الهام بهروزی:
انیمیشن یکی از هنرهایی است که از فضای هیجان‌انگیز، دیدنی و جذابی برای روایت بسیاری از سوژه‌ها برخوردار است. این هنر امروز در صنعت فیلمسازی بسیار پرکاربرد است و شاید در ظاهر بیشتر برای مخاطبان کودک یا نوجوانان مناسب به نظر می‌رسد اما به‌دلیل تصاویری زنده و خوش رنگ و لعابی که در آن جان می‌گیرد، به دنیای بزرگسالان نیز پا می‌گذارد و آنها را مسحور قصه و فضاسازی منحصربه‌فرد خود می‌کند.
انیماتورها در تولید آثار خود برای تاثیرگذاری بیشتر معمولا از تصاویر متحرک جانداری بهره می‌گیرند تا بدین طریق بتوانند سوژه انتخابی خود را در قالبی مناسب و با لحنی جذاب روایت کنند. این هنر امروز توانسته در سطح جهان خود را معرفی و مخاطبان بیشماری را به خود جذب کند.
در استان بوشهر نیز انجمن سینما جوانان استان به‌خصوص از بعد از روی کار آمدن عبدالرحمن برزگر بستر مناسبی را برای فعالیت انیماتورها فراهم کرده است. در این فضا هنرمندان بوشهری که از استعداد و خلاقیت زیادی در حوزه پویانمایی و فیلمسازی برخوردار هستند با پرداختن به آسیب‌های اجتماعی، آثار کم‌نظیری را در انعکاس سیمای کریه و سیاه این آسیب‌ها در سطح جامعه پدید آورده‌اند که افزون بر بعد هنری و زیباشناختی، از نظر اجتماعی و فرهنگی بسیار قابل تامل هستند.
این آثار که امروز مرزها را پشت سر گذاشته و نگاه بسیاری از جشنواره‌های بین‌المللی را به خود مشغول کرده‌اند. فیلمسازان بوشهری در این مدت نشان داده‌اند که در صورت وجود فضای مناسب توانایی تولید آثار هنری شاخصی را دارند؛ چراکه هم از تخصص و تجربه کافی برخوردارند و هم استعداد و خلاقیت کافی برای تولید آثار بامحتوا در قالب‌های جدید دارند. یکی از این هنرمندان دنیا کرم‌زاده است که در این سال‌ها با به تصویر کشیدن دغدغه‌هایش آثار باارزش هنری را آفریده که در نوع خود قابل تامل هستند. این هنرمند جوان با پرداختن به سوژه‌های چون جنگ، خانواده، کودکان و... به غنای هنر انیمیشن در استان بوشهر افزوده است.
دنیا کرم‌زاده، متولد 76، نویسنده، انیماتور و کارگردان انیمیشن است. این هنرمند تاکنون چند انیمیشن کوتاه به‌نام‌های «نوستالژیا»، «خانواده»، «پناه بده»، «به‌دنبال زندگی» و «گذار» را نوشته و کارگردانی کرده است. کرم‌زاده بارها در رویدادهای معتبر ملی و بین‌المللی در عرصه فیلم کوتاه و انیمیشن بارها درخشیده است که برخی از موفقیت‌های وی به این شرح است: برگزیده جشنواره بین‌المللی حقوق بشر ترکیه برای انیمیشن «خانواده»، برگزیده جشنواره ایرانیان فیلمساز سانفرانسیسکو برای انیمیشن «خانواده»، رتبه سوم عکاسی با دوربین جشنواره دانشجویی چابهار، رتبه اول جشنواره قرآن و عترت برای انیمیش «خانواده»، برگزیده جشنواره بین‌المللی نهج عراق برای انیمیشن «به‌دنبال زندگی»، برگزیده استعداد جوان در عکاسی جشنواره منطقه‌ای سینما جوان، رتبه دوم جشنواره رویش برای انیمیشن «پناه بده»، برگزیده جشنواره دانشجویان خلاق ژاپن برای انیمیشن «به‌دنبال زندگی»، برگزیده جشنواره صلح ایتالیا برای انیمیشن «پناه بده»، برگزیده جشنواره صلح ایتالیا برای انیمیشن «به‌دنبال زندگی»، برگزیده جشنواره ونژو چین برای انیمیشن «پناه بده»، برگزده جشنواره دانشجویی نهال برای انیمیشن «به‌دنبال زندگی»، منتخب کمیته بین‌الملل صلیب سرخ در جشنواره فیلم رشد برای انیمیشن «به‌دنبال زندگی»، دیپلم افتخار جشنواره فیلم رشد برای انیمیشن «به‌دنبال زندگی»، جایزه ویژه جشنواره فیلم‌های نوجوان ایران (المپیاد فیلمسازی) برای انیمیشن «به‌دنبال زندگی»، رتبه اول جشنواره فرهنگی هنری دانش‌آموزی برای انیمیشن «به‌دنبال زندگی»، برگزیده جشنواره خوارزمی برای انیمیشن «گذار»، رتبه سوم جشنواره فرهنگی هنری دانش‌آموزی برای انیمیشن «گذار»، برگزیده جشنواره منطقه‌ای برای انیمیشن «به‌دنبال زندگی» و...
