واقعا من نمیدانم این مسوولان ما چقدر باید از تصمیمهای درستی که میگیرند، دفاع کنند. خب یک زمانی یک مسوولی یک تصمیم اشتباه میگیرد و بعد مجبور میشود از آن تصمیم خودش دفاع کند و این مساله هیچ اشکالی ندارد. ولی یک زمانی یکی یا چند مسوول یک یا چند تصمیم میگیرند و بعد مجبور میشوند از این تصمیم درست و منطقی که گرفتهاند هم دفاع کنند و این خیلی زور دارد. همش هم تقصیر این رسانهها و روزنامهها و خبرگزاریها و سایتها و شبکههای اجتماعی است که مسوولان ما را به این روزگار میاندازند.
مثلا در همین تهران که پایتخت ایران هم هست، یک خواننده رپ زیرزمینی بهعنوان شهردار ناحیه 6 منطقه 5 انتخاب شده است و بعد همه رسانهها از مسوولان مربوط پرسیدهاند چه اتفاقی افتاده است و چرا این مساله اتفاق افتاده است و اینها.
مسوولان مربوط هم گفتهاند: «ما یک خواننده زیرزمینی را بهعنوان شهردار ناحیه انتخاب نمیکنیم» که یعنی »حالا هر کسی بدون مجوز چند تا آهنگ رپ خوند و چند تا آلبوم داد که نمیشه خواننده زیرزمینی». که حرف درستی هم هست. این مسوول ذیربط در ادامه هم در مورد افرادی که در شهرداری منطقه 5 کار میکنند، گفته است: «این افراد در کنار توانمندی در عرصه مدیریت شهری، تواناییهای زیادی نیز دارند که این فرد نیز تواناییهایی در زمینه موسیقی داشته است.»
یک مساله مهم دیگر هم وجود دارد: چه کسی بیشتر از یه خواننده پاپ زیرزمینی به مشکلات اجتماعی و فرهنگی مردم ایران آگاهی دارد؟ شما یک مقداری به شعرها و ترانههای آهنگها توجه کنید:
«دیوونگی اینه این که شبای سرد
رفت و زیر بارون آتیش درست کرد
دیوونگی اینه که با جیب خالی
شبونه ببینی تو راهه شمالی»
این شعر که بیان احساسات تقریبا همه افرادی است که به مسافرت میروند و بعد متوجه میشوند دیگر نه پول جلو رفتن را دارند، نه پول ماندن و فقط پول برگشتن را دارند و برای همین هم بدون اینکه یک ذره بهشان خوش بگذرد، بر میگردند و از آن به بعد برای تفریح فقط به بندرگاه و پارک لیان و ساحل دلوار میروند و بیشتر هم بهشان خوش میگذرد.
میبینید؟ تازه تمام این شعرهایی که اینجا آوردم شعرهای آهنگهای پاپ بودند، شعرهای رپ که آن قدر اجتماعیاند که در اینجا اصلا نمیشود بررسیشان کرد. برای همین است که از شما رسانه محترم میخواهم این قدر مسوولین را الکی اذیت نکنید. زمانی که یک شهردار توانمندی را انتخاب میکنند، این قدر الکی به سوال نگیریدشان.