
بوشهر، استانی با بیش از 700 کیلومتر ساحل در امتداد خلیجفارس، داشتن دهها بندر تجاری و صیادی، داشتن بزرگترین تاسیسات صنعت نفت کشور، داشتن بزرگترین نخلستان کشور، داشتن بزرگترین اسکله صادراتی نفت کشور، تامینکننده بخش عمدهای از نیازهای کشور در حوزههای نفت و گاز و.... چند صباحی است که دچار یک مشکل بغرنج شده، مشکلی که مسوولان خود بهتر از همه خبر دارند، اما مثل اینکه آنها نسبت به این مساله بیتفاوت بوده و دوست هم ندارند به آن اشاره کنند.
عمده درآمد استان بوشهر از دریا به دست میآید، دریا تنها جایی است که بوشهریها به سادگی به آن دسترسی دارند. هر چند به دلیل نبود برنامههای کلان در حوزه تقویت صیدگاههای ماهی و میگو برخی از صیادان میگویند که با مشکل کمبود صید مواجه شدهاند، اما همه طرحهای خردی که استاندار فعلی بهزعم خود برای حل مشکل تهلنجی از مطرح کرد، رسیدن به نقطه صفر بود.
بر خلاف آنچه که او و دو سه نفر از سمپاتهای تلگرامی و اینستاگرامیاش مدعی شدهاند، برنامه ارائه شده برای حل مشکل تهلنجی بسیار فاجعهآمیز است و مشخص نیست که هدف از تدوین و تصویب آن چه بوده است. در حالی که از یک سمت بوشهریهایی که عمده معیشتشان با دریا است دچار یک بحران سخت و سنگین شده و روز به روز فقیرتر میشوند، بهنظر میرسد ناتوانی مدیریت استان در تعامل با مرکزنشینان و انتقال دغدغههای مردم به آنها مشکل را دوچندان کرده است.
در حالی که عمده درآمد بوشهریها از دریا است، ناتوانی آنها در تجارت کوچکشان بر بازار کل استان تاثیرگذار بوده است. بانکهای استان که فقط به افراد خاص و سفارششده وام میدهند نیز به تجار بوشهری برای تداوم تجارتشان کمک نمیکنند و حاضر به دادن وام نیستند. شما کافی است به مغازههای مختلف سر بزنید تا کسادی و رکود را که ناشی از بیپولی است مشاهده کنید. در طول چهار سال گذشته با رکود در فضای کسب و کار عملا بوشهر در رتبه آخر کشور قرار گرفت تا در زمینه ایجاد اشتغال پایدار هم بدون در نظر گرفتن حوزه نفت، در همین ردههای آخر جا خوش کند.
گمرکات استان هم از جمله مکانهایی هستند که روزانه هزاران جوان با ورود و خروج از آن و کارهای ترخیصکاری سعی میکنند امورات خود را بگذرانند. کافی است سری به این ترخیصکارها بزنید و از مشکلات آنها مطلع شوید. آنها این روزها مشکلی در داخل گمرک ندارند، کالاها به شکل قانونی و با سرعت خارج میشود و مشخص نیست چه دستی در کار است که مانع از تداوم زندگی و معیشت این جوانان میگردد.
آنها میگویند که اگر سال گذشته چهار صاحبکالا داشتهاند، امسال حتی یکی هم ندارند، چرا که صاحبان کالا و بار به جای بوشهر ترجیح میدهند به بنادر دیگر کشور بروند. وقتی میپرسیم که مشکل از گمرک است یا بندر، هیچکدام را مقصر نمیدانند چرا که به گفته آنها در همه بنادر کشور آسمان یکرنگ است و قوانین یکی است. فقط اینجا یک چیز تفاوت میکند، هر کالایی که از مرز قانونی کشور که همان گمرک باشد، خارج میشود تن ما و صاحب کالا میلرزد که مبادا قاچاق اعلام شود و از در گمرک تا زمانی که از استان خارج شود، هر لحظه امکان دارد که به بهانههای مختلف آن را گرفته و در حالی که همه مدارک گمرکی هم دارد، آن را قاچاق اعلام کنند.
آنها برای مثال، به توقیف دهها خودروی هیوندای در دو هفته پیش اشاره میکنند که همه از مرز قانونی وارد شده و کارهای گمرکی آن نیز انجام شده بود، اما به ناگهان آنها را به منتقل کردند و گفتند که قاچاق است!!
بامداد جنوب در همین زمینه تلاش دارد تا پاسخها و نظرات مسوولان امر را منتشر کند، در روزهای آینده تاثیر رفتن صاحبان کالا بر میزان درآمد استان را هم منتشر میکنیم و از بیتفاوتی مسوولان گلایه بسیار داریم.