وی داوری جشنواره فیلم کوتاه رشد در سال 96 را در کارنامه هنری خود دارد. گفت‌وگویی را با دنیا کرم‌زاده انیماتور و فیلمساز موفق بوشهری صورت داده‌ایم که در ادامه می‌آید.
خانم کرم‌زاده چطور شد که وارد دنیای انیمیشن و فیلمسازی شدید و چه عاملی باعث شد که در این دنیا بمانید؟
بهترین سرگرمی من در کودکی نقاشی کردن و حرف زدن جای آنها بود، تا اینکه بزرگ‌تر شدم و متوجه شدم با دنیای انیمیشن یک تصویر فقط نمی‌تواند ثابت باشد، با جادوی انیمیشن می‌شود به آن جان داد و به حرکت در آورد؛ دنیای انیمیشن خیلی دنیای شیرینی است که هر ناممکنی را می‌شود در آن ممکن کرد و فکر کنم هرکسی واردش بشود دل کندن از آن براش دشوار هست.
در سوژه‌یابی آثارتان از چه منابعی الهام می‌گیرید و سناریوی پایانی چطور مخاطب را درگیر خودش می‌کند؟
فیلمنامه‌های من دغدغه‌های روزمره زندگی من بوده است، من هیچ‌وقت جنگ را تجربه نکردم؛ اما در یک خانواده جنگ‌زده بزرگ شدم. پدرم هر شب جای قصه‌های کودکانه از خاطرات جنگ می‌گفت، مادرم از جدایی‌های جنگ می‌گفت. من حتی در محله جنگ‌زده بزرگ شدم و هر روز تاثیر جنگ را بیشتر و بیشتر حس کردم که چقدر این پدیده شوم می‌تواند وحشتناک باشد. من نمی‌دانم چقدر آثارم مخاطب را درگیر کرده؛ ولی اگر این‌طور بوده حتما به این دلیل است که فیلمنامه‌ها و دغدغه‌هایم واقعی و تاثیرگذار بوده است.
شما تاکنون بیش از پنج اثر ارزشمند خلق کردید که هر کدام توانسته در رویدادهای ملی و بین‌المللی بدرخشد، از دید خودتان شاخصه‌هایی که موجب دیده شدن کارتان شده، کدام است؟
اولین چیزی که باعث جذب مخاطب به هر اثر می‌شود محتوای آن است؛ بنابراین بهتر این است که در کنار محتوای خوب یک اجرای خوب هم باشد، از این رو، من خیلی سعی کردم در آثارم این دو موضوع را جدی بگیرم و برای هرچه بهتر شدن تلاش کنم.
دنیای انیمشین یک دنیای فانتزی است شما چگونه با استفاده از این ظرفیت دغدغه‌ها و حرف‌هایتان را به تصویر می‌کشید؟
دنیای انیمیشن یک دنیای شگفت‌انگیز است که کاملا آزادانه می‌شود هرکاری را در فضای آن انجام داد و اینکه انیمیشن اینقدر جذاب است که همه سنین و همه افراد جامعه را به پای خودش مینشاند. پس ارائه یک موضوع با استفاده از انیمیشن به‌شدت می‌تواند تاثیرگذار باشد.
تازه‌ترین کاری که تولید کردید «نوستالوژیا» نام دارد این اثر چه موضوعی را روایت می‌کند؟
انیمیشن «نوستالژیا» با موضوع جنگ، داستان مادری را روایت می‌کند که هر روز صبح طبق عادت از خواب بیدار می‌شود تا دخترش را برای مدرسه بیدار کند؛ ولی هر روز صبح به یاد می‌آورد که دخترش را در جنگ از دست داده است و هر روز با این حقیقت ترسناک زندگی می‌کند که این حقیقت جنگ است.
