سالن اجلاس سران برگزار شد، در سخنان مبسوطی بیان کرد که شامل موارد متعددی میشد. آنچه حجتالاسلام حسن روحانی در این نشست گفت، قابلیت یک بار مطالعه دقیق دارد. بهویژه جایی که با یک خوانش سریع از تاریخ 40 سالگی انقلاب اسلامی، یک نتیجهگیری خاص و مبرهن کردند. این خوانش در واقع از یک آشنایی کامل با تحولات جامعه ایرانی و مقتضیات آن ناشی میشود.
در بخشی از سخنان روحانی آمده است:
«جنگ تحمیلی تمام شد ولی آثار جنگ باقی مانده و از نظر حقوقی، آثار جنگ تمام نشده است. هنوز رود اروند لایروبی نشده است. هنوز تمام ابعاد قرارداد ۱۹۷۵ اجرایی نشده است. وقتی تا خواستیم انقلاب را مستقر کنیم جنگ شروع شد و تا خواستیم آرامش را در کشور مستقر کنیم، تحریم را به ما تحمیل کردندو البته شاید هدف از تحریمها تحمیل جنگ دیگری بود. در سال ۸۲ میخواستند ما را به شورای امنیت ببرند. همان زمانی که آمریکاییها میخواستند به ایران یا عراق حمله کنند. در نهایت به ما تحریم را تحمیل کردند. در زمان تحریمها و جنگ مردم پشت نظام را خالی نکردند، جنگ و تحریم آثاری دارند و زمان میبرد تا آثارش از بین برود. از آغاز دولت یازدهم در شرایطی هستیم که اگر همه دست به دست هم بدهیم میتوان با پایان قرن، تا حد زیادی مشکلات گذشته را حل و فصل کنیم. حل برخی از مشکلات مورد خواست بدخواهان و دشمنان انقلاب نیست. آنها هر روز داستانی را برای ما میسازند و از هر داستانی، سریالی را برای ما تولید میکنند و هر سریالی پشت سریال دیگر.»
با توجه به آنچه رئیسجمهور گفته و در فضای پیرامونی هم میتوان آثار آن را به چشم دید، کشور ما از ابتدای انقلاب تاکنون در یک جنگ 40 ساله به سر میبرد. متاسفانه برخی نمیخواهند این جنگ را ببینند و فکر میکنند جنگ فقط گلوله و موشک و بمب است. جنگ دامنه گستردهای از برخوردها را دارد، جایی که دشمن بدون شلیک حتی یک گلوله حریف را از پا در میآورد. دشمن پس از هشت سال جنگ ویرانگر، پس از تخلیه کردن همه داشتهها و انرژی کشور که با شهادت دهها هزار جوان رعنا و ویرانی بسیاری از زیرساختهای ایران به پایان رسید، فاز دون نبرد دامنهدارش را شروع کرد.
متاسفانه در ایران کسی نمیتواند این مساله را باور کند که این جنگ به این سادگی تمام نمیشود. آلمان و ژاپن را در جنگ جهانی دوم آنچه نابود کرد، تحریم بود. امریکا با اتخاذ سیاست تحریم نفتی ژاپن و آلمان همه صنایع این دو کشور را از کار انداختند، وگرنه در حوزه نظامی همه میدانند که در اوکیناوا و آیوجیما ژاپنیها دمار از روزگار امریکاییها در آوردند و اگر در نبرد آیندهوون که زرهی متفقین در برابر تایگرهای آلمانی به آهنقراضه تبدیل شدند، ارتش هیتلر فقط سه کیلومتر دیگر پیشروی میکرد تا به میلیونها گالن بنزین برسد، پاریس را بار دیگر اشغال میکرد.
به نظر میرسد که رئیسجمهور خیلی خوب مساله را فهمیده است و جریانهای قدرتطلب و اقتدارگرا در کشور نمیخواهند این نکات را درک کنند. هر چند ما از بروز درگیریها و دعواها میان قوا ناراحت هستیم و آن را به ضرر مردم و ایران عزیزتر از جان میدانیم، ولی تنها راه نجات را هم احترام به خواست ساکنان ایران میدانیم که به چه کسی رای دادهاند.