بامداد جنوب: بازگشت هواداران به ورزشگاههای کشور
پس از حدود ۲۲ ماه دوری بهدلیل
شیوع ویروس کرونا خبری خوشایند برای فوتبال ایران بود؛ اما به دلایل نامعلوم تنها
برای دو مسابقه بهصورت آزمایشی اجرایی شد و پس از آن دوباره از ورود علاقهمندان
فوتبال به ورزشگاهها ممانعت بهعمل آمد و تاکنون نیز پاسخ صریح و شفافی در رابطه
با چرایی مساله به مخاطبان داده نشده و باور کردنی نیست که با فروکش کردن شیوع ویروس
کرونا، مجوز حضور در اماکن پرخطرتر داده شده است؛ اما همچنان تماشاگران از حضور در
ورزشگاههای کشور محروم هستند و این در حالی است که تالارهای عروسی، استخرهای سرپوشیده،
سینماها و... بازگشایی شده و هواپیما و اتوبوس با ظرفیت کامل اقدام به بلیتفروشی
میکنند.
در شرایطی که وضعیت اپیدمی
کرونا در جهان روند نزولی پیدا کرده و در ورزشگاههای کشورهای مختلف به روی علاقهمندان
به فوتبال باز شده است، همچنان بحثهای زیادی در مورد ورود هواداران ایرانی به
استادیوم مطرح است. در لیگ امسال تنها دو مسابقه در ورزشگاه آزادی برای استقلال و
پرسپولیس با برچسب آزمایشی در حضور تماشاگران برگزار شد و پس از آن ورود قطعی
هواداران در بازیهای لیگ و تیم ملی در وضعیت مبهمی قرار گرفت.
تالارهای عروسی و سینما
هم مجوز گرفتند، ولی ورزشگاههای فوتبال نه!
فوتبال ایران مدتهای
طولانی است که از حضور تماشاگران بهعنوان یکی از مهمترین جذابیتهای این رشته
ورزشی محروم مانده است و حال که شیوع ویروس کرونا در کشور نسبت به گذشته فروکش
کرده و عموم مشاغل فعالیت خود را با ظرفیت کامل از سر گرفتهاند، به چه علت از حضور
تماشاگران در اماکن ورزشی و بهویژه ورزشگاههای روباز ممانعت بهعمل میآید؟
حال که تالارهای عروسی
مجوز بازگشایی گرفتهاند، سینماها اقدام به بلیتفروشی میکنند، هواپیماها و
اتوبوسها با ظرفیت کامل از مبدا به مقصد میروند و حتی فاصلهگذاری اجتماعی در آنها
بهعنوان فضاهایی با محیط سرپوشیده رعایت نمیشود و حتی استخرهای سرپوشیده که
حساسیت بسیار زیادی در رابطه با بازگشایی دوباره آنها وجود داشت، فعالیت خود را
با صدور مجوز مسوولان ذیربط از نو آغاز کردهاند، پرسش مهمی که باید به آن پاسخ
داد اینکه به چه علت از حضور تماشاگران در ورزشگاههای کشور که از فضای روباز
برخوردار هستند حتی با ظرفیت کمتر از ۳۰ درصد نیز اجازه حضور تماشاگران داده نمیشود؟ آیا حضور حدود ۵ تا ۱۰ هزار تماشاگر در ورزشگاهی نظیر ورزشگاه آزادی که
حدود ۷۸ هزار نفر گنجایش
دارد و تماشاگران این امکان را دارند که در فضای روباز حضور پیدا کنند و در صورت
ساماندهی درست با بیشترین فاصله اجتماعی روی صندلیهای تعبیه شده بنشینند، از
گردهمایی افراد در تالارهای عروسی، استخرهای سرپوشیده، سوار شدن در هواپیما بدون
رعایت فاصله اجتماعی بهعنوان محیطی بسته، حضور در مترو با گنجایش کامل -که در
برخی ساعات روز حتی جایی برای تکان خوردن افراد در آن وجود ندارد- خطرناکتر است؟
جشن صعود احتمالی تیم
ملی هم بدون تماشاگر است؟
حمید سجادی، وزیر ورزش و
جوانان درباره ورود تماشاگران به ورزشگاهها برای بازیهای مقدماتی جام جهانی که
میتواند جشن صعود قطعی ایران به قطر در بازی با عراق را رقم بزند گفت: برای ورود
تماشاگران به استادیوم برای بازیهای مقدماتی جام جهانی در حال مذاکره با ستاد
ملی کرونا هستیم تا مجوزهای لازم اخذ شود. سجادی در این زمینه میگوید: افزون بر
ستاد ملی مقابله با کرونا، دستورالعملهای بینالمللی نیز در این زمینه مورد بررسی
قرار میگیرد. یکی از موارد مورد بحث در همان دو بازی لیگ که پس از شیوع کرونا با
حضور تماشاگر برگزار شد، نحوه بلیتفروشی و فاصلهگذاری و همچنین تاکید به ورود
هواداران واکسینه شده بود. سجادی در این مورد هم گفت در زمینه حضور تماشاگران در
ورزشگاهها، باید بلیتفروشی الکترونیکی انجام شود که در این زمینه باید تکنولوژی
مورد نظر پیادهسازی شود و مجموع این مباحث در جلسهای جمعبندی و اطلاعرسانی
خواهد شد.
بهطور حتم مسوولان باید
پاسخ صریح و روشنی به مخاطبان در این زمینه ارائه کنند، در غیر اینصورت تا زمانی
علت اصلی ممانعت از حضور تماشاگران در ورزشگاههای کشور، مشخص نشود برای اذهان
عمومی باورپذیر نخواهد بود که به علت آماده نبودن سامانههای هوشمند از حضور آنها
در ورزشگاهها جلوگیری بهعمل آمده است؛ هر چند در این رابطه سهشنبه هفته جاری رئیس
ستاد مقابله با کرونا در ورزش بهصورت صریح اعلام کرد که توپ حضور نداشتن تماشاگران
در ورزشگاهها در زمین مردم و علاقهمندان به ورزش نیست و آماده نبودن سامانههای
هوشمند مربوطه اعم از سامانه امید مانع بازگشت هواداران به ورزشگاه شده و در این
رابطه باید در سطح کلان تصمیمگیری شود.
شاید
ایران از معدود کشورهایی باشد که همچنان تماشاگران و علاقهمندان ورزش و بهویژه
رشته فوتبال، در آن اجازه حضور در ورزشگاهها را ندارند و امیدواریم مسوولان پاسخ
روشنی در رابطه با چرایی ممانعت از حضور هواداران در اماکن ورزشی ارائه کنند و
هرچه سریعتر شرایط را برای بازگشت علاقهمندان به ورزش در ورزشگاهها فراهم کنند
تا ورزش ایران بتواند بار دیگر از نعمت هواداران بهعنوان یکی از ارکان اصلی
جذابیت مسابقات ورزشی بهرهمند شود.