در انیمشین به دنیال چه چیزی هستید و چقدر ناخودآگاه خودتان را در این هنر یافته‌اید؟
هدف من برای این انیمیشن این بود که جنگ چیزی نیست که بعد از یک هفته، یک ماه یا هشت سال تمام شود، بلکه جنگ چیزی است که با انسان‌ها تا آخرین لحظه زندگی می‌کند.
شما در فیلم کوتاه هم دستی دارید، فکر می‌کنید دلیل غربت این هنر در جامعه امروز چیست؟ و پیشنهاد شما برای دیده شدن آثار تولید شده در این ژانر چیست؟
من فیلمسازان زیادی را می‌بینم که علاقه زیادی به تولید فیلم دارند و با هر محدودیتی آثار فوق العاده‌ای را تولید می‌کنند؛ ولی متاسفانه بستر مناسبی برای به نمایش گذاشتن آثار وجود ندارد و سوالی که همه فیلمسازان از اطرافیان می‌شنود، این هست که حالا کجا فیلم‌تان را ببینیم؟ فیلم کوتاه به خودی خود یک اثر کامل و تاثیرگذار است که مثل فیلم بلند در سینما می‌تواند اکران داشته باشد.
از دید شما انیمشین و فیلم کوتاه قالب مناسبی برای نمایش آسیب‌های اجتماعی است؟ چرا؟
در دنیای امروز که همه درگیر سرعت و تکنلوژی هستیم، بهترین انتخاب برای ارائه یک موضوع فیلم کوتاه و انیمیشن است، چون با اینکه کوتاه هستند، توانایی انتقال موضوعات خیلی بزرگی را دارند.
چقدر در آثارتان به قشرهای حساس جامعه یعنی زنان و کودکان به‌خصوص کودکان کار و بی‌سرپرست پرداخته‌اید آیا در آینده کاری در این زمینه تولید خواهید کرد؟
من بیشتر متاثر از دغدغه‌های روزمره زندگی‌ام آثاری را تولید کردم که قطعا این موضوع چیزی است که در روزمره زندگی‌ام با آن درگیر هستم، چه کودکان که آینده کشورم با آنها ساخته می‌شود و چه زنان که گرمی کانون خانواده به‌واسطه وجود آنهاست و احتمال زیادی است که در آینده به این موضوع بپردازم.
خانم کرم‌زاده عملکرد انجمن سینمای جوانان بوشهر را در دوره مدیریت آقای بزرگر چگونه ارزیابی می‌کنید آیا حمایت‌هایشان از تولیدات هنرمندان بومی مکفی است؟
انجمن سینمای جوان همیشه جایی برای یادگیری و تولید بوده، جایی که یک تیم احساس راحتی می‌کند و هرآنچه را که دوست داشته باشد، تولید می‌کند که قطعا این کار نیاز به حمایت دارد؛ هم حمایت مالی و هم حمایت معنوی که آقای برزگر جو بسیار مناسبی را در انجمن ایجاد کرده تا هنرجویان تولید هرچه بهتری داشته باشند.
نقش جشنواره‌ها را در ارتقای سطح کیفی و کمی هنرمندان چگونه ارزیابی می‌کنید؟
جشنواره‌ها نقش مهمی در ارتقای سطح کیفی و کمی تولیدات فیلمسازان و انیماتورها دارند؛ هم برای معرفی آثار و هنرمندان و هم آشنا شدن عموم مردم با فیلم کوتاه. چون یک فیلمساز برای مردم فیلم می‌سازد و در اکران جشنواره‌ها می‌توان از نزدیک تاثیر یک فیلم کوتاه را روی مردم دید و بحث رقابت باعث افزایش انگیزه و تلاش بیشتر برای بهتر شدن آثار می‌شود.
سخن پایانی؟
دنیای فیلم کوتاه و انیمیشن دنیای بزرگی است که علاقه‌مندان زیادی دارد و می‌تواند خیلی تاثیرگذار باشد. من امیدوارم اهمیت فیلم کوتاه بهتر حس شود و فیلمسازان مورد حمایت بیشتری قرار بگیرند که روز به روز شاهد تولید فیلم‌های کوتاه بهتری باشیم.
