چند روز پبش بود که اعلام شد رژیم اشغالگر قدس با دعوت سران امارات متحده عربی اقدام به بازگشایی یک دفتر نمایندگی دیپلماتیک در ابوظبی خواهد کرد. در دنیایی که خبرها به سرعت می‌آیند و می‌روند و اخبار تحت تاثیر یکدیگر گم شده و یا نادیده گرفته می‌َشوند، نباید چنین خبری نادیده گرفته شود به سادگی از کنار آن گذشت.
اعراب حاشیه خلیج فارس سال‌های متمادی است که قافیه را در وابستگی و سرسپردگی باخته‌اند و هرگونه که کدخدای آنها دستور دهد، رفتار می‌کنند و به‌نظرم دیگر نشانی از عروبیت، عصبیت و مردانگی که روزگاری اعراب را به آن می‌نواختند وجود ندارد و نسلی که امروز در این کشورها حکومت می‌کنند از استقلال کمتر و حرف‌شنوی بیشتری نسبت به غرب برخوردار هستند و برقراری رابطه با رژیم صهیونیستی در نوع خود بی‌نظیر است.
در تقویم تاریخ نکات متعددی را می‌توان ملاحظه کرد. در چنین روزی شاه وقت ایران اعلام کرد که در تحریم نفتی رژیم صهیونستی مشارکت نخواهد کرد چرا که در سال‌های اول دهه هفتاد قرن گذشته در پی تجاوزهای بی‌شمار رژیم صهیونیستی به جان و مال مسلمانان رگِ غیرت اعراب حرکت کرده بود و آنها خواستار تحریم نفتی اسرائیل و حامیان غربی آنها شدند. همان زمان برژینسکی در مقاله‌ای تاکید کرده بود که او نگران ایجاد مشکل برای غرب ناشی از خرید نفت نیست، بلکه او نگران این است که نکند اعراب با هم متحد شوند و فرهنگ اتحاد بین آنها رواج پیدا کند.
چهار دهه از آن روز می‌گذرد، اعراب نه تنها اتحادی پیدا نکرده‌اند، بلکه فرزندان در کتاب خاطرات پدران خود دسته‌گل‌های به آب داده و چنان با آرمان فلسطین بازی کرده‌اند که باعث شرم است. رژیم صهیونیستی به‌عنوان یک موجودیت نامشروع و غاصب روزانه به جان و ناموس مسلمانان تجاوز می‌کند و در همین دو ماه گذشته بیش از یکصد نوجوان و جوان فلسطینی توسط نظامیان و شهرک‌نیشینان مسلح ترور شده‌اند و فریادی از یکی از کشورهای عربی در نیامده است اما همین کشورها در یک برادرکشی آشکار لشکر به یمن می‌برند تا به‌زعم خود فتح الفتوحی کنند و سرفکنده و شکست‌خورده بر می‌گردند.
نکته مهمی که در اینجا وجود دارد رسیدن به فرمایش تاریخی و گهربار بنیانگذار انقلاب اسلامی است. تا همین الان هم اعراب مساله فلسطین و قدس را یک مساله عربی می‌دانند و خواهان حل و فصل آن در چارچوب طرح صلح عربی!! هستند اما امام خمینی (ره) گفتند که فلسطین مساله جهان اسلام است و کشورهای اسلامی باید برای آزادی آن تلاش کنند. هروله کشورهای عرب حوزه خلیج‌فارس برای برقراری رابطه با رژیم صهیونیستی نشان از رسیدن آنها به نقطه و لبه پرتگاه دارد، آرمان‌های فلسطین علی‌رغم گسترش تروریسم وهابی و همچنین تبلیغات رسانه‌ای شدید غربی‌ها و بنگاه‌های صهیونیستی همچنان در اولویت اول مسلمانان جهان قرار دارد.
در پایان باید این خطر را هم گوشزد کرد که حضور رسمی رژیم صهیونیستی در امارات متحده عربی، به‌نوعی حضور آنها در آب‌های حساس و راهبردی خلیج‌فارس محسوب می‌شود و از این‌روز باید مراقب رفتارهای خطرناک این رژیم در این منطقه راهبردی با سابقه افتضاح آن نیز باشیم چرا که تروریسم دولتی که مورد حمایت آنهاست، می‌تواند خلیج‌فارس را به‌شدت ناامن کند